اتصالات گیردار ارائه شده در شکل های ۱-۱۳-۳-۱۰ تا ۵-۱۳-۳-۱۰ در صورت تأمین الزامات و محدودیت های این بخش به عنوان اتصالات گیردار از پیش تأیید شده محسوب می شوند. مطابق الزامات این بخش، انواع اتصالات گیردار از پیش تأیید شده به شرح جدول ۱-۱۳-۳-۱۰ می باشند.
جدول ۱–۱۳–۳–۱۰ انواع اتصالات گیردار از پیش تأیید شده
|
ردیف |
نوع اتصال |
مخفف |
نوع سیستم سازه ای قابل کاربرد |
بخش مربوطه |
|
۱ |
اتصال مستقیم تیربا مقطع کاهش یافته |
RBS |
قاب های خمشی متوسط و ویژه |
(۲-۱۳-۳-۱۰) |
|
۲ |
اتصال فلنجی چهار پیچی بدون استفاده از ورق لچکی |
BUEEP |
قاب های خمشی متوسط و ویژه |
(۳-۱۳-۳-۱۰) |
|
۳ |
اتصال فلنجی چهاریا هشت پیچی با استفاده از ورق لچکی |
BSEEP |
قاب های خمشی متوسط و ویژه |
(۳-۱۳-۳-۱۰) |
|
۴ |
اتصال پیچی به کمک ورق های روسری و زیرسری |
BFP |
قاب های خمشی متوسط و ویژه |
(۴-۱۳-۳-۱۰) |
|
۵ |
اتصال جوشی به کمک ورق های روسری و زیرسری |
WFP |
قاب های خمشی متوسط |
(۵-۱۳-۳-۱۰) |
|
۶ |
اتصال مستقیم تقویت نشده جوشی |
WUF-W |
قاب های خمشی متوسط و ویژه |
(۶-۱۳-۳-۱۰) |
۱–۱۳–۳–۱۰ الزامات عمومی اتصالات گیردار از پیش تأیید شده
کلیه اتصالات از پیش تأیید شده باید دارای شرایط زیر باشند.
۱- کلیه اتصالات باید به صورت صلب (گیردار کامل) در نظر گرفته شوند.
۲-کلیه جوش های بکار رفته در اتصالات باید از طریق آزمایش های غیر مخرب نظیر رادیوگرافی و اولتراسونیک (فراصوتی) تأیید شوند.
۳- در طراحی اتصالات از پیش تأیید شده، علاوه بر الزامات فصل های ۱-۱۰ و ۲-۱۰ باید الزامات بخش های ۸-۳-۱۰، ۹-۳-۱۰ و ۱۳- ۳-۱۰ نیز رعایت شوند.
۴- در کلیه اتصالات از پیش تأیید شده فاصله بین مفصل پلاستیک در داخل تیر تا بر ستون با علامت Sh نمایش داده می شود و برای انواع مختلف اتصالات مذکور بر اساس نتایج آزمایش، محل تشکیل مفصل پلاستیک در بخش های مربوطه ارائه شده است.
۵- در دو انتهای تیرهای ساخته شده از ورق، به فاصله (Sh+d) که در آن d عمق تیر است، اتصال جان به بال باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل با جوش گوشه تقویتی در هر دو طرف جان باشد. ضخامت جوش های گوشه تقویتی در هر طرف جان نباید از ۸ میلیمتر کمتر در نظر گرفته شود. در مواردی که در بخش های مربوط به اتصالات گیردار از پیش تأیید شده در این خصوص الزام دیگری وضع شده باشد، تأمین این شرایط برای اتصال جان به بال تیر الزامی نیست.
۶- در ستون های H شکل ساخته شده از ورق، در محل اتصال تیر به ستون به فاصله ای شامل عمق تیر بعلاوه ۳۰۰ میلیمتر بالا و پایین بال های تیر، اتصال جان به بال های مقطع ستون باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل با جوش گوشه تقویتی در هر دو طرف جان باشد. ضخامت جوش های گوشه تقویتی در هر طرف جان نباید از ۸ میلیمتر و ضخامت جان مقطع ستون کمتر در نظر گرفته شود.
۷- در ستون های قوطی شکل ساخته شده از ورق، در محل اتصال تیر به ستون به فاصله ای شامل عمق تیر بعلاوه ۳۰۰ میلیمتر بالا و پایین بال تیر، اتصال جان ها به بال های مقطع ستون، باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل باشد.
