انباشتگی آب در مورد تغییرشکل بام های نسبتاً تخت به واسطه جمع شدن آب، به کار می رود.
صرف نظر از شیب بام، در صورتی که امکان جمع شدن آ ب بر روی بام به منظور رسیدن به شبکه زهکشی فرعی وجود داشته باشد، ناپایداری انباشتگی آب می تواند رخ دهد.
در جایی که شرایط جمع شدن آب وجود دارد، دهانه بین دو ستون به عنوان دهانه مستعد در معرض خطر، درنظر گرفته می شود. هر دهانه مستعد در ساختمان ها و سایر سازه ها باید توسط تجزیه و تحلیل های سازه ای بررسی شود تا از دارا بودن سختی کافی آن به منظور جلوگیری نمودن از تغییرشکل مستمر و ناپایداری انباشتگی آب هنگام بار ش باران یا در صورت وجود آ ب ناشی ازذوب شدن برف بر روی آن، اطمینان حاصل گردد. دهانه ها برای یک بام با شیب کمتر از % 2یا هنگامی که آ ب روی تمام یا بخشی از آنها جمع شده و شبکه زهکشی اولیه مسدود گر دیده است، اما امکان بهره برداری از شبکه زهکشی فرعی وجود دارد، باید به عنوان دهانه های مستعد در نظر گرفته شوند. در این تجزیه و تحلیل، بار بر ف یا بار باران معادل بزرگتر باید به عنوان شرط طراحی برای یک شبکه زهکشی اصلی مسدود، مورد استفاده قرار گیرد. شکل ۲-۸-۶، نمونه ای از دهانه های مستعد برای یک بام با شیب% 2 یا بیشتر را نشان می دهد. برای هر سازه مشابه دارای بامی با شیب کمتر از % 2، تمام دهانه ها مستعد محسوب می شوند.
شکل ۲–۸–۶ نمایی از دهانه های مستعد برای انباشتگی آب به واسطه شیب بام % 2یا بیشتر
شکل ۳-۸-۶، نمایی از یک بام با زهکش ها ی سرریز احاطه کننده فرعی و زهکش های اصلی داخلیرا نشان می دهد.
شکل ۳–۸–۶ نمایی از یک بام با شیب % 2یا بیشتر در معرض ناپایداری ناشی از انباشتگی آب در تمام دهانه های مستعد
