دسته‌بندی نشده · تیر ۱۶, ۱۳۹۹ ۰

۴-۲-۱۰ الزامات طراحی اعضا برای نیروی فشاری

این بخش به الزامات طراحی اعضای منشوری با مقطع بدون اجزای لاغر که تحت اثر نیروی محوری فشاری که در امتداد محور مرکزی عضو بارگذاری شده اند، می پردازد.

 مقررات این بخش تحت عناوین زیر ارائه می گردد.

۱-۴-۲-۱۰ الزامات عمومی

 ۲-۴-۲-۱۰ طول موثر کمانش و ضریب لاغری

 ۳-۴-۲-۱۰ محدودیت ضریب لاغری

 ۴-۴-۲-۱۰ مقاومت فشاری اسمی بر اساس کمانش خمشی

 ۵-۴-۲-۱۰ مقاومت فشاری اسمی بر اساس کمانش پیچشی و کمانشی خمشی–پیچشی

۶-۴-۲-۱۰ مقاومت فشاری اسمی اعضای با مقطع نبشی تک

 ۷-۴-۲-۱۰ اعضای فشاری ساخته شده (مرکب)

۱۴۲۱۰ الزامات عمومی

 اعضای فشاری می توانند از نیمرخ تک، نیمرخ های مرکب و نیمرخ های ساخته شده از ورق یا ترکیبی از ورق و نیمرخ باشند. برای اعضایی که تحت اثر مشترک فشار محوری و لنگر خمشی قرار دارند، به الزامات بخش ۷-۲-۱۰ مراجعه شود.

مقاومت فشاری طراحی اعضای فشاری مساوی øc pn می باشد که در آن øc ضریب کاهش مقاومت برابر ۰.۹ و Pn مقاومت فشاری اسمی می باشد که برای اعضای فشاری با مقطع بدون اجزای لاغر، باید برابر کوچکترین مقدار محاسبه شده بر اساس حالت های حدی کمانش خمشی، کمانش پیچشی و کمانش خمشی- پیچشی در نظر گرفته شود.

تبصره: حالت یا حالت های حدی حاکم بر طراحی اعضای فشاری برای مقاطع مختلف بدون اجزای لاغر می تواند مطابق جدول ۱-۴-۲-۱۰ اختیار شود.

 

جدول ۱۴۲۱۰ حالت یا حالت های حدی حاکم بر طراحی اعضای فشاری برای مقاطع مختلف بدون اجزای لاغر

 

۲۴۲۱۰ طول موثر کمانش و ضریب لاغری

 ضریب طول موثر، K، برای محاسبه لاغری اعضا، KL/r، باید مطابق با ضوابط پیوست ۱ این مبحث تعیین شود.

که در آن:

:L طول فاقد مهار جانبی عضو

 :r شعاع ژیراسیون مقطع عضو

۳۴۲۱۰ محدودیت ضریب لاغری

 اعضایی که تحت اثر نیروی محوری فشاری قرار دارند، ضریب لاغری حداکثر آنها، (kL/r)max نباید از ۲۰۰ تجاوز کند.

۴۴۲۱۰ کمانش خمشی

 مقاومت فشاری اسمی اعضای فشاری، Pn ، با مقطع بدون اجزای لاغر بر اساس کمانش خمشی با استفاده از رابطه زیر تعیین می شود. (۱-۴-۲-۱۰)

Pn = FcrAg

که در آن:

 Ag = سطح مقطع کلی عضو

Fcr = تنش فشاری ناشی از کمانش خمشی که از روابط زیر به دست می آید.

الف) اگر KL/r ≤ 4.71√E/Fy  یا  Fy/Fe ≤ 2.25 باشد:

Fcr = [0.658 fy/fc] Fy                                                (۲-۴-۲-۱۰)

ب) اگر KL/r > 4.71 √E/F یا  Fy/Fe > 2.25 باشد:

Fcr = 0.877 Fe                                                        (۳-۴-۲-۱۰)

در روابط فوق:

KL/r = ضریب لاغری حداکثر عضو

Fy = تنش تسلیم فولاد

 E = مدول الاستیسیته فولاد

 K = ضریب طول موثر

 L = طول فاقد مهار جانبی عضو

 r = شعاع ژیراسیون مقطع عضو

Fe = تنش کمانش الاستیک که مقدار آن عبارت است از:

Fe = π 2 E/(KL/r)2

 

۵۴۲۱۰ کمانش پیچشی و کمانشی خمشی پیچشی

همانطورکه در جدول ۱-۴-۲-۱۰ نیز عنوان شده است، الزامات این بند برای تعیین مقاومت فشاری اسمی اعضای فشاری با مقاطع دارای یک محور تقارن و نامتقارن مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین در اعضای فشاری با مقاطع دارای دو محور تقارن که در آنها طول آزاد مهار نشده در برابر پیچش از طول آزاد مهارنشده در برابر خمش تجاوز نماید، نیز باید الزامات این بند مورد کنترل قرار گیرد.

