۲۱-۲-۵-۱۰-۱: به ازاء هر 50 نفر باید یک خروجی اضطراری تعبیه شود.
۲۱-۲-۵-۱۰-۲: در صورت وجود خروجی های اضطراری متعدد، باید در جهات مختلف ساختمان و حتی الامکان دور از یکدیگر قرار گیرند.
۲۱-۲-۵-۱۰-۳: خروجی اضطراری می بایستی از طریق یک خم 90 درجه و یک چالاب در پایین آن که به عنوان تله انفجاری و محل ریزش آوار احتمالی و همچنین جمع آوری و دفع آب های زائد است، به پناهگاه متصل شود.
۲۱-۲-۵-۱۰-۴: خروجی های اضطراری به منظور تهویه نیز بکار رفته و هوای مورد نیاز برای پناهگاه را تأمین مینمایند.
۲۱-۲-۵-۱۰-۵: جهت جلوگیری از ورود آب های سطحی و تقلیل حجم آوار، خروجی های اضطراری باید حداقل تا 30 سانتیمتر بالاتر از سطح تمام شده زمین ادامه یابند.
۲۱-۲-۵-۱۰-۶: خروجی اضطراری دارای دو قسمت افقی و عمودی است که مقطع افقی به ابعاد80×100 سانتیمتر و مقطع مسیر عمودی 60×80 سانتیمتر است.
۲۱-۲-۵-۱۰-۷: انتهای مسیر عمودی باید حدود 60 سانتیمتر پائین تر از کف مسیر افقی باشد.
مسیر عمودی باید مجهز به پله های فلزی جاسازی شده بر روی دیوار باشد.
۲۱-۲-۵-۱۰-۸: کف مسیر افقی باید حدود 90 سانتیمتر بالاتر از کف پناهگاه قرار گیرد.
۲۱-۲-۵-۱۰-۹: اگر مسیر افقی از جنس لوله های بتنی غیرمسلح باشد، رعایت حداکثر قطر 1 متر و حداکثر طول 8 متر الزامی است.
۲۱-۲-۵-۱۰-۱۰: دهانه مسیر عمودی باید توسط دریچه فلزی، مشبک و مقاوم در شرایط عادی پوشانده شود. دریچه به طرف داخل مسیر عمودی به چپ یا راست باز می شود.
۲۱-۲-۵-۱۰-۱۱: در صورت استفاده از دریچه های غیرمشبک و بدون گذر هوا، باید در محل مناسبی از مسیر افقی، یک مجرای هوا جهت هوارسانی و تخلیه هوا تعبیه گردد.
۲۱-۲-۵-۱۰-۱۲: دریچه باید به نوارهای لاستیکی مجهز باشد تا در هنگام بسته شدن از ورود گاز و هوا و سیلاب های احتمالی به داخل کانال جلوگیری نماید.
۲۱-۲-۵-۱۰-۱۳: خروجی های اضطراری باید از بتن مسلح به حداقل ضخامت 15 سانتیمتر و به صورت یکپارچه اجرا گردند.
۲۱-۲-۵-۱۰-۱۴: رعایت شیب %1 تا %1.5 در مسیر افقی به طرف شفت قائم ضروری است. ۲۱-۲-۵-۱۰-۱۵ با احتمال ورود آب های سطحی و باران به مسیر عمودی، استفاده از کفشوی در شفت قائم ضروری است و دفع آب به روش زهکشی و چاه جذبی یا وصل به شبکه فاضلاب مانند نحوه دفع آب های سطحی ورودی ها انجام گیرد.
