۱۵-۲-۵-۱: تعبیه آسانسورهای خودروبر به عنوان تنها راه ورود و خروج خودرو در طبقات پارکینگ کلیه ساختمانهای مسکونی، تجاری، اداری و عمومی ممنوع میباشد.
۱۵-۲-۵-۲: در پارکینگهای طبقاتی و ساختمانهایی که طبقات پارکینگ در کنار ساختمان قرار دارند، تعبیه آسانسورهای خودروبر مجاز میباشد. در این شرایط تعداد مورد نیاز آسانسور باید بر اساس محاسبات ترافیکی آن تعیین شود (تعبیه حداقل 2 آسانسور الزامی است).
۱۵-۲-۵-۳: تأمین نیروی برق ثانویه (ژنراتور) به منظور سرویسدهی کامل آسانسورهای خودروبر الزامی است.
۱۵-۲-۵-۴: در ساختمانهایی که مطابق بند (۱۵-۲-۵-۲) تعبیه آسانسور حمل خودرو در آنها ممنوع نشده است، رعایت مقررات مبحث سوم مقررات ملی ساختمان درخصوص راه های خروج، سیستمهای اعلام حریق اتوماتیک و دستی، سیستمهای اطفای حریق و… الزامی است.
۱۵-۲-۵-۵: به منظور تخلیه گاز و دودهای خروجی از اگزوز خودروها، تعبیه فنهای مکنده متناسب با حجم کابین در سقف کابین و در بالای چاه آسانسور الزامی است.
۱۵-۲-۵-۶: کابین آسانسورهای خودروبر باید دارای درِ اتوماتیک با سیستم محرکه مجزا باشد و درهای طبقات نیز از نوع اتوماتیک انتخاب شوند.
۱۵-۲-۵-۷: در هر کابین باید دو شستی احضار در دو سمت دیواره کابین نصب شود. محل قرارگیری این شستیها باید به گونه ای باشد که راننده خودرو هنگام ورود و خروج از هر دو سمت امکان دسترسی به دکمه های طبقات و کلیدهای توقف اضطراری را دارا باشد.
۱۵-۲-۵-۸: استفاده از چشم الکترونیکی پرده ای دو بعدی یا سه بعدی در ورودی(های) کابین الزامی است.
۱۵-۲-۵-۹: آسانسور حمل خودرو باید به سیستم تراز طبقه مجدد مجهز باشد.