 مقاومت فشاری اسمی اعضای فشاری با مقاطع بدون اجزای لاغر بر اساس کمانش پیچشی و کمانش خمشی- پیچشی باید با استفاده از روابط زیر تعیین شود.

Pn=Fcr Ag                                                                       (۴-۴-۲-۱۰)

که در آن تنش بحرانی، Fcr، به شرح زیر تعیین می شود.

 الف) برای اعضای فشاری با مقطع سپری و نبشی جفت بر اساس حالت حدی کمانش خمشی- پیچشی:

         

                                  (۵-۴-۲-۱۰)

 

در رابطه فوق،Fcry طبق الزامات بند ۴-۴-۲-۱۰ برای کمانش خمشی حول محور تقارن y با استفاده از روابط ۲-۴-۲-۱۰ یا ۳-۴-۲-۱۰ با ضریب لاغری KL/r = (KL/r)y برای مقاطع سپری با ضریب لاغری KL/r = (KL/r)m و برای مقاطع جفت نبشی (مطابق الزامات بند (۷-۴-۲-۱۰ محاسبه گردیده و Fcrz از رابطه زیر تعیین می شود.

 

                                                                                                        (۶-۴-۲-۱۰)  

 

ب) برای سایر مقاطع، Fcr باید بر اساس روابط ۲۴۲۱۰ یا ۳۴۲۱۰ و تنش کمانش الاستیک (Fe) بر اساس حالت های حدی کمانش پیچشی یا کمانش خمشی- پیچشی به شرح زیر تعیین شود.

ب-۱) برای مقاطع دارای دو محور تقارن و بر اساس حالت حدی کمانش پیچشی

                                         

(۷-۴-۲-۱۰)                       

 

 ب-۲) برای مقاطع با یک محور تقارن که محور تقارن آنها y نامگذاری شده است، بر اساس حالت حدی کمانش خمشی- پیچشی

 

 

(۸-۴-۲-۱۰)                    

 

 

ب-۳) برای مقاطع نامتقارن، بر اساس حالت حدی کمانشی خمشی–پیچشی Fe عبارت است از کوچکترین ریشه معادله درجه سوم زیر:

 

                  

(۹-۴-۲-۱۰)           

 

در روابط فوق:

 Ag = سطح مقطع کلی عضو

C w = ثابت تابیدگی

Iy و  Ix = ممان اینرسی حول محورهای اصلی

Ky و  Kx = ضریب طول موثر برای کمانش خمشی حول محورهای اصلی x و y

Kz = ضریب طول موثر برای کمانش پیچشی

J = ثابت پیچشی

G = مدول الاستیسیته برشی.   G = 1.26 E (با فرضV  = 0.3)

yo و xo = مختصات مرکز برش نسبت به مرکز سطح (  xo=0 برای نبشی جفت و نیمرخ سپری با محور تقارنy)

ry ، rx = شعاع ژیراسیون حول محورهای اصلی x و y

 ro = شعاع ژیراسیون قطبی نسبت به مرکز برش مطابق رابطه زیر:

                                                     

  (۱۰-۴-۲-۱۰)                                       

    

  H= ضریبی است که از رابطه زیر محاسبه می شود.

 

   (۱۱-۴-۲-۱۰)                                         

Fex = تنش کمانشی خمشی الاستیک حول محور اصلی x که از رابطه زیر محاسبه می شود

                                                                                                                                   

                                                                                             (۱۲-۴-۲-۱۰)    

 

Fey = تنش کمانشی خمشی الاستیک حول محور اصلی y که از رابطه زیر تعیین می شود.

