۱–۴–۱–۳ کلیات
۱–۱–۴–۱–۳: اجزای تشکیل دهنده بخش های سه گانه راه خروج (رجوع شود به بند ۱-۱-۳-۱-۳) باید با مقررات این بخش که به تفکیک شرح داده شده، مطابقت داشته باشند، مگر آنکه در ضوابط اختصاصی راه های خروج بر حسب نوع تصرف (۱۰-۱-۳ تا ۱۸-۱-۳) مقررات ویژه و متفاوتی تصریح شده باشد که در آن صورت مقرراتی باید ملاک عمل قرارگیرند که ایمنی بیشتری را تأمین کنند.
۲–۴–۱–۳ درها
۱–۲–۴–۱–۳: تمام درهایی که در راه خروج واقع می شوند باید دست کم ۸۰۰ میلیمتر عرض مفید داشته باشند. فضاهای با مساحت ۶.۵ مترمربع و کمتر، چنانچه مورد استفاده معلولان جسمی قرار نگیرند، استثنائاً می توانند با درهایی دارای حداقل ۶۰۰ میلیمتر عرض مفید به راهروهای دسترس خروج باز شوند.
۲–۲–۴–۱–۳: در مواردی که از درهای دو لنگه استفاده شود، دست کم یکی از لنگه ها باید دارای ۸۰۰ میلیمتر عرض مفید باشد. همچنین عرض هیچ در یک لنگه نباید از ۱۲۰۰ میلیمتر بیشتر باشد.
۳–۲–۴–۱–۳: سطح کف، در دو سمت هر در یا درگاه باید افقی و هم تراز باشد. ایجاد اختلاف سطح در دو قسمت درگاه ها تا فاصله دست کم به اندازه عرض بزرگترین لنگه در، مجاز نخواهد بود، مگر در مورد درهای خروج واقع در جداره های خارجی خانه های یک یا دو خانواری که سطح کف بیرون درگاه ها می توانند حداکثر ۲۰۰ میلیمتر نسبت به سطح کف درون درگاه پائین تر باشد.
۴–۲–۴–۱–۳: تمام درهای واقع در راه خروج باید از نوع لولایی (که بر پاشنه می چرخند) بوده و در موارد زیر، موافق خروج باز شوند:
الف) درهای واقع در دوربندیهای خروج.
ب) درهای واقع در فضاهای پرمخاطره.
پ) درهای مربوطه به اتاق ها و فضاهای با تراکم ۵۰ نفر و بیشتر.
۵–۲–۴–۱–۳: درهای کشویی افقی، کرکره ای قائم یا گردان، چنانچه در بخش ضوابط اختصاصی راه های خروج بر حسب نوع تصرف استفاده از آنها مجاز اعلام شود، باید حسب مورد با ضوابط عمومی این بخش مطابقت داشته باشد.
۶–۲–۴–۱–۳: درهای واقع در راه های خروج باید طوری طرح، ساخته، نصب و تنظیم شوند که در تمام اوقات استفاده از بنا از سمت داخل به آسانی و فوریت قابل باز شدن بوده و هیچ عامل بازدارنده ای مانند قفل، کلون، کشو و غیره مانع خروج به موقع یا فرار متصرفان نشود.
۷–۲–۴–۱–۳: در مواردی که برای درها قفل پیش بینی می شود، باید از انواع ساده انتخاب شده و باز کردن آن مهارت و تلاش خاصی لازم نداشته باشد. همچنین هر متصرف باید بتواند بدون نیاز به کلید یا وسیله دیگر، آن را از داخل به فوریت باز کند. درهای واقع در جداره های بیرونی ساختمان ها، از این قاعده مستثنی بوده و می توانند قفل کلید خور داشته باشند، مشروط بر آنکه:
الف) تا حد امکان در تمام اوقات استفاده از بنا، قفل نباشند و تدابیر لازم برای اطمینان از این منظور اتخاذ شده باشد.
