۲۱-۵-۴-۱-۱: تاسیسات مکانیکی باید در مکان هایی تعبیه شود که یا آسیب نبیند یا در صورت آسیبدیدگی قابل مرمت باشد و در نهایت یا بر اثر آسیب دیدگی و تخریب ساختمان هیچگونه تلفات جانی بوجود نیاید.
۲۱-۵-۴-۱-۲: مکان هایی که تجهیزات اضطراری مانند مخزن سوخت، موتورهای برق اضطراری، رایزرهای آب پاش، سیستم اعلام حریق و همچنین دودکش ها در آنها قرار می گیرد، باید دارای فضای امن با دیوارهای محافظ باشد.
۲۱-۵-۴-۱-۳: به منظور امنیت هرچه بیشتر کانال های هوارسانی، لوله ها و لوله کشیها، برای عایق بندی حرارتی باید از موارد و مصالح نسوز و ضدآتش استفاده شود.
۲۱-۵-۴-۱-۴: در ورودی کانال های هوارسانی از محیط خارج ساختمان اجرای حداقل 3 خم 90 درجه جهت کاهش نفوذ فشار ناشی از موج انفجار به داخل توصیه می گردد.
۲۱-۵-۴-۱-۵: در صورت عبور لوله روی پشت بام باید لوله ها و اجزاء مربوط به صورت مناسب محافظت شوند.
۲۱-۵-۴-۱-۶: لوله کشی به صورت آویز از سقف ممنوع است.
۲۱-۵-۴-۱-۷: در محل اتصال کانال های هوا به دستگاه و همچنین در محل های با احتمال برخورد موج و شوک حرکتی ناشی از انفجار از سازه به کانال هوا، باید از اتصالات قابل انعطاف استفاده شود.
۲۱-۵-۴-۱-۸: در ساختمان باید از حداقل قطر موردنیاز برای کانال های هوا و فیلترها استفاده گردد.
۲۱-۵-۴-۱-۹: سیستم تهویه مطبوع باید در حالات اضطراری به طور اتوماتیک قطع و در صورت بروز آتش سوزی هواکش ها نیز قطع شود.
۲۱-۵-۴-۱-۱۰: استفاده از فضای هوابند و همچنین درزبندی موثر مناسب در ورودی ساختمان جهت جلوگیری از ورود دود، گرد و غبار توصیه می شود.