دسته‌بندی نشده · آبان ۱۷, ۱۳۹۹ ۰

۲۱-۵-۴-۱ کلیات

۲۱-۵-۴-۱: تاسیسات مکانیکی باید در مکان هایی تعبیه شود که یا آسیب نبیند یا در صورت آسیبدیدگی قابل مرمت باشد و در نهایت یا بر اثر آسیب دیدگی و تخریب ساختمان هیچگونه تلفات جانی بوجود نیاید.

۲۱-۵-۴-۲: مکان هایی که تجهیزات اضطراری مانند مخزن سوخت، موتورهای برق اضطراری، رایزرهای آب پاش، سیستم اعلام حریق و همچنین دودکش ها در آنها قرار می گیرد، باید دارای فضای امن با دیوارهای محافظ باشد.

۲۱-۵-۴-۳: به منظور امنیت هرچه بیشتر کانال های هوارسانی، لوله ها و لوله کشیها، برای عایق بندی حرارتی باید از موارد و مصالح نسوز و ضدآتش استفاده شود.

۲۱-۵-۴-۴: در ورودی کانال های هوارسانی از محیط خارج ساختمان اجرای حداقل 3 خم 90 درجه جهت کاهش نفوذ فشار ناشی از موج انفجار به داخل توصیه می گردد.

۲۱-۵-۴-۵: در صورت عبور لوله روی پشت بام باید لوله ها و اجزاء مربوط به صورت مناسب محافظت شوند.

۲۱-۵-۴-۶: لوله کشی به صورت آویز از سقف ممنوع است.

۲۱-۵-۴-۷: در محل اتصال کانال های هوا به دستگاه و همچنین در محل های با احتمال برخورد موج و شوک حرکتی ناشی از انفجار از سازه به کانال هوا، باید از اتصالات قابل انعطاف استفاده شود.

۲۱-۵-۴-۸: در ساختمان باید از حداقل قطر موردنیاز برای کانال های هوا و فیلترها استفاده گردد.

۲۱-۵-۴-۹: سیستم تهویه مطبوع باید در حالات اضطراری به طور اتوماتیک قطع و در صورت بروز آتش سوزی هواکش ها نیز قطع شود.

۲۱-۵-۴-۱۰: استفاده از فضای هوابند و همچنین درزبندی موثر مناسب در ورودی ساختمان جهت جلوگیری از ورود دود، گرد و غبار توصیه می شود.