ب) در مواقع قفل بودن درها، هر کلید همواره بر روی قفل یا در نزدیکترین فاصله به گونه ای قرارگیرد که هر متصرف در هنگام خروج، آن را یافته و بتواند سریعاً قفل را باز کند. به غیر از درهای واقع در جداره های بیرونی ساختمان ها، در سایر موارد نیز می توان از درهای با قفل کلید خور استفاده کرد، مشروط بر آنکه قفل و کلید از نوعی انتخاب شوند که در مواقع قفل بودن در، کلید را نتوان از قفل خارج کرد.
۸–۲–۴–۱–۳: نصب و استفاده از یک کلون یا زنجیر ایمنی فقط برای درهای خروج واقع در خانه های یک یا دو خانواری و واحدهای مسکونی مستقل، مانند اتاق های هتل، متل، مسافرخانه و نظایر آن مجاز است، مشروط بر آنکه کلون در ارتفاع حداکثر ۱۲۰۰ میلیمتر از کف تمام شده نصب شود و باز کردن آن نیازی به کلید نداشته باشد.
۹–۲–۴–۱–۳: چفت، بست و جزئیات اجرایی درهای دو لنگه واقع در راه خروج باید چنان باشد که برای باز شدن هر لنگه، نیازی به باز کردن لنگه دیگر نبوده و هر کدام از لنگه ها، به طور مستقل قابل باز شدن باشند.
۱۰–۲–۴–۱–۳: درهای خود بسته شو، مانند درهای دوربند پلکان های خروج یا برخی از خروج های افقی، نباید هیچگاه در وضعیت باز نگهداشته شوند. استثنائاً در بناهایی که محتویات آنها کم مخاطره یا معمولی باشد و نیز در هر مورد که مقام قانونی مسئول تشخیص دهد، درها را می توان از نوع خودکار بسته شو انتخاب کرد، مشروط بر آنکه نظام خودکار بسته شدن آنها مورد تائید قرار گیرد و دارای شرایط زیر باشند:
الف) عرض درها از روش دو سوم ظرفیت خروج پله ها محاسبه می شود.
ب) درها نباید با مسیر ترافیک معبر عمومی تداخل داشته باشند.
ج) عرض در پلکان باید به گونه ای انتخاب شود که حداکثر بازشو در به سمت داخل پله کمتر از نصف عرض پله را اشغال نماید و فاصله بین دستگیره و در نباید بیشتر از ۱۸۰ میلیمتر باشد.
۱۱–۲–۴–۱–۳ درهای گردان
الف- درهای گردان باید از لحاظ ساخت، چگونگی نصب، حداکثر تعداد چرخش در دقیقه، عرض مفید و سایر مشخصات، مورد تائید مقام قانونی مسئول باشند.
ب- در راه های خروج، استفاده از درهای گردان مشروط به رعایت ضوابط زیر خواهد بود:
ب-۱- ضوابط خاص راه های خروج بر حسب نوع تصرف، مانع نصب اینگونه درها نباشد.
ب-۲- حداکثر عرض خروج اختصاص یافته به درهای گردان از ۵۰ درصد کل عرض خروج لازم بیشتر نشود.
ب-۳- ظرفیت خروج هر در گردان، حداکثر ۵۰ نفر در نظر گرفته شود.
ب-۴- در فاصله ۳ متری از دو انتهای پائینی یا بالایی، هیچ راه پله ای واقع نشده باشد.
ب-۵- در فاصله حداکثر ۳ متری هر در گردان در همان دیوار، یک در لولایی با همان عرض وجود داشته باشد، مگر آنکه مقام قانونی مسئول وجود چنین دری را ضروری تشخیص ندهد.