                                                                                             

 (۱۳-۴-۲-۱۰)                                       

 

 Fez= تنش کمانشی پیچشی الاستیک طبق رابطه زیر:

                                                            

 (۱۴-۴-۲-۱۰)                                    

      

یادداشت: برای مقاطع I شکل با تقارن دو محوره، Cw را می توان مساوی Iyho2/4در نظر گرفت که در آن ho فاصله مرکز به مرکز بال ها می باشد. برای مقاطع سپری و نبشی جفت در محاسبه Fez می توان از جملات حاوی Cw صرف نظر نموده و xo را مساوی صفر در نظر گرفت.

 

۶۴۲۱۰ اعضای با مقطع نبشی تک

مقاومت فشاری اسمی اعضای فشاری نبشی تک، Pn، برای حالتی که  b/t ≤ 20 باشد، باید بر اساس الزامات بند ۴-۴-۲-۱۰ و برای حالتی که  b/t >20 باشد، باید بر اساس الزامات بند ۵-۴-۲-۱۰ و با اصلاحات لاغری ارائه شده در بندهای الف و ب تعیین شود. به علاوه، در صورتیکه شرایط زیر برقرار باشد، می توان از برون محوری نیروی فشاری در طراحی صرف نظر نمود.

(۱) نیروی اعمال شده به نبشی از طریق یک ساق و در انتهای همان ساق اعمال گردد.

 (۲) اتصال دو انتهای عضو به کمک جوش و یا حداقل دو پیچ انجام شود.

 (۳) هیچگونه بارگذاری عرضی میانی بر عضو اعمال نگردد.

الف) برای نبشی ها با ساق های مساوی یا نامساوی که از طریق ساق بلندتر متصل شده اند و به صورت اعضای تک و یا اعضای جان خرپاهای صفحه ای که با اعضای مجاور خود به یک سمت ورق اتصال یا یال، متصل شده اند، لاغری اصلاح شده با استفاده از روابط زیر به دست می آید:

برای L/rx ≤80  :

KL/r = 72+ 0.75 L/rx                                      (۱۵-۴-۲-۱۰)

برای L/rx >80 :

KL/r =32 + 1.25 L/rx ≤ 200                                    (۱۶-۴-۲-۱۰)

تبصره: برای نبشی ها با ساق نامساوی با نسبت ساق کوچکتر از ۱.۷ که از طریق ساق کوچکتر متصل شده اند، KL/r به دست آمده از روابط ۱۵- ۴-۲-۱۰ و ۱۶-۴-۲-۱۰ باید با جمله

    \[4[\frac{b_{1}}{b_{s}}-1]\]

افزایش داد، لیکن KL/r به دست آمده نباید کمتر از 0.95L/rz در نظر گرفته شود.

ب) برای نبشی های با ساق های مساوی یا نامساوی که از طریق ساق های بلندتر متصل شده اند و عضوی از جان خرپای جعبه ای یا فضایی می باشند که با اعضای مجاورشان به یک طرف ورق اتصال یا بال ها متصل شده اند، لاغری اصلاح شده از روابط زیر به دست می آید.

برای  L/rx ≤75:

KL/r = 60 + 0.8 L/rx                                        (۱۷-۴-۲-۱۰)

KL/r = 45 + L/rx ≤200                               (۱۸-۴-۲-۱۰)

تبصره: برای نبشی ها با ساق نامساوی با نسبت ساق کوچکتر از ۱.۷ که از طریق ساق کوچکتر متصل شده اند، KL/r به دست آمده از روابط ۱۷-۴-۲-۱۰ و ۱۸-۴-۲-۱۰ باید با جمله  

    \[6[\frac{b_{1}}{b_{s}}-1]\]

افزایش داد، لیکن KL/r به دست آمده نباید کمتر از 0.82L/rz در نظر گرفته شود.

در روابط فوق:

 L= طول عضو بین محل تقاطع محور اعضا

 bl = پهنای ساق بزرگتر نبشی

bs = پهنای ساق کوچکتر نبشی

 rx = شعاع ژیراسیون حول محور مرکزی موازی با ساق متصل شده

 rz =شعاع ژیراسیون حول محور اصلی ضعیف نبشی

تبصره: نبشی های تک با شرایط انتهایی متفاوت با حالت های مشخص شده در بندهای الف و ب، با نسبت ساق های بزرگتر از ۱.۷ یا با بارگذاری عرضی، باید برای ترکیب نیروی محوری و لنگر خمشی مطابق بخش ۷-۲ -۱۰ مورد محاسبه و طراحی قرار گیرند.