۸- در ستون های ساخته شده از ورق با مقطع صلیبی شکل، در محل اتصال تیر به ستون به فاصله ای شامل عمق تیر بعلاوه ۳۰۰ میلیمتر بالا و پایین بال تیر، اتصال جان ها به بال ها و جان دیگر باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل با جوش گوشه تقویتی در هر دو طرف جان باشد. ضخامت جوش های گوشه تقویتی در هر طرف جان نباید از ۸ میلیمتر و ضخامت جان مقطع ستون کمتر در نظر گرفته شود.
۹- در صورت نیاز به تعبیه تسمه های پشت بند در جوش های نفوذی، رعایت الزامات زیر ضروری است.
– برداشتن پشت بندهای مورد استفاده در اتصال ورق های پیوستگی به بال ها و جان (یا جان های) مقطع ستون، پس از اتمام عملیات جوشکاری الزامی نیست.
– در اتصالات گیردار مستقیم تیر به ستون، پشت بندهای مورد استفاده در بال تحتانی تیر باید برداشته شوند و پس از برداشتن تسمه های پشت بند، ریشه جوش نفوذی باید با جوش گوشه به ضخامت حداقل ۸ میلیمتر تقویت گردد.
– در اتصالات گیردار مستقیم تیر به ستون، برداشتن پشت بندهای مورد استفاده در بال فوقانی تیر الزامی نیست. در صورتیکه تسمه های پشت بند برداشته نشوند، این تسمه ها باید با جوش گوشه به ضخامت حداقل ۸ میلیمتر به بال ستون جوش داده شوند.
– اتصال پشت بندهای مورد استفاده در اتصالات گیردار مستقیم تیر به ستون، به بال های تیر مجاز نیست.
۲–۱۳–۳–۱۰ اتصال گیردار مستقیم تیر با مقطع کاهش یافته (RBS)
علاوه بر تأمین الزامات عمومی بخش ۱-۱۳-۳-۱۰، اتصال گیردار مستقیم تیر با مقطع کاهش یافته (شکل ۱-۱۳-۳-۱۰)، باید دارای شرایط زیر باشد.
۱- در دو انتهای تیر، تعبیه سوراخ های دسترسی برای انجام جوش نفوذی بال تیر به بال ستون، مطابق الزامات فصل ۲-۱۰، الزامی است.
۲- در دو انتهای تیر، ناحیه محافظت شده باید برابر a+b در نظر گرفته شود. b,a در شکل ۱-۱۳-۳-۱۰ نشان داده شده است.
۳- محل تشکیل مفصل پلاستیک باید برابر Sh = a + b/2 در نظر گرفته شود.
۴- تیرها باید دارای مهار جانبی مطابق الزامات بخش ۶-۳-۱۰ باشند. علاوه بر الزامات بخش ۶-۳-۱۰، در دو انتهای تیر، تعبیه مهار جانبی در فاصله ای بین انتهای ناحیه کاهش یافته تا نصف عمق تیر بعد از آن، الزامی است. در قاب های خمشی با دال بتنی سازه ای، در صورتیکه تیرها در فاصله بین دو ناحیه حفاظت شده دارای برش گیرهای فولادی مدفون در بتن به فاصله حداکثر برابر ۳۰۰ میلیمتر باشند، تعبیه مهارهای جانبی در محل های مذکور الزامی نیست.
۵- اتصال بال های تیر به بال ستون باید از طریق جوش نفوذی با نفوذ کامل صورت گیرد. برای این جوش رعایت ضابطه طراحی خاصی الزامی نیست.
۶- اتصال جان تیر به بال ستون باید از طریق جوش نفوذی با نفوذ کامل صورت گیرد. در این حالت برای این جوش رعایت ضابطه طراحی خاصی الزامی نیست. در قاب های خمشی متوسط، اتصال جان تیر به بال ستون می تواند از طریق یک ورق تک پیچشده به جان تیر نیز صورت گیرد. در اینگونه موارد اتصال ورق تک به جان تیر باید از نوع اصطکاکی با سوراخ استاندارد، یا سوراخ استاندارد در یکی و سوراخ لوبیایی کوتاه در امتداد موازی با محور تیر در دیگری، و اتصال آن به بال ستون از نوع نفوذی یا جوش گوشه دو طرفه باشد. در این حالت مقاومت برشی مورد نیاز اتصال باید براساس الزامات بند ۳-۸-۳-۱۰ تعیین شود. ضخامت جوش های گوشه طرفین ورق تک به بال ستون باید حداقل برابر ۰.۷۵ ضخامت ورق تک و ضخامت ورق تک باید حداقل برابر ۱۰ میلیمتر باشد.