۱۲–۲–۴–۱–۳ درهای کشویی افقی، کرکره ها و شبکه های قائم
الف- نصب درهای کشویی با ریل افقی و همچنین درها، کرکره ها و شبکه های ایمنی با ریل قائم، در درگاه هایی که بخشی از راه خروج به شمار آیند، مشروط به رعایت ضوابط زیر خواهد بود:
الف-۱- در تمام اوقات تصرف، از هر دو طرف به راحتی قابل باز شدن باشند و چنانچه عموم مردم در بنا رفت و آمد می کنند، به وضعیت کاملاً باز ثابت شوند. البته درهای کشویی افقی خود بسته شو که دارای ساعت محافظت حریق می باشند و درهای واقع در خانه های یک یا دو خانواری، از این قاعده مستثنی خواهند بود.
الف-۲- در مواردی که دو یا چند راه خروج پیش بینی می شود، بیش از نصف عرض کل درگاه های خروج به درهای کشویی افقی یا کرکره ای قائم اختصاص داده نشود.
الف-۳- درهای کشویی افقی در درگاه هایی که بیش از ۵۰ نفر را تخلیه می کنند، نصب نشوند.
الف-۴- درهای کشویی افقی از هر دو طرف و درهای کرکره ای قائم از سمت داخل، به راحتی و بدون نیاز به وسیله خاص، قابل باز شدن باشند.
۱۳–۲–۴–۱–۳: در تمام مواردی که از نیروی برق برای باز و بسته شدن در استفاده می شود (مانند درهای مجهز به سلول فتوالکتریک، درهای دارای پادری فشاری و غیره)، در باید به گونه ای طرح، نصب و نگهداری شود که درصورت قطع برق، به روش معمولی و به راحتی قابل باز و بسته شدن باشد.
۱۴–۲–۴–۱–۳: در مواردی که از نظام مرکزی کنترل کننده برای باز و بسته کردن همزمان درها استفاده می شود، درهای خروج تابع ضوابط بعضاً متفاوتی خواهند بود که توسط مقام قانونی مسئول تعیین خواهد شد.
۱۵–۲–۴–۱–۳: در هر مورد که مطابق ضوابط این مقررات، نصب درهای گردان مجاز اعلام شده باشد، نصب کنترل کننده های گردان یا سایر وسایل مشابهی که برای کنترل عبور یکطرفه اشخاص مورد استفاده قرار گیرند، نیز مجاز خواهد بود، مشروط بر آنکه موقعیت آنها مانع خروج یا فرار به موقع متصرفان نباشد و چرخش آنها به صورت آزاد و موافق خروج انجام گیرد. به هر صورت، هر کنترل کننده گردان نباید برای بیش از ۵۰ متصرف به کار گرفته شود و کل عرض خروج اختصاص داده شده به کنترل کننده ها و سایر درهای گردان نباید از ۵۰ درصد کل عرض خروج لازم بیشتر باشد.
۳–۴–۱–۳ خروج های افقی
۱–۳–۴–۱–۳: خروج افقی، عبارت است از خروج از یک بنا به مکانی امن دربرابر حریق در بنایی دیگر یا در همان بنا که سطح کف آنها تقریباً در یک تراز واقع شده باشد. خروج افقی می تواند راهی باشد که با عبور از میان موانع حریق یا با دور زدن حریق از طریق گذرگاه خروج به مکانی امن در همان بنا منتهی شود، مشروط بر آنکه اولاً آن دو بخش تقریباً همسطح باشند و ثانیاً آن مکان بتواند به عنوان یک فضای محافظت شده، ایمنی کافی دربرابر آتش و دود ناشی از وقوع حریق در بخش دیگر و تمام بخش های واقع در آن بنا را تأمین کند.
۲–۳–۴–۱–۳: در طرح و محاسبه ظرفیت راه های خروج هر بنا، خروج افقی می تواند به عنوان جانشین برای بخشی از راه خروج استفاده شود، مشروط بر آنکه ظرفیت دیگر راه های خروج بنا (پلکان، شیبراه و درگاه هایی که به بیرون بنا باز می شوند) از ۵۰ درصد کل ظرفیت راه خروج مورد نیاز تمام بنا کمتر نباشد.
