۲۱-۲-۵-۶-۱: اندازه پناهگاه باید، جوابگوی نیازهای عملکردی اقامت بلندمدت در شرایط بحران و انجام فعالیت های روزمره و برنامه ریزی شده افراد در حداقل فضا و با کارایی قابل قبول باشد.
۲۱-۲-۵-۶-۲: حداقل ارتفاع مفید پناهگاه باید در راهروها 2.10 متر و در بخش های اقامتی 2.30 متر باشد.
۲۱-۲-۵-۶-۳: حداقل مساحت مفید مورد نیاز برای هر نفر 1 متر مربع در بخش های اقامتی در نظر گرفته شود.
۲۱-۲-۵-۶-۴: حداقل عرض مفید در بخش اقامتی 3 متر و راهروهای ارتباطی 2 متر است.
۲۱-۲-۵-۶-۵: انتخاب ارتفاع پناهگاه و سطح مورد نیاز برای هر نفر باید به صورتی باشد که حداقل 2.5 مترمکعب حجم فضا برای هر نفر تأمین شود.
۲۱-۲-۵-۶-۶: مجموع فضاهای پناهگاه شامل اتاق های تاسیسات (برای هوادهی)، سرویس ها و هوابندها (برای فیلتر ورودی به پناهگاه) و… به عنوان حجم کلی تلقی می گردد.
۲۱-۲-۵-۶-۷: سطح لازم برای تاسیسات تهویه در پناهگاه 25 نفری 3 مترمربع و بیش از آن تا 10مترمربع نیز در نظر گرفته شود.
۲۱-۲-۵-۶-۸: بایستی دریچه مقاوم برای محافظت ورودی راه های فرار و خروجی های اضطراری در نظر گرفته شود. اندازه آن معمولاً 60×80 سانتیمتر می باشد.
۲۱-۲-۵-۶-۹: از لبه های تیز در جداره ها و کف اجتناب گردد.
۲۱-۲-۵-۶-۱۰: در بخش های اقامتی تا ارتفاع 2 متر می بایستی دارای یک لایه (پوشش) مناسب داخلی (نازک کاری) پیش بینی شود.
۲۱-۲-۵-۶-۱۱: از مصالح شکننده و قابل اشتعال در فضای داخلی اجتناب شود.