۲-۱۹-۵ دسته بندی

۱–۲–۱۹–۵ : مواد پلیمری کاربردهای بسیار متنوع و متعدد در ساختمان دارند. بنابراین، تعیین تفکیکی این کاربردها ضرورتی ندارد. در جدول ۱-۱۹-۵، یک دسته بندی  کلی از کاربردهای پلیمر در ساختمان ارائه شده است.

جدول ۱–۱۹–۵ دسته بندی کاربردی پلیمرها

^*در مورد مواد افزودنی به فصل مربوطه مراجعه شود.

۲–۲–۱۹–۵ : پلیمرها را، بر مبنای مکانیک تغییر شکل، میتوان به دسته های زیر تقسیم کرد:

۱–۲–۲–۱۹–۵ ترموپلاستیکها (گرمانرم ها): پلیمرهای غیربلوری یا نیمه بلوری که تا دمای تجزیه خود اتصال عرضی پیدا نمیکنند، یا اتصال عرضی آن بسیار محدود است، و در فاصله بین اتمها در مولکولهای آنها قابلیت جابجایی وجود دارد. این مواد دارای نقطه ذوب بوده و با سرد کردن آنها میتوان دوباره ماده ترموپلاستیک را به دست آورد. برای تغییر شکل یک ترموپلاستیک، در محدوده دمایی زیر نقطه نرمی آن، معمولاً نیاز به نیروی زیادی است.

۲–۲–۲–۱۹–۵ ترموستها (گرماسختها): مواد پلیمری غیربلوری یا نیمه بلوری که به طور شیمیایی پخت شده است و یک شبکه فشرده میسازد، به طوری که در مکان فضایی خود ثابت است و مولکولهای پلیمر تنها در مقیاس بین اتمی متحرک است. بنابراین، ترموست آن حالت از ماده است که اجازه هیچگونه تغییر شکل خمیری را نمیدهد و برای کمترین تغییر شکل آن نیاز به نیروی بزرگی است و تغییر شکل نیز تا حدود زیادی برگشت ناپذیر است.

۳–۲–۲–۱۹–۵ الاستومرها: اغلب مواد پلیمری غیربلوری اند که به صورت شیمیایی کاملاً به یکدیگر متصل شده اند. بنابراین، حرکت مولکولهای پلیمر جز میتوانند حرکات در مقیاس بین اتمی و در حرکات بخشهایی از زنجیر پلیمری ناممکن است. الاستومر حالتی است از مواد که در آن تغییر شکل خمیری رخ نداده است و در کارکرد، تغییر شکلهای کشسان دارند. کشسانی بالا در الاستومرها به سبب تغییرات برگشتپذیر بخشهای زنجیر است و یک نشانه آن این است که با نیرویی اندک، تغییر شکل بسیار کشسان رخ میدهد. ماده باید، با وارد آوردن اندکی نیرو، تا ۱۰۰درصد و بیشتر کش بیاید و پاره نشود و با برداشتن نیرو سریعاً به جای پیشین خود بازگردد.

۴–۲–۲–۱۹–۵ الاستومرهای ترموپلاستیک : این پلیمرها، در حالت مطلوب، دارای خواص کاربردی الاستومرها و خواص فرآیندی ترموپلاستیکهاست. این مواد معمولاً از امتزاج یک الاستومر با یک ترموپلاستیک سازگار با آن تولید میشود. ماده به دست آمده را میتوان، مانند ترموپلاستیکها، با روشهای مختلف (مانند اکسترودر) شکل داد. از نظر مکانیکی نیز میتوان به یک تعادل مناسب از مقاومت مکانیکی و قابلیت کشسانی در آنها دست یافت.