۳–۳–۴–۱–۳: هر بخش از بنا و هر منطقه حریق در داخل بنا که به یک خروج افقی مربوط گردد، باید دست کم دارای یک خروج دیگر غیر از خروج افقی، مانند پلکان خروج یا درگاه منتهی به بیرون بنا نیز باشد، در غیر اینصورت منطقه حریق مورد نظر به عنوان بخشی از منطقه حریق مجاور که دارای پلکان یا درگاه خروج منتهی به بیرون است، محسوب خواهد شد.
۴–۳–۴–۱–۳: خروج های افقی باید به گونه ای طرح و تنظیم شود که از هر دو طرف آنها راه عبور پیوسته و قابل دسترسی تا یک پلکان خروج یا دیگر خروج های منتهی به بیرون بنا در طرف دیگر فراهم باشد.
۵–۳–۴–۱–۳: مساحت فضای پناه دهی در هر یک از دو طرف خروج های افقی باید برای تمام متصرفان هر دو طرف تکافو نماید. به این منظور، در هر طرف باید به ازای هر نفر، دست کم ۰.۳مترمربع مساحت خالص در نظر گرفته شود.
۶–۳–۴–۱–۳: در تمام اوقاتی که یکی از فضاهای طرفین خروج افقی تحت تصرف قرار دارد، هیچ یک از درهایی که باعث دستیابی متصرفان هر طرف به فضاهای سمت دیگر می شود، نباید قفل باشد.
۷–۳–۴–۱–۳: برای خروج افقی از فضایی در یک طرف دیوار مانع حریق به فضای طرف دیگر و بالعکس، چنانچه از درهای لولایی استفاده شود، باید دو بازشو در کنار هم در نظر گرفته شوند و هریک از درها فقط در جهت خروج عمل کنند.
۸–۳–۴–۱–۳: چنانچه بین کف های واقع در دو طرف خروج افقی، اختلاف سطح وجود داشته باشد، کف ها باید فقط با شیبراه به هم مربوط شوند. طرح و اجرای راه پله در این موارد ممنوع است.
۴–۴–۱–۳ راه پله و پلکان
۱-۴-۴-۱-۳: تمام راه پله ها و پلکان هایی که در راه خروج واقع شوند، چه در داخل و چه در خارج بنا، به استثنای پله های واقع در راهروهای دسترسی به ردیف صندلی ها در تصرف های تجمعی که تابع ضوابط خاص خود هستند، باید با ضوابط این بخش مطابقت داشته باشند.
۴–۴–۱–۳ راه پله و پلکان
۱–۴–۴–۱–۳: تمام راه پله ها و پلکان هایی که در راه خروج واقع شوند، چه در داخل و چه در خارج بنا، به استثنای پله های واقع در راهروهای دسترسی به ردیف صندلی ها در تصرف های تجمعی که تابع ضوابط خاص خود هستند، باید با ضوابط این بخش مطابقت داشته باشند.
۲–۴–۴–۱–۳: تمام پلکان هایی که در راه خروج واقع شوند، باید دارای ساختاری پایدار و ثابت باشند. عرض راه پله ها و پاگردها نباید در هیچ قسمت از طول مسیر کاهش یابد.
۳–۴–۴–۱–۳: پاخور تمام پله ها باید از یک جنس و با یک نوع پرداخت بوده و تمام تدابیر لازم به منظور ممانعت از لغزندگی روی سطح آنها اتخاذ شود.
۴–۴–۴–۱–۳: هر راه پله باید دست کم ۱۱۰۰ میلیمتر عرض مفید داشته باشد، مگر آنکه مجموع تعداد متصرفان تمام طبقات استفاده کننده از راه پله کمتر از ۵۰ نفر باشد که در آن صورت عرض مفید می تواند به حداقل ۹۰۰ میلیمتر کاهش داده شود. همچنین هر راه پله باید دست کم ۲۰۵۰ میلیمتر تا سقف بالای خود ارتفاع داشته و بین هر دو پاگرد متوالی آن، حداکثر فاصله قائم ۳۷۰۰ میلیمتر باشد.