 

۷۴۲۱۰ اعضای ساخته شده

مقاطع ساخته شده به مقاطعی گفته می شوند که تماماً از ورق یا از دو یا چند نیمرخ با قطعات لقمه بین آنها یا از دو یا چند نیمرخ به همراه ورق سراسری یا بست و یا از دو نیمرخ به هم متصل شده ساخته می شوند. مقاومت فشاری اسمی و محدودیت های ابعادی اینگونه مقاطع مطابق با الزامات بندهای ۱-۷-۴-۲-۱۰ و ۲-۷-۴-۲-۱۰ می باشد.

۱۷۴۲۱۰ مقاومت فشاری اسمی

 مقاومت فشاری اسمی مقاطع ساخته شده باید بر اساس الزامات بندهای ۴-۴-۲-۱۰ و ۵-۴-۲-۱۰ و با اصلاحات لاغری ارائه شده در حالت های الف و ب این بند تعیین شود.

 الف) در اعضای فشاری ساخته شده که در آنها اتصال قطعات متصل کننده میانی به اجزای مختلف مقطع به صورت پیچی و با عملکرد اتکائی می باشد، ضریب لاغری نسبت به محور عمود بر صفحه بست (محور بدون مصالح مقطع ساخته شده) باید از رابطه زیر تعیین شود.

                                                   

                                     (۱۹-۴-۲-۱۰) 

 

ب) در اعضای فشاری ساخته شده که در آنها اتصال قطعات میانی متصل کننده به اجزای مختلف مقطع به صورت جوشی و یا پیچی با عملکرد اصطکاکی می باشد، ضریب لاغری نسبت به محور بدون مصالح مقطع ساخته شده (محور عمود بر صفحه بست در اعضای فشاری ساخته شده با بست)، باید از رابطه زیر تعیین شود.

 

   (۲۰-۴-۲-۱۰)                                                              

 

              

 (۲۱-۴-۲-۱۰)     

 

 

 در روابط فوق:

    \[(\frac{KL}{r})_{m}=\]

ضریب لاغری اصلاح شده عضو فشاری ساخته شده نسبت به محور بدون مصالح مقطع

    \[(\frac{KL}{r})_{o}=\]

ضریب لاغری مقطع ساخته شده نسبت به محور بدون مصالح مقطع ساخته شده

Ki = 0.5: برای مقطع نبشی پشت به پشت

 Ki.= 0.75 : برای مقطع ناودانی پشت به پشت

 Ki = 0.86 : برای سایر مقاطع

 a = فاصله بین متصل کننده ها

 ri = شعاع ژیراسیون حداقل هر یک از اجزا

 

۲۷۴۲۱۰ محدودیت های ابعادی

 محدودیت های ابعادی اجزای اعضای فشاری ساخته شده به شرح زیر می باشند.

 الف) هر یک از اجزای اعضای فشاری ساخته شده باید در فاصله a به یکدیگر متصل باشند، به نحوی که ضریب لاغری موثر هر یک از اجزا در فاصله  Ka/ri ،a از۳/۴ ضریب لاغری تعیین کننده کل عضو ساخته شده تجاوز نکند؛ که در آن ri، شعاع ژیراسیون حداقل هر جزء می باشد.

ب) اتصالات متصل کننده های میانی می توانند از نوع جوشی و یا پیچی با عملکرد اتکائی یا اصطکاکی باشند، لیکن اتصالات متصل کننده های انتهایی باید از نوع جوشی یا پیچی با عملکرد اصطکاکی باشند.

 پ) در انتهای اعضای فشاری ساخته شده، در محل فشار مستقیم بر کف ستون ها و یا در محل سطوح صاف و تنظیم شده در درز وصله ها، تمامی اجزاء متصل به یکدیگر باید در فاصله ۱.۵ برابر بعد حداکثر مقطع ساخته شده با پیچ هایی که فاصله محور به محور آنها از یکدیگر حداکثر ۴ برابر قطرشان باشد، به یکدیگر متصل شوند. اگر وسیله اتصال جوش باشد، تمامی اجزای متصل به یکدیگر باید در طولی بزرگتر یا مساوی بعد حداکثر مقطع ساخته شده، با جوش پیوسته به یکدیگر متصل شوند.