۷- جرم واحد طول تیر نباید از ۴۵۰ کیلوگرم تجاوز نماید.
۸- عمق مقطع تیر نباید از ۱۰۰۰ میلیمتر تجاوز نماید.
۹- ضخامت بال مقطع تیر نباید از ۵۰ میلیمتر تجاوز نماید.
۱۰- عمق مقطع ستون های H شکل و صلیبی نباید از ۱۰۰۰ میلیمتر و عمق پهنای مقطع ستون های قوطی شکلساخته شده از ورق نباید از ۷۰۰ میلیمتر تجاوز نماید.
۱۱- نسبت دهانه آزاد تیر به عمق مقطع آن نباید از ۷ در قاب های خمشی ویژه و از ۵ در قاب های خمشی متوسط کمتر در نظر گرفته شود.
۱۲- در ناحیه کاهش یافته تیر محدودیت های زیر باید تأمین شوند.
R = (4c2+b2)/8c (۱-۱۳-۳-۱۰)
0.5bbf≤a≤0.75bbf (۲-۱۳-۳-۱۰)
0.65d≤b≤0.85d (۳-۱۳-۳-۱۰)
0.1bbf≤c≤0.25bbf (۴-۱۳-۳-۱۰)
۱۳- ستون ها و تیرها شامل ناحیه کاهش یافته باید دارای مقاومت کافی در برابر کلیه ترکیبات بارگذاری به استثنای ترکیبات بار زلزله تشدید یافته باشند. همچنین در کنترل تغییرمکان جانبی نسبی طبقه باید اثرات مقطع کاهش یافته لحاظ شود. در کنترل تغییرمکان جانبی نسبی طبقه بجای مدلسازی ناحیه کاهش یافته می توان تغییرمکان جانبی نسبی را در حالتی که ناحیه کاهش یافته لحاظ نشده است با ضریب 1.1 برای حالت نظیر c =0.25bbf تشدید نمود. برای سایر مقادیر c می توان از تناسب بین آنها و c =0.25bbf بهره برد.
شکل ۱–۱۳–۳–۱۰ اتصال گیردار مستقیم تیر با مقطع کاهش یافته (RBS)
۳–۱۳–۳–۱۰ اتصال گیردار فلنجی بدون استفاده از ورق لچکی((BUEEP و اتصال گیردار فلنجی چهار یا هشت پیچی با استفاده از ورق لچکی((BSEEP
علاوه بر تأمین الزامات عمومی بخش ۱-۱۳-۳-۱۰، اتصالات گیردار فلنجی (شکل ۲-۱۳ -۳-۱۰) ، باید دارای شرایط زیر باشند.
(۱) در دو انتهای تیر، تعبیه سوراخ های دسترسی برای انجام جوش نفوذی بال تیر به ورق انتهایی مجاز نمی باشد.
(۲) در دو انتهای تیر، ناحیه محافظت شده باید به شرح زیر در نظر گرفته شود.
– در اتصال فلنجی بدون استفاده از ورق لچکی برابر کوچکترین دو مقدار عمق تیر و سه برابر پهنای بال تیر از برستون
– در اتصال فلنجی با استفاده از ورق لچکی برابرطول لچکی بعلاوه کوچکترین دو مقدار نصف عمق تیر و سه برابر پهنای بال تیر، از بر ستون
۳) محل تشکیل مفصل پلاستیک (Sh) باید برابر کوچکترین دو مقدار d/2 و 3bbf از بر ستون برای اتصالات فلنجی بدون استفاده از ورق های لچکی و برابر (Lst+tp) از بر ستون برای اتصالات فلنجی با استفاده از ورق های لچکی در نظر گرفته شود.که در آن d عمق تیر، bbf پهنای بال تیر ،lst طول ورق لچکی در روی بال تیر و tp ضخامت ورق انتهایی است.
(۴) تیرها باید دارای مهار جانبی مطابق الزامات بخش ۶-۳ -۱۰ باشند. علاوه بر الزامات بخش ۶-۳-۱۰ در دو انتهای تیر تعبیه مهار جانبی در فاصله ای بین انتهای ناحیه محافظت شده تا نصف عمق تیر بعد از آن الزامی است. در قاب های خمشی با دال بتنی سازه ای، در صورتیکه تیرها در فاصله بین دو انتهای محافظت شده دارای برش گیرهای فولادی مدفون در بتن به فاصله حداکثر برابر ۳۰۰ میلیمتر باشند، تعبیه مهار جانبی در محل های مذکور الزامی نیست.