۵–۴–۴–۱–۳: ارتفاع هر پله حداکثر ۱۸۰ و حداقل ۱۰۰ میلیمتر خواهد بود و هر کف پله باید حداقل ۲۸۰ میلیمتر پاخور و حداکثر ۲ درصد شیب داشته باشد. حداکثر اختلاف یا رواداری مجاز بین اندازه های هر دو کف یا هر دو ارتفاع متوالی، ۵ میلیمتر و در مورد تمام پله های واقع بین دو پاگرد متوالی مجموعاً ۱۰ میلیمتر خواهد بود. در مواردی که پله ای به سطح شیبدار، مانند کف پیاده رو منتهی شود، اختلاف ارتفاع مجاز بین دو سر آن حداکثر ۸۰ میلیمتر به ازای هر متر طول پله خواهد بود.
۶–۴–۴–۱–۳ : طرح و استفاده از پله های قوسی در راه های خروج درصورتی مجاز است که حداقل اندازه کف (پاخور) هر پله در فاصله ۳۰۰ میلیمتری از باریکترین قسمت، ۲۸۰ میلیمتر بوده و اندازه شعاع قوس کوچکتر پله از دو برابر عرض آن کمتر نباشد.
۷–۴–۴–۱–۳ : استفاده از پله های مارپیچ در راه های خروج برای حداکثر ۵ نفر مجاز خواهد بود، مشروط به آنکه با رعایت ضوابط زیر طرح شوند:
الف) عرض مفید پله از ۶۵۰ میلیمتر کمتر نباشد.
ب) ارتفاع هر پله از ۲۴۰ میلیمتر بیشتر نباشد.
پ) ارتفاع مفید روی پله (قد راه پله) از ۲۰۰۰ میلیمتر کمتر نباشد.
ت) اندازه کف (پاخور) هر پله، در فاصله ۳۰۰ میلیمتری از باریکترین قسمت پله، حداقل ۲۰۰ میلیمتر باشد.
ث) تمام کف پله ها یک شکل و یک اندازه باشند.
۸–۴–۴–۱–۳ : پلکان های واقع در راه خروج با شیب بیش از ۱ به ۱۵ باید در هر دو طرف دارای نرده دست انداز باشند. همچنین پلکان های عریض باید به ازای هر ۷۵۰ میلیمتر از عرض مفید خود، دست کم در یک سمت نرده دست انداز داشته باشند. استثنائاً پلکان های واقع در خانه های یک یا دو خانواری و سایر واحدهای مسکونی کوچک می توانند فقط در یک سمت نرده داشته باشند.
۹–۴–۴–۱–۳ : تمام پلکان های داخلی و خارجی بنا، چنانچه به عنوان خروج استفاده شوند، باید مطابق ضوابط مندرج در بند ۳-۳-۳-۱-۳ دوربندی و و دودبند شده، از سایر بخش ها مجزا شوند و با ضوابط مندرج در بند ۳-۳-۱-۳ مطابقت داشته باشند.
۱۰–۴–۴–۱–۳ : دودبند کردن پلکان داخلی یا تامین فضای دوربند با یکی از روش های ذیل مجاز است:
الف) استفاده از پیش ورودی با تهویه طبیعی: در این روش باید حداقل عرض پیش ورودی در مسیر پیمایش ۱۸۰۰ میلیمتر باشد. این عرض نباید کمتر از عرض کریدور یا درورودی منتهی به آن (هرکدام که بیشتر است) در نظر گرفته شود. مقاومت حریق در ورودی از پیش ورودی به پلکان ۲۰ دقیقه و از واحدها به پیش ورودی حداقل یک و نیم ساعت باشد. در ضمن درها باید دودبند و خود بسته شو یا خودکار بسته شو باشند.
