۲۱-۵-۴-۵-۱: ساختمان باید دارای نقشه و علائم راهنمای مناسب نصب شده در محل های مناسب باشد.
۲۱-۵-۴-۵-۲: در تمامی ساختمان ها وجود لوله های انتظار و جعبه آتش نشانی ضروری است.
جانمایی، اندازه و تعداد آنها باید براساس الزامات آتش نشانی و مبحث ۳ مقررات ملی ساختمان تعیین شود.
۲۱-۵-۴-۵-۳: سیستم لوله های انتظار باید آماده استفاده افراد متخصص آتش نشان باشد.
۲۱-۵-۴-۵-۴: استفاده از سیستم اطفا حریق خودکار در ساختمان های درمانی الزامی است.
۲۱-۵-۴-۵-۵: استفاده از سیستم اطفاء حریق خودکار (آب پاش) در مجتمع های مسکونی، اداری، تجاری و آموزشی توصیه می شود.
۲۱-۵-۴-۵-۶: لوله اصلی آتش نشانی، علاوه بر محل درزهای انبساط ساختمان، در نقاط مناسب دیگر مانند فصل مشترک فضای خارج و داخل ساختمان، باید دارای اتصالات قابل انعطاف مقاوم باشد.
۲۱-۵-۴-۵-۷: به منظور بهره برداری مناسب از سیستم های آتش نشانی، اعم از شبکه های آب آتش نشانی و کپسولها، استفاده از تابلوها و علائم مناسب در مجاورت همه شیرآلات روی دیوارها و فضاهای عمومی لازم است.
۲۱-۵-۴-۵-۸: استفاده از شبرنگ و برچسب های علائم جهت راهنمایی کاربران در شرایط تاریکی محیط و قطع برق لازم است.
۲۱-۵-۴-۵-۹: مسئول واحد آتش نشانی و یا تاسیسات ساختمان باید همواره در جهت آموزش و تمرین های لازم پرسنل، تست شبکه اطفاء حریق، شارژ کپسول ها و سایر اقدامات ایمنی، آمادگی لازم را حفظ نماید.
۲۱-۵-۴-۵-۱۰: لازم است تمهیدات لازم جهت اتصال شبکه آتش نشانی ساختمان به شبکه آب شهری پیش بینی گردد.
۲۱-۵-۴-۵-۱۱: محل اجرای مخزن ذخیره آتش نشانی و پمپ های این سیستم به لحاظ مقابله با برخورد موج انفجار و ترکش باید مقاوم باشد و حتی المقدور از دیوارهای بتنی در اطراف آنها استفاده شود.
۲۱-۵-۴-۵-۱۲: برای افزایش ضریب اطمینان، پمپ های آتش نشانی اصلی و ذخیره باید هم از برق شهری و هم از برق اضطراری تغذیه شوند.