(۵) در قاب های خمشی با دال بتنی سازه ای، در فاصله ۱.۵ برابر عمق تیر از بر ستون، تعبیه برش گیر در روی بال فوقانی تیر مجاز نمی باشد. همچنین در فاصله حداقل برابر ۲۵ میلیمتر از طریق مصالح انعطاف پذیر (نظیر یونولیت) باید از اتصال دال بتنی به هردو طرف هر دو بال ستون اجتناب شود.
(۶) پهنای ورق انتهایی نباید از بال تیر متصل شونده به آن کوچکتر در نظر گرفته شود. همچنین پهنای موثر ورق انتهایی نباید از بال تیر متصل شونده بعلاوه ۲۵ میلیمتر بزرگتر در نظر گرفته شود.
(۷) ورق های لچکی باید در امتداد جان تیر و در وسط ورق انتهایی تعبیه شوند. طول ورق های لچکی نباید از 1.75hst کوچکتر در نظر گرفته شود که در آن hst ارتفاع لچکی ها در امتداد محور ستون می باشد. ورق های لچکی در روی بال تیر و نیز درانتهای ورق انتهایی باید حدوداً ۲۵ میلیمتر برش عمودی داشته و سپس به صورت مورب بریده شوند.ضخامت ورق های لچکی نباید کمتراز ضخامت جان مقطع تیر در نظر گرفته شود. لچکی ها باید دارای شرایط
![\[h_{st}/t_{s}\leq 0.56\sqrt{E/F_{y}}\]](http://benamekhoda.org/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-97dffb8dab38d43b52640bfda8d07dce_l3.png "Rendered by QuickLaTeX.com")
نیز باشند.
(۸) بکار بردن ورق های پر کننده انگشتی در بالا و پایین ورق انتهایی مجاز است.
(۹) در دو انتهای تیرهای ساخته شده از ورق، به فاصله حداقل برابر کوچکترین دو مقدار عمق تیر و سه برابر پهنای بال تیر، اتصال جان به بال باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل یا جوش گوشه دو طرفه باشد. ضخامت جوش های گوشه دو طرفه نباید از 0.75tw (tw ضخامت جان مقطع تیر است) و ۶ میلیمتر کمتر در نظر گرفته شود.
(۱۰) اتصال بال تیر به ورق انتهایی باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل بوده و در وجه داخلی بال تیر با جوش گوشه به ضخامت حداقل ۸ میلیمتر تقویت گردد. برای این جوش رعایت ضابطه طراحی خاصی الزامی نیست.
(۱۱) اتصال جان تیر به ورق انتهایی باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل باشد. چنانچه ضخامت جان مقطع تیر کوچکتر یا مساوی ۱۰ میلیمتر باشد، استفاده از جوش گوشه دو طرفه نیز مجاز است. ضخامت جوش های گوشه نباید از 0.8tw و ۸ میلیمتر کمتر در نظر گرفته شوند. برای اتصال جان تیر به ورق انتهایی غیر از الزامات این بند، رعایت ضابطه طراحی خاصی الزامی نیست.
(۱۲) اتصال لچکی ها (در صورت استفاده) به ورق انتهایی باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل باشد. چنانچه ضخامت لچکی ها کوچکتر یا مساوی ۱۰ میلیمتر باشد، استفاده از جوش گوشه دو طرفه نیز مجاز است. ضخامت جوش های گوشه نباید از 0.75ts (ts ضخامت ورق لچکی است) و ۶ میلیمتر کمتر در نظر گرفته شود. برای اتصال لچکی ها به ورق انتهایی غیر از الزامات این بند، رعایت ضابطه طراحی خاصی الزامی نیست.
(۱۳) اتصالات فلنجی باید محدودیت های ابعادی جدول ۲-۱۳-۳-۱۰ را با رعایت الزامات استثنای زیر برآورده نمایند.
استثناء: در قاب های خمشی ویژه با دال بتنی سازه ای و دارای برش گیر فولادی مدفون در بتن در فاصله بین دو ناحیه محافظت شده تیر، عمق مقطع تیر نباید از ۷۰۰ میلیمتر کمتر در نظر گرفته شود.
(۱۴) نسبت دهانه آزاد تیر به عمق مقطع آن نباید از ۷ در قاب های خمشی ویژه و از ۵ در قاب های خمشی متوسط کمتر در نظر گرفته شود.