ب) استفاده از بالکن با تهویه طبیعی: در این روش از بالکن برای ارتباط پلکان داخلی با واحدها استفاده می شود، که در این صورت نصب حفاظهای جانپناه و رعایت فاصله ۳ متری دیوار مقاوم حریق تا در ورودی بالکن به پیش ورودی الزامی است. مقاومت حریق در ورودی از پیش ورودی به پلکان یک و نیم ساعت و از واحدها به پیش ورودی حداقل یک ساعت باشد. در ضمن درها باید دودبند و خود بسته شو یا خودکار بسته شو باشند.
۱۱–۴–۴–۱–۳ : مقاومت حریق دیوارهای پلکان و پیش ورودی برای ساختمان های بیش از ۳ طبقه، ۲ ساعت و کمتر از ۳ طبقه یک ساعت در نظر گرفته شود. مقاومت حریق در ورودی از پیش ورودی به پلکان ۲۰ دقیقه و از واحدها به پیش ورودی حداقل نیم ساعت باشد. ضمناً درها باید دودبند و خود بسته شو یا خودکار بسته شو باشند.
۱۲–۴–۴–۱–۳ : مساحت قسمت باز دیوار پیش ورودی به فضای باز نباید از ۱.۵ مترمربع کمتر باشد و طول این دیوار در مجاورت فضای باز نباید از ۶ متر کمتر باشد.
ج) استفاده از پیش ورودی با تهویه مکانیکی: در این روش باید حداقل عرض پیش ورودی ۱۱۰۰
میلیمتر بوده و فاصله در ورودی واحد به پیش ورودی تا دریچه تهویه مکانیکی حداقل ۱۸۰۰ میلیمتر باشد. مقاومت حریق در ورودی از پیش ورودی به پلکان ۲۰ دقیقه و از واحدها به پیش ورودی حداقل یک و نیم ساعت باشد. در ضمن درها باید دودبند و خود بسته شو یا خودکار بسته شو باشند.
۱۳–۴–۴–۱–۳ : فاصله میله های جانپناه باید به گونه ای باشد که کره ای به قطر ۱۰۰ میلیمتر نتواند از آن عبور کند.
۱۴–۴–۴–۱–۳ : ارتفاع دست انداز نرده در پله های خارجی و داخلی و جانپناه پشت بام حداقل ۷۵۰ میلیمتر باشد.
۱۵–۴–۴–۱–۳ : پلکان های خارجی باید از بخش داخلی ساختمان توسط ساختار مقاوم دربرابر حریق با همان مقاومت مورد نیاز برای پلکان های داخلی با بازشوهای مقاوم حریق ثابت یا خود بسته شو جدا گردند. به استثنا موارد ذیل که میزان مقاومت آنها می تواند تا یک ساعت کاهش یابد:
تبصره :۱ پلکان خارجی به یک خروج خارجی (مانند بالکن) با دو پله یا شیب راه دور از هم سرویس میدهد.
تبصره :۲ پلکان خارجی حداکثر به دو طبقه که یکی از آنها طبقه تخلیه خروج بوده و دارای پله دوم دور نیز می باشد، سرویس میدهد.
تبصره :۳ در ساختمان های موجود، پلکان خارجی حداکثر به ۳ طبقه که یکی از آنها طبقه تخلیه خروج باشد و دارای پله دوم دور نیز باشد، سرویس میدهد.
تبصره :۴ در ساختمان های موجود که به صورت کامل تمام بنا به شبکه بارنده تایید شده تجهیز شده است.
۱۶–۴–۴–۱–۳ : در فاصله افقی و عمودی ۳ متری از پلکان خارجی از هر طرف، دیوارها باید ساختار یک ساعت مقاوم حریق و پنجره ها ساختار سه چهارم ساعت مقاوم حریق داشته باشند.
۱۷–۴–۴–۱–۳ : درصورتیکه در ورودی واحدها در سطح زیرین پلکان خارجی قرار گیرد، مقاومت حریق آنها در ساختمان های بیش از ۳ طبقه با ساختار ۱.۵ ساعت مقاوم حریق و در کمتر از ۳ طبقه باید با ساختار ۱ ساعت مقاوم حریق در نظر گرفته شود.