 ت) چنانچه عضو فشاری ساخته شده، از نیمرخ ها و ورق های سراسری تشکیل شده باشد در ناحیه میانی، فواصل طولی محور به محور بین پیچ ها یا فاصله آزاد بین نوارهای جوش منقطع باید به نحوی اختیار شود که مقاومت لازم تأمین گردد. حداکثر فاصله طولی بین پیچ ها در ناحیه میانی، برای حالتی که قطعات رنگشده و در مقابل خوردگی حفاظت شده باشند نباید از ۲۴ برابر ضخامت نازکترین قطعه متصل شونده و همچنین از ۳۰۰ میلیمتر بیشتر شود. اگر اتصال دو ورق یا ورق و نیمرخ به وسیله جوش صورت گرفته باشد و اعضا در مقابل خوردگی حفاظت شده باشند، حداکثر فاصله خالص بین جوش های منقطع نباید از مقادیر زیر تجاوز کند.

(۱)

    \[0.75\sqrt{\frac{E}{F_{y}}}\]

برابر ضخامت ورق خارجی و حداکثر ۳۰۰ میلیمتر برای حالتی که اتصالات در خطوط اتصال مجاور در حالت پس و پیش نباشند (روبروی هم باشند).

(۲)

    \[1.12\sqrt{\frac{E}{F_{y}}}\]

برابر ضخامت ورق خارجی و حداکثر ۴۵۰ میلیمتر برای حالتی که اتصالات در خطوط اتصال مجاور به حالت پس و پیش قرار گیرند.

ث) چنانچه عضو فشاری از نیمرخ ها و ورق های سوراخ دار تشکیل شده باشند، در صورتیکه ضوابط زیر رعایت شده باشند، بخشی از پهنای این ورق ها (پهنای کلی ورق سوراخ دار منهای عرض سوراخ) به همراه سطح مقطع نیمرخ ها می تواند به عنوان سطح مقطع خالص جهت کمک به تأمین مقاومت موجود در نظر گرفته شود.

(۱) نسبت پهنای کلی ورق سوراخ به ضخامت آن از

    \[1.4o\sqrt{\frac{E}{F_{y}}}\]

کمتر باشد.

(۲) نسبت طول سوراخ (در راستای تنش) به عرض سوراخ از ۲ تجاوز نکند.

(۳) فاصله خالص بین سوراخ ها در راستای تنش از فاصله عرضی متصل کننده ها کمتر نباشد.

 (۴) شعاع پیرامون سوراخ ها در تمامی نقاط حداقل ۴۰ میلیمتر باشد.

 ج) چنانچه عضو فشاری از نیمرخ ها و بست های مورب تشکیل شده باشند، ضوابط زیر باید رعایت شوند:

(۱) بست های مورب در انتهای عضو فشاری، باید به ورق بست انتهایی ختم شوند. در قسمت های میانی عضو در صورتیکه نظم بست های مورب به هم خورده باشد، باید ورق های اتصال به تیر تعبیه گردد. طول ورق های بست انتهایی (در امتداد طولی عضو) باید حداقل برابر فاصله مراکز هندسی نیمرخ های تشکیل دهنده عضو فشاری باشد و طول ورق های اتصال به تیر باید فضای کافی برای برقراری اتصال را داشته باشد.

 ضخامت ورق های انتهایی و ورق های اتصال به تیر باید طوری اختیار شوند که مقاومت کافی در برابر نیروهای منتقل شده از طرف عضو فشاری به کف ستون و از طرف تیر و مهاربندی به ستون را دارا باشند. در هر حال ضخامت ورق های انتهایی و ورق های اتصال به تیر نباید از b/50 کمتر باشد؛ که در آن b برابر پهنای ورق انتهایی و ورق اتصال در اتصالات جوشی و برابر فاصله عرضی وسایل اتصال در اتصالات پیچی می باشد.

 پهنای ورق های انتهایی و ورق های اتصال باید حداقل برابر فاصله بین مراکز هندسی نیمرخ های تشکیل دهنده عضو فشاری باشد. چنانچه اتصال این ورق ها به اجزای عضو فشاری از نوع پیچی باشد، فاصله عرضی (عمود بر محور طولی عضو فشاری) وسایل اتصال باید حداقل برابر فاصله بین مراکز هندسی نیمرخ های تشکیل دهنده عضو فشاری باشد.

 اگر وسایل اتصال ورق های انتهایی و ورق های اتصال به تیر از نوع پیچی باشد، فاصله این وسایل از یکدیگر در امتداد طولی عضو فشاری (امتداد تنش) نباید از ۶ برابر قطر آنها تجاوز کند. در هر ورق انتهایی و ورق اتصال به تیر، باید حداقل ۳ عدد پیچ تعبیه شود. در هر حال، تعداد و قطر پیچ ها باید طوری اختیار شوند که مقاومت کافی در برابر نیروی منتقل شده از طرف عضو فشاری به کف ستون و از طرف تیر و مهاربندی به ستون را دارا باشند.