جدول ۲–۱۳–۳–۱۰ محدودیت های ابعادی اتصالات گیردار فلنجی
|
|
BUEEP |
BSEEP |
||||
|
چهار پیچی |
هشت پیچی |
|||||
|
پارامتر |
حداقل (mm) |
حداکثر (mm) |
حداقل (mm) |
حداکثر (mm) |
حداقل (mm) |
حداکثر (mm) |
|
tbf |
۱۰ |
۲۵ |
۱۰ |
۲۵ |
۱۵ |
۳۰ |
|
bbf |
۱۵۰ |
۲۵۰ |
۱۵۰ |
۲۵۰ |
۲۰۰ |
۳۵۰ |
|
D |
۳۴۰ |
۱۴۰۰ |
۳۴۰ |
۷۰۰ |
۴۴۰ |
۱۰۰۰ |
|
tp |
۱۲ |
۶۰ |
۱۲ |
۵۰ |
۲۰ |
۷۰ |
|
bp |
۱۸۰ |
۳۰۰ |
۱۸۰ |
۳۰۰ |
۲۴۰ |
۴۰۰ |
|
G |
۱۰۰ |
۱۶۰ |
۱۰۰ |
۱۶۰ |
۱۵۰ |
۲۰۰ |
|
pfi,pfo |
۳۵ |
۱۲۰ |
۵۰ |
۱۵۰ |
۴۰ |
۵۰ |
|
pb |
– |
– |
– |
– |
۹۰ |
۱۰۰ |
در جدول فوق:
bbf =پهنای بال تیر
bp =پهنای ورق انتهایی
d =عمق تیر متصل شونده به ورق انتهایی
g =فاصله افقی بین دو ردیف قائم پیچ
pb =فاصله قائم بین دو ردیف پیچ در هر دو طرف بال تیر در اتصال فلنجی هشت پیچی
pfi =فاصله قائم بین نزدیکترین ردیف پیچ داخلی تا بر بال کششی تیر
pfo =فاصله قائم بین نزدیکترین ردیف پیچ بیرونی تا بر بال کششی تیر
tbf =ضخامت بال مقطع تیر
tp =ضخامت ورق انتهایی
شکل ۲–۱۳–۳–۱۰ اتصال گیردار فلنجی چهار پیچی بدون استفاده از ورق لچکی(BUEEP)و اتصال گیردار فلنجی چهار یا هشت پیچی با استفاده از ورق لچکی(BSEEP)
(۱۵) عمق مقطع ستون های با مقطع H شکل و صلیبی نباید از ۱۰۰۰ میلیمتر تجاوز نماید.
(۱۶) ابعاد و ضخامت ورق انتهایی و نیز مشخصات و تعداد پیچ های اتصال ورق انتهایی به بال ستون باید بر اساس مقاومت های خمشی و برشی مورد نیاز اتصال تیر به ستون (مطابق الزامات بند -۳-۸-۳-۱۰پ) تعیین شود. در تعیین مقاومت های طراحی وسایل اتصال ضریب کاهش مقاومت (Φ) را برای طراحی پیچ ها، کنترل لهیدگی و گسیختگی کششی و برش قالبی ورق انتهایی، می توان برابر ۰.۹ و برای کنترل خمش و برش در ورق انتهایی برابر یک در نظر گرفت.
۴–۱۳–۳–۱۰ اتصال گیردار پیچی به کمک ورق های روسری و زیرسری((BFP
علاوه بر تأمین الزامات عمومی بخش ۱-۱۳-۳-۱۰، اتصالات گیردار پیچی به کمک ورق های روسری و زیرسری (شکل ۳-۱۳ -۳-۱۰) باید دارای شرایط زیر باشند.
(۱) در دو انتهای تیر تعبیه سوراخ دسترسی برای انجام جوشکاری مجاز نمی باشد.
(۲) در دو انتهای تیر، ناحیه محافظت شده باید برابر فاصله از بر ستون تا دورترین ردیف پیچ در روی بال تیر نسبت به بر ستون به علاوه عمق تیر در نظر گرفته شود.
(۳) محل تشکیل مفصل پلاستیک (sh) در روی تیر باید در محل دورترین ردیف پیچ در روی بال تیر نسبت به بر ستون، در نظر گرفته شود.
(۴) تیرها باید دارای مهارجانبی مطابق الزامات بخش ۶-۳ -۱۰ باشند. علاوه بر الزامات بخش ۶-۳-۱۰، در دو انتهای تیر، تعبیه مهارجانبی در فاصله ای بین انتهای ناحیه محافظت شده تیر تا نصف عمق تیر بعد از آن الزامی است. در قاب های خمشی با دال بتنی سازه ای در صورتیکه تیرها در فاصله بین دو ناحیه محافظت شده دارای برش گیرهای فولادی مدفون در بتن به فاصله حداکثر برابر ۳۰۰ میلیمتر باشند، تعبیه مهارجانبی در محل های مذکور الزامی نیست.