۱۸–۴–۴–۱–۳: ساختار سقف باید حفاظت زیرپله ها را فراهم نماید و به صورت افقی از هر طرف پله کمتر از ۳ متر نباشد.
۱۹–۴–۴–۱–۳ : پلکان خارجی باید به گونه ای طراحی و اجرا شود که جمع شدن آب در سطوح پلکان به حداقل برسد.
۲۰–۴–۴–۱–۳ : پلکان خارجی باید حداقل از یک طرف به میزان ۵۰ درصد باز باشد.
۲۱–۴–۴–۱–۳ : پلکان خارجی با ارتفاع بیش از ۱۱ متر باید به گونه ای طراحی و اجرا شود که موجب وحشت متصرفین هنگام فرار نگردد. به این منظور استفاده از دیوارهای بدون امکان دید با ارتفاع حداقل ۱۲۰۰ میلیمتر الزامی است. درخصوص پلکان با ارتفاع کمتر از ۱۱ متر استفاده از حفاظهای با ارتفاع ۷۵۰ میلیمتر با قابلیت دید مجاز است.
۵–۴–۱–۳ راه پله و پلکان های فرار
۱–۵–۴–۱–۳ : بر اساس ضوابط این دستورالعمل، پله های فرار، اعتباری به عنوان خروج اصولی ندارند و صرفاً برای بناهای موجود و با تائید مقام قانونی مسئول مجاز خواهد بود.
۲–۵–۴–۱–۳ : پله های فرار در ساختمان های جدید به عنوان مسیر خروج و هیچ یک از اعضای آن قابل قبول نیست، ولی استفاده از آن برای بناهای موجود با شرایط ذیل و با تائید مقام قانونی مسئول مجاز می باشد.
۳–۵–۴–۱–۳ : ابعاد پلکان فرار به شرح جدول -۴-۱-۳ الف می باشد:
جدول ۴–۱–۳- الف ابعاد پلکان فرار
|
|
ساختمان کوچک¬ |
ساختمان استاندارد¬¬ |
|
عرض قابل قبول پله |
۴۵۰ میلیمتر |
۵۶۰ میلیمتر |
|
ارتفاع پله |
۳۰۰ میلیمتر |
۲۳۰ میلیمتر |
|
عرض پاخور پله |
۱۵۰ میلیمتر |
۲۳۰ میلیمتر |
|
جنس پاخور پله |
فلزی |
مصالح جامد می تواند حفره حفره باشد. |
|
دسترسی از طریق پنجره |
مجاز |
مجاز |
|
دسترسی از طریق در لولائی |
مجاز |
مجاز |
¬در این جدول مقصود از ساختمان کوچک ساختمانی است که ظرفیت پلکان آن کمتر از ۱۰ نفر در هر طبقه باشد.
¬¬در این جدول مقصود از ساختمان استاندارد ساختمانی است که ظرفیت پلکان آن حداکثر ۲۰ نفر در هر طبقه باشد.
۶–۴–۱–۳ پله های برقی و پیاده روهای متحرک
۱–۶–۴–۱–۳ : بر اساس ضوابط این مقررات، پله ها و پله های برقی و کف ها و پیاده روهای متحرک، جزو راه خروج محسوب نمی شوند.
۷–۴–۱–۳ شیبراه ها
۱–۷–۴–۱–۳ : تمام شیبراه هایی که در راه خروج واقع شوند، چه در داخل و چه در خارج بنا، باید با ضوابط این بخش مطابقت داشته باشند.
۲–۷–۴–۱–۳ : حداکثر شیب مسیر شیبراه که به عنوان خروج مورد استفاده قرار می گیرد، برای ساختمان های جدید ۱ به ۱۲ است.
۳–۷–۴–۱–۳ : هر شیبراه باید حداقل ۱۱۰۰ میلیمتر عرض مفید داشته باشد، مگر در مواردی که مقام قانونی مسئول، عرض کمتری را مجاز بداند، در آن صورت عرض راه می تواند تا ۷۵۰ میلیمتر کاهش داده شود.
