بخش قابل توجهی از تبادل حرارت ساختمان از طریق پوسته خارجی آن صورت میگیرد. در این قسمت، ضوابط طراحی پوسته خارجی ساختمانها، برای صرفه جویی در مصرف انرژی، توضیح داده میشود. این ضوابط در قالب دو روش الف (کارکردی) و روش ب (تجویزی)، در بندهای ۱۹-۳-۱ و ۱۹-۳-۲، ارائه میگردد.
در محاسبه و طراحی عایقکاری حرارتی پوسته انواع ساختمانها می توان از روش کارکردی بهره گرفت، اما روش تجویزی تنها برای محاسبه عایقکاری حرارتی پوسته ساختمانهای مسکونی 1 تا 9 طبقه، به صورت منفرد یا مجتمع و با زیربنای کمتر از 2000 متر مربع، و ساختمانهای گروه 3، از نظر صرفه جویی در مصرف انرژی، به کار برده میشود.