(۵) در قاب های خمشی ویژه با دال بتنی سازه ای و دارای برش گیرهای فولادی مدفون در بتن، در فاصله حداقل برابر ۲۵ میلیمتر از طریق مصالح انعطاف پذیر (نظیر یونولیت) باید از اتصال دال بتنی به هر دو طرف هر دو بال ستون جلوگیری به عمل آید.
(۶) استفاده از ورق های کننده پر به ضخامت مجموعاً ۶ میلیمتر بین ورق های اتصال و بال تیر مجاز است.
(۷) اتصال ورق های روسری و زیرسری به بال ستون باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل و به بال های تیر از نوع پیچی با قطر پیچ حداکثر برابر ۲۷ میلیمتر باشد. در صورت استفاده از تسمه پشت بند در پشت جوش نفوذی تسمه های پشت بند باید پس از انجام جوشکاری برداشته شوند.
(۸) اتصال ورق تکی جان به بال ستون باید از نوع نفوذی با نفوذ کامل یا جوش گوشه دو طرفه باشد. ضخامت جوش های گوشه در هر دو طرف نباید از 0.8 tw (twضخامت ورق تکی جان است) و ۸ میلیمتر کمتر در نظر گرفته شود.
(۹) اتصال ورق تکی جان به جان تیر باید از نوع پیچی و دارای سوراخ لوبیایی کوتاه افقی باشد. (۱۰)جرم واحد طول تیر نباید از ۲۵۰ کیلوگرم تجاوز نماید.
(۱۱)عمق مقطع تیر نباید از ۱۰۰۰ میلیمتر تجاوز نماید.
(۱۲)ضخامت بال مقطع تیر نباید از ۳۰ میلیمتر تجاوز نماید.
(۱۳)نسبت دهانه آزاد تیر به عمق مقطع آن نباید از ۹ در قاب های خمشی ویژه و از ۷ در قاب های خمشی متوسط کمتر در نظر گرفته شود.
(۱۴)عمق مقطع ستون های H شکل و صلیبی در قاب های خمشی با دال بتنی سازه ای و دارای برش گیر فولادی مدفون در بتن نباید از ۱۰۰۰ میلیمتر و در غیاب دال بتنی سازه ای از ۴۰۰ میلیمتر تجاوز نماید. عمق و پهنای مقطع ستون های قوطی شکل ساخته شده از ورق نباید از ۷۰۰ میلیمتر تجاوز نماید.
(۱۵)ابعاد و ضخامت ورق های روسری و زیرسری و نیز مشخصات و تعداد پیچ های اتصال این ورق ها به بال تیر باید بر اساس مقاومت خمشی مورد نیاز اتصال تیر به ستون (مطابق الزامات بند -۳-۸-۳-۱۰پ) تعیین شود. در تعیین مقاومت های طراحی بر اساس الزامات فصل ۲-۱۰، ضریب کاهش مقاومت (Φ) را برای طراحی پیچ ها، کنترل لهیدگی، کنترل گسیختگی کششی و برش قالبی می توان برابر ۰.۹ و برای کنترل کشش در ورق های روسری و زیرسری برابر یک در نظر گرفت.
(۱۶) ابعاد و ضخامت ورق تکی جان و نیز مشخصات و تعداد پیچ های اتصال این ورق به جان تیر باید بر اساس مقاومت برشی مورد نیاز اتصال تیر به ستون (مطابق الزامات بند -۳-۸-۳-۱۰پ) تعیین شود. مقاومت های اسمی و ضریب کاهش مقاومت (Φ) ورق تکی جان و پیچ های نظیر آن باید بر اساس الزامات فصل ۲-۱۰ تعیین شود.
شکل ۳–۱۳–۳–۱۰ اتصال گیردار پیچی به کمک ورق های روسری و زیر سری (BFP)
۵–۱۳–۳–۱۰ اتصال گیردار جوشی به کمک ورق های روسری و زیرسری (WFP)
کاربرد اتصالات گیردار جوشی به کمک ورق های روسری و زیرسری (شکل(۴- ۱۳-۳-۱۰، فقط به قاب های خمشی متوسط محدود می شود. در این نوع اتصالات علاوه بر الزامات عمومی بخش ۱-۱۳-۳-۱۰، باید الزامات زیر تأمین گردد.