۴–۷–۴–۱–۳ : تمام شیبراه های واقع در داخل و خارج بنا، چنانچه خروج محسوب شوند، باید همانند آنچه که در بند ۹-۴-۴-۱-۳ در مورد پلکانها و راه پله ها شرح داده شده، دوربندی، مجزاسازی و محافظت شوند. این شیبراه ها و پاگردهای بین آنها باید دارای ساختاری ثابت و پایدار و کفی محکم، یکپارچه، غیرمشبک و غیرلغزنده باشند.
۵–۷–۴–۱–۳ : عرض شیبراه ها و پاگردهای آنها نباید در هیچ قسمت از طول مسیر خروج، کاهش یابد. طول و عرض هر پاگرد باید دست کم برابر با عرض شیبراه در نظر گرفته شود.
۶–۷–۴–۱–۳ : هر شیبراه با شیب بیش از ۱ به ۱۵ باید در هر دو طرف نرده، دستگیر داشته باشد.
۷–۷–۴–۱–۳ : اگر شیب راه به عنوان بخشی از مسیر خروج در نظر گرفته شود، باید شرایط ذیل را تامین نماید:
الف) ابعاد شیب به شرح زیر باشد:
حداقل عرض مفید شیبراه ۱۸۰ سانتیمتر
حداکثر شیب ۱ به ۱۲
حداکثر شیب عرضی ۱ به ۴۸
حداکثر ارتفاع یک شیبراه ۷۶۰ میلیمتر
۸–۷–۴–۱–۳ : در کاربریهای صنعتی حداقل عرض مفید شیب راه معادل ۵۶۰ میلیمتر است.
۹–۷–۴–۱–۳ : ساختار شیبراه باید از نوع دائمی و مناسب بوده و از مصالح غیرسوختنی و محدود استفاده گردد.
۱۰–۷–۴–۱–۳ : کف شیبراه باید فاقد حفره باشد.
۱۱–۷–۴–۱–۳ : ابتدا و انتهای هر شیبراه و محل بازشو به شیبراه ها باید پاگرد با شیب حداکثر ۱ به ۴۸ وجود داشته باشد.
۱۲–۷–۴–۱–۳ : عرض هر پاگرد شیبراه نباید از عرض شیبراه کمتر باشد.
۱۳–۷–۴–۱–۳ : طول شیبراه در مسیرحرکت از ۱.۵ متر نباید بیشتر باشد.
۱۴–۷–۴–۱–۳ : عرض شیبراه در تمام طول مسیر به هیچ عنوان نباید کاهش یابد.
۱۵–۷–۴–۱–۳ : نصب حفاظهای جان پناه و دیوارهای جان پناه (مانع دید) در شیبراه های خارجی مانند پلکان داخلی و خارجی است.
۸–۴–۱–۳ سرسره های فرار
۱–۸–۴–۱–۳ : طرح و نصب سرسره های فرار در راه های خروج، فقط در مواردی مجاز خواهد بود که در ضوابط اختصاصی راه های خروج بر حسب نوع تصرف، به طور مشخص استفاده از آنها بلامانع اعلام شود. سرسره های فرار به هر حال باید مود تائید مقام قانونی مسئول قرارگیرند.
۲–۸–۴–۱–۳ : جانشین کردن سرسره فرار به جای “خروج های الزامی”، در تمام موارد منوط به تائید مقام قانونی مسئول و رعایت تمام مقررات عمومی مربوط به خروجها در این مقررات خواهد بود. همچنین هر سرسره فرار برای حداکثر ۶۰ نفر در نظر گرفته شود.
۳–۸–۴–۱–۳ : در هر بنا و در هر بخش از یک بنا، سرسره های فرار نباید بیش از ۲۵ درصد کل ظرفیت خروج های الزامی را به خود اختصاص دهند، مگر آنکه در بخش ضوابط اختصاصی راه های خروج بر حسب نوع تصرف، به گونه دیگری تصریح شده باشد.
