۱۶-۳-۸-۱: کف بستری که برای دفن لوله های افقی فاضلاب یا آب باران حفر میشود باید با استفاده از ماسه و شن نرم طوری آماده شود که برای تحمل وزن لوله به اندازه کافی محکم و مقاوم باشد و با قرار دادن لوله در آن، بستر زیر لوله کاملاً فرم لوله را به خود بگیرد و تکیه گاه یکدست و یکنواختی زیر لوله پدید آید.
الف) اگر عمق ترنچ بیش از آن چه برای تراز لوله گذاری لازم است باشد، در این حالت باید کف ترنچ را با لایه های 15 سانتیمتری ماسه و شن نرم پرکرد و هر لایه را جداگانه کوبید تا در تراز نصب لوله، تکیه گاه یکنواخت و مقاومی پدید آید.
ب) اگر در کف بستر لوله گذاری سنگ مشاهده شود، باید قسمت سنگی را دست کم تا 7.5 سانتیمتر زیِر تراز نصب لوله تراشید و کف بستر را با ماسه و شن نرم پرکرد و کوبید تا تکیه گاه یک دست، یکنواخت و مقاومی پدید آید . لوله را نباید مستقیما روی بستر سنگی قرار داد.
پ) تکیه گاه لوله، در طول بین دو اتصال، باید پیوسته باشد و وزن لوله به طور یکنواخت به این تکیه گاه منتقل شود. قرار دادن لوله روی تکیه گاه منقطع، که فقط زیر نقاط اتصال یا در فاصله بین دو اتصال لوله باشد و زیرِ قسمتی از طول لوله خالی بماند، مجاز نیست.
ت) اگر خاک کف بستر لوله گذاری ضعیف و غیر مقاوم باشد و نتوان آن را مستقیماً به عنوان تکیه گاه لوله مورد استفاده قرار دارد، باید کف بستر را به عمق دست کم دو برابر قطر لوله بیشتر حفرکرد و با لایه های ماسه و شن نرم تا تراز لوله گذاری پرکرد و کوبید، تا تکیه گاه مناسبی پدید آید.
۱۶-۳-۸-۲: پس از لوله گذاری باید اطراف و روی لوله را با خاک نرم و سرند شده پرکرد. پرکردن اطراف و روی لوله باید با لایه های 15 سانتی متری باشد و هر لایه جداگانه کوبیده شود. پر کردن اطراف لوله باید یکنواخت و متعادل باشد تا لوله را در راستای محور خود ثابت و ساکن، نگاه دارد.