(۱) در دو انتهای تیر، تعبیه سوراخ های دسترسی برای انجام جوشکاری مجاز نمی باشد.
(۲) در دو انتهای تیر، ناحیه محافظت شده باید برابر فاصله از بر ستون تا انتهای ورق های روسری و زیرسری (هرکدام که بزرگتر است) بعلاوه نصف عمق تیر بعد از آن، در نظر گرفته شود.
(۳) محل تشکیل مفصل پلاستیک (sh) در روی تیر باید در محل انتهای ورق های روسری و زیرسری (هرکدام که بزرگتر است)، در نظر گرفته شود.
(۴) تیرها باید دارای مهار جانبی مطابق الزامات بخش ۶-۳-۱۰ باشند. علاوه بر الزامات بخش ۶-۳-۱۰ در دو انتهای تیر، تعبیه مهار جانبی در فاصله بین انتهای ناحیه محافظت شده تا نصف عمق تیر بعد از آن الزامی است. در قاب های خمشی با دال بتنی سازه ای در صورتیکه تیرها در فاصله بین دو ناحیه محافظت شده دارای برش گیرهای فولادی مدفون در بتن به فاصله حداکثر ۳۰۰ میلیمتر باشند، تعبیه مهار جانبی در محل های مذکور الزامی نیست.
(۵) اتصال ورق های روسری و زیرسری به بال ستون باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل و به بال های تیر از نوع جوش گوشه باشد. در صورت استفاده از تسمه های پشت بند در پشت جوش های نفوذی، تسمه های پشت بند باید پس از انجام جوشکاری برداشته شوند.
(۶) اتصال ورق (یا ورق های) جان به بال ستون باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل یا جوش گوشه باشد. در صورت استفاده از ورق تکی جان ، جوشگوشه باید دو طرفه باشد.
(۷) اتصال ورق (یا ورق های) جان به جان تیر باید از نوع جوش گوشه باشد.
(۸)عمق مقطع تیر نباید از ۹۰۰ میلیمتر تجاوز نماید.
(۹) ضخامت بال مقطع تیر نباید از ۳۰ میلیمتر تجاوز نماید.
(۱۰)نسبت دهانه آزاد تیر به عمق مقطع آن نباید از ۵ کمتر در نظر گرفته شود.
(۱۱)عمق مقطع ستون های H شکل و صلیبی در قاب های خمشی با دال بتنی سازه ای و دارای برش گیرهای فولادی مدفون در بتن، نباید از ۹۰۰ میلیمتر و در غیاب دال بتنی سازه ای از ۴۰۰ میلیمتر تجاوز نماید. عمق و پهنای ستون های قوطی شکل ساخته شده از ورق نباید از ۷۰۰ میلیمتر تجاوز نماید.
(۱۲)ابعاد و ضخامت ورق های روسری و زیرسری و نیز مشخصات جوش های آنها به بال های تیر باید بر اساس مقاومت خمشی مورد نیاز اتصال تیر به ستون (مطابق الزامات بند -۳-۸-۳-۱۰پ) تعیین شود. در تعیین مقاومت های طراحی بر اساس الزامات فصل ۱۰-۲، ضریب کاهش مقاومت (Φ) را برای تعیین مشخصات جوش می توان برابر ۰.۹ و برای تعیین ضخامت ورق های روسری و زیرسری برابر یک در نظر گرفت.
(۱۳)ابعاد و ضخامت ورق (یا ورق های جان) و نیز جوش آن یا آنها به بال ستون و جان تیر باید بر اساس مقاومت برشی مورد نیاز اتصال تیر به ستون (مطابق الزامات بند -۳- ۸-۳-۱۰پ) تعیین
شود. مقاومت های اسمی و ضریب کاهش مقاومت ورق (یا ورق های) جان و جوش های آن (یا آنها) باید بر اساس الزامات فصل ۲-۱۰ تعیین شود.
شکل ۴–۱۳–۳–۱۰ اتصال گیردار جوشی به کمک ورق های روسری و زیرسری((WFP
۶–۱۳–۳–۱۰ اتصال گیردار تقویت نشده جوشی (WUF-W)
علاوه بر تأمین الزامات عمومی بخش ۱-۱۳-۳-۱۰، اتصالات گیردار تقویت نشده جوشی (شکل ۵-۱۳-۳-۱۰ ) باید دارای شرایط زیر باشند.
(۱) در دو انتهای تیر، تعبیه سوراخ های دسترسی برای انجام جوش نفوذی بال تیر به بال ستون، مطابق الزامات فصل ۲-۱۰، الزامی است.
