۷-۱-۳-۱ تنش موثر: تنشی است که از تفاضل تنش کل و فشار آب حفرهای در داخل خاک اشباع به دست می آید.
۷-۱-۳-۲ پی: به مجموعه بخش هایی از سازه و خاک در تماس با آن اطلاق می شود که انتقال بار بین سازه و زمین از طریق آن صورت می گیرد. پی ها عمدتا به سه گروه تقسیم می شوند:
الف- پی های سطحی: به پی هایی گفته می شود که در عمق کم و نزدیک سطح زمین (عمق پی(D) کمتر از سه برابر عرض پی ( D/B<= 3 (B) ساخته می شوند. این پی ها شامل: پی های منفرد، نواری، شبکه ای و گسترده می باشند. جنس پی های سطحی ممکن است سنگی، بتنی و یا بتن آرمه باشند.
ب- پی های عمیق یا شمع ها: به پی هایی گفته می شود که نسبت عمق قرارگیری به کوچکترین بعد افقی آنها از 10 تجاوز کند10) (D/B=>این پی ها شامل انواع شمع ها، دیوارکها و دیوارهای جدا کننده می شوند. پی های عمیق در ساختمان ها معمولاً به وسیله یک سازه میانی، که کلاهک یا سر شمع نامیده می شود، بارهای سازه را به زمین منتقل می نمایند.
پ- پی های نیمه عمیق: به پی هایی گفته می شود که در حد فاصل بین پی های سطحی و پی های عمیق قرار دارند. پی های صندوق های معمولاً در این گروه قرار دارند و می توانند در جهت اطمینان مثل پی های سطحی طراحی شوند.
۷-۱-۳-۳ خاکریزی مهندسی: به خاکریزی گفته می شود که احتیاج به کنترل جنس و تراکم خاک دارد و در پایداری ساختمان مؤثر است.
۷-۱-۳-۴ سازه های نگهبان: به سازه هایی اطلاق می شود که برای نگهداری خاک به کار برده می شوند. این سازه ها شامل انواع دیوارها و سیستم های نگهبان هستند که در آنها عناصر سازه ای ممکن است با خاک یا سنگ ترکیب شده و یا از تسلیح خاک استفاده شوند.
۷-۱-۳-۵ شناسایی های ژئوتکنیکی: به مجموعه اقدامات و مطالعاتی گفته می شود که منجر به شناخت مشخصات مهندسی لایه های زمین می شود. این اقدامات شامل بررسی نقشه های زمین شناسی و زمین شناسی مهندسی با مقیاس مناسب، بررسی گزارش لایه های زمین در ساختگاه های مجاور، بازدید از برش ها و مقاطع خاک موجود، انجام مطالعات ژئوفیزیک و ژئوتکنیک با حفر گمانه و انجام آزمایش های آزمایشگاهی می باشد.
۷-۱-۳-۶ داده های ژئوتکنیکی: به متغیر برداشت شده از زمین ساختگاه گفته می شود.
۷-۱-۳-۷ گمانه: حفاری در زمین به منظور شناخت خواص مهندسی خاک می باشد. حفاری می تواند به صورت دستی با رعایت مسائل فنی و ایمنی خاص و یا با ماشین حفاری انجام شود.
۷-۱-۳-۸ طراحی ژئوتکنیکی: کلیـه خدمات مهندسی که به منظور تعیین هندسه، کنترل پایداری، ایستایی و تغییرشکل های پی و بخش خاک زیر آن انجام می گیرد.
۷-۱-۳-۹ زمین مناسب: زمینی که با توجه به بار سازه مورد نظر، از باربری قابل قبول و نشست پذیری کم برخوردار باشد. اگر چنانچه اطلاعاتی از زمین مورد نظر قبل از شناسایی در دست نباشد، نمی توان زمین را مناسب فرض کرد.
۷-۱-۳-۱۰ لایه بندی پیچیده: لایه های خاک که شکل منحنی با شیب تند و با جنس متنوع باشند از قبیل در مجاورت گسل ها یا نزدیک رودخانه ها یا پای شیب ها بوده و تفسیر لایه بندی مشکل باشد. در سایر شرایط که لایه بندی یکنواخت است، لایه بندی ساده اطلاق می شود.
۷-۱-۳-۱۱ ساختمان های با اهمیت کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد: این تعاریف عیناً طبق تعاریف به کار برده شده در مبحث ششم مقررات ملی ساختمان (استاندارد (2800 می باشد.
