حداقل میزان صرفه جویی الزامی در مصرف انرژی مشخص شده در این مبحث، به عوامل ویژه دیگری نیز وابسته است، که عوامل ویژه فرعی نامیده میشوند. عوامل ویژه فرعی عبارتند از:
– شرایط بهره گیری از انرژی خورشیدی؛
– نحوه استفاده از ساختمان با کاربری غیرمسکونی.
۱۹-۲-۳-۱ گونه بندی از نظر شرایط بهره گیری از انرژی خورشیدی
ساختمانها، از نظر شرایط بهره گیری از انرژی خورشیدی، به دو گونه تقسیم میشوند:
– ساختمانهای دارای امکان بهره گیری مناسب از انرژی خورشیدی؛
– ساختمانهای دارای محدودیت در بهره گیری از انرژی خورشیدی.
ساختمانی دارای امکان بهره گیری مناسب از انرژی خورشیدی شناخته میشود که، مطابق پیوست 3، دارای نیاز غالب سرمایی نباشد، مساحت جدارهای نورگذر آن در جهت جنوب شرقی تا جنوب غربی بیش از یک نهم زیربنای مفید ساختمان باشد و همچنین موانع تابش نور خورشید به ساختمان با زاویه ای کمتر از 25 درجه نسبت به افق دیده شود (ر.ک. به پیوست ۲).
ساختمانی که فاقد یکی از شرایط فوق باشد، ساختمان دارای محدودیت در بهره گیری از انرژی خورشیدی شناخته میشود.
۱۹-۲-۳-۲ گونه بندی نحوه استفاده از ساختمانهای غیرمسکونی
ساختمانهای غیر مسکونی، از نظر نحوه استفاده، به دو گونه تقسیم میگردد:
– استفاده منقطع: استفاده از ساختمان (یا بخشی از آن)، به گونه ای که در هر شبانه روز، دست کم ده ساعت در روند استفاده وقفه بیافتد و بتوان کنترل دما در محدوده متعارف زمان اشغال فضاها را متوقف کرد.
– استفاده مداوم: استفاده از ساختمان (یا بخشی از آن) به گونه ای که تعریف استفاده منقطع بر آن صادق نباشد.
اگر از برخی فضاهای ساختمان به صورت مداوم و از برخی دیگر به صورت منقطع استفاده شود، نوع استفاده از بخش بزرگتر ملاک تصمیم گیری در مورد کل ساختمان است، مگر آنکه مساحت بخش یا بخش های کوچکتر بیش از 150 مترمربع باشد. در این صورت لازم است محاسبات حرارتی هر بخش به صورت مستقل صورت پذیرد.
در حالتهای زیر، فضاهای با استفاده منقطع، با استفاده مداوم تلقی میشوند:
– اینرسی حرارتی زیاد جدارهای فضاهای مربوط (ر.ک. به پیوست۱)؛
– عدم امکان کاهش دمای هوای فضا بیش از 7 درجه سلسیوس زیر محدوده دمای تعیین شده برای زمانهای بهره برداری ساختمان.
این گونه بندی در تعیین ضرایب انتقال حرارت مرجع (روش کارکردی، بند ۱۹-۳-۱-۲) تأثیرگذار است.