(۲) در دو انتهای تیر، ناحیه محافظت شده باید برابر فاصله از بر ستون تا یک برابر عمق مقطع تیر بعد از آن در نظر گرفته شود.
(۳) محل تشکیل مفصل پلاستیک (sh) در روی تیر باید در محل بر ستون در نظر گرفته شود .(sh=0)
(۴) تیرها باید دارای مهار جانبی مطابق الزامات بخش ۶-۳-۱۰ باشند. علاوه بر الزامات بخش ۶-۳-۱۰، در دو انتهای تیر تعبیه مهار جانبی در فاصله بین انتهای ناحیه محافظت شده تا نصف عمق تیر بعد از آن الزامی است. در قاب های خمشی با دال بتنی سازه ای، در صورتیکه تیرها در فاصله بین دو ناحیه محافظت شده دارای برش گیرهای فولادی مدفون در بتن به فاصله حداکثر برابر ۳۰۰ میلیمتر باشند، تعبیه مهار جانبی در محل های مذکور الزامی نیست.
(۵) اتصال بال های تیر به بال ستون باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل باشد. برای این جوش رعایت ضابطه طراحی خاصی الزامی نیست.
(۶) در این نوع اتصالات، انتقال برش باید از طریق دو عامل، یکی اتصال مستقیم جان تیر به بال ستون و دیگری اتصال ورق تکی جان به بال ستون صورت گیرد. اتصال جان تیر به بال ستون باید از نوع جوش نفوذی با نفوذ کامل باشد. اتصال ورق تکی جان به بال ستون می تواند از طریق جوش نفوذی با نفوذ کامل یا جوش گوشه صورت گیرد. مقاومت برشی طراحی اتصال ورق تکی جان به بال ستون می تواند از طریق جوش نفوذی با نفوذ کامل یا جوش گوشه صورت گیرد. مقاومت برشی طراحی اتصال ورق تکی جان به بال ستون باید حداقل برابر hptp.(0.6RyFy) باشد که درآن hp ارتفاع ورق تکی جان و tp ضخامت آن است. اتصال ورق تکی جان به جان تیر باید از طریق جوش گوشه به ضخامت برابر ضخامت ورق تکی جان منهای ۲ میلیمتر انجام پذیرد. ضخامت ورق تکی جان باید حداقل برابر ضخامت جان مقطع تیر باشد. ورق تکی جان باید محدودیت های ابعادی جدول ۳-۱۳-۳-۱۰ را تأمین نماید. به جز الزامات این بند برای انتقال برش رعایت ضابطه طراحی خاصی الزامی نیست.
جدول۳–۱۳–۳–۱۰ محدودیت های ابعادی ورق تکی جان در اتصال گیردار تقویت نشده جوشی (WUF-W)
|
ردیف |
شرح |
محدودیت |
|
۱ |
همپوشانی ورق جان با سوراخ های دسترسی |
6mm≤a≤12mm |
|
۲ |
شیب پهنای ورق جان |
۲۰º≤c≤۴۰º |
|
۳ |
فاصله قائم انتهای جوش ورق جان به جان تیر تا سوراخ دسترسی |
۱۲mm≤e≤۲۵mm |
|
۴ |
برگشت عمودی انتهای ورق جان |
b≥۲۵mm |
|
۵ |
انتهای پهنای ورق جان به انتهای سوراخ های دسترسی |
d≥۵۰mm |
(۷)مقاطع تیرها باید از نوع I شکل بوده و عمق مقطع آنها حداکثر برابر ۱۰۰۰ میلیمتر باشد. (۸)جرم واحد طول تیر نباید از ۲۵۰ کیلوگرم تجاوز نماید.
(۹)ضخامت بال مقطع تیرها نباید از ۳۰ میلیمتر تجاوز نماید.
(۱۰) نسبت دهانه آزاد تیر به عمق آن نباید از ۷ برای قاب های خمشی ویژه و از ۵ برای قاب های خمشی متوسط کمتر در نظر گرفته شود.
(۱۱) عمق مقطع ستون های H شکل و عمق پهنای ستون های با مقطع صلیبی شکل نباید از ۱۰۰۰ میلیمتر تجاوز نماید. همچنین عمق و پهنای ستون های با مقطع قوطی شکل نباید از ۷۰۰ میلیمتر تجاوز نماید.
(۱۲) در اینگونه اتصالات ضریب Cpr باید برابر ۱.۴ در نظر گرفته شود.
شکل۵–۱۳–۳–۱۰ اتصال گیردار تقویت نشده جوشی (WUF-W)