 اگر وسیله اتصال ورق های انتهایی و ورق های اتصال به تیر از نوع جوشی باشد، دور تا دور این ورق ها باید به عضو فشاری جوش شود. ضخامت جوش به عضو فشاری باید طوری اختیار شود که مقاومت کافی در برابر نیروی منتقل شده به عضو فشاری را دارا باشد.

 (۲) بست های مورب را می توان از تسمه، نبشی، ناودانی یا مقطع مناسب دیگر انتخاب کرد. همانند اجزای کلیه اعضای فشاری ساخته شده، بست های مورب را باید طوری قرار داد که ضریب لاغری موثر هر یک از اجزا عضو فشاری در فاصله بین اتصال بست های مورب به عضو فشاری الزامات بند (الف) از محدودیت های ابعادی اعضای فشاری ساخته شده (مرکب) را تأمین نماید.

(۳) مشخصات هندسی بست های مورب شامل طول، مقطع و وسایل اتصال دو انتهای آنها به عضو فشاری، باید به گونه ای انتخاب شوند که منجر به تأمین مقاومت برشی عمود بر محور طولی عضو فشاری معادل ۲ درصد مقاومت فشاری موجود عضو فشاری و نیروی برشی ستون به موازات صفحه بست ها به علت نیروهای خارجی شوند.

 (۴) طول کمانش برای محاسبه ضریب لاغری بست های مورب، در بست های تکی برابر فاصله بین مرکز هندسی اتصالات (پیچ یا جوش) دو انتهای آنها به عضو فشاری و در بست های مورب ضربدری ۷۰ درصد این فاصله به حساب می آید.

 (۵) ضریب لاغری بست های مورب تک نباید از ۱۴۰ و ضریب لاغری بست های مورب ضربدری نباید از ۲۰۰ تجاوز نماید.

 (۶) زاویه محور طولی بست ها نسبت به محور طولی عضو فشاری (a)، نباید کمتر از ۴۵ درجه برای بست های مورب ضربدری و ۶۰ درجه برای بست های مورب تکی باشد.

(۷) اگر فاصله بین مرکز هندسی اتصالات دو انتهای بست بیش از ۴۰۰ میلیمتر باشد، ارجح است که بست ها به صورت ضربدری در نظر گرفته شوند و یا از نیمرخ مناسب (مانند نبشی) طراحی گردند.

 

شکل ۳۴۲۱۰ عضو فشاری ساخته شده با بست های مورب

     

چ) چنانچه عضو فشاری ساخته شده از نیمرخ ها و بست های موازی تشکیل شده باشند، ضوابط زیر باید رعایت شوند.

 (۱) همانند اجزای کلیه اعضای فشاری، فاصله بست ها از یکدیگر باید به اندازهای باشند که ضریب لاغری موثر هر یک از اجزای عضو فشاری ساخته شده در فاصله بین مرکز به مرکز دو بست متوالی الزامات بند (الف) از محدودیت های ابعادی اعضای فشاری ساخته شده را تأمین نماید.

 (۲) استفاده از تسمه، نبشی یا هر مقطع مناسب دیگر به عنوان بست مجاز است، مشروط بر آنکه کلیه محدودیت های عنوان شده در موردهای (۱ تا ۵) از بند (ج) همین قسمت در آنها رعایت شده باشد.

(۳) مشخصات هندسی بست های موازی شامل طول، مقطع و وسایل اتصال دو انتهای آنها به عضو فشاری، باید به گونه ای اختیار شود که منجر به تأمین مقاومت برشی عمود بر محور طولی عضو فشاری و به موازات صفحه بست ها معادل ۲ درصد مقاومت فشاری موجود عضو فشاری و نیروی برشی ستون به موازات صفحه بست ها به علت نیروهای خارجی شوند.

 (۴) بست های موازی در انتهای عضو فشاری مورب و نیز در محل اتصال تیر به ستون باید محدودیت های عنوان شده در مورد (۱) از بند (ج) در خصوص ورق های انتهایی و ورق های اتصال را تأمین نماید.

 (۵) طول بست های میانی نباید از b/2 کمتر باشد.

 

شکل ۴۴۲۱۰ عضو فشاری ساخته شده با بست های موازی