حالاتی که پی های سطحی معمولاً برای آنها طراحی یا کنترل می شوند به شرح زیر تقسیم می شوند:
الف- مواردی که باید در دو حالت (I) روش تنش مجاز و (II) حالت حدی نهایی کنترل شود.
الف-۱ از دست رفتن پایداری کلی پی
گسیختگی ناشی از فقدان پایداری کلی در کلیه پی ها و اجزای آنها باید کنترل شود.
پی های واقع در محل های زیر باید مورد توجه ویژه قرار داده شود:
۱) در نزدیکی و یا روی ساختگاه شیب دار، چه به صورت طبیعی و چه به صورت خاکریزی شده
۲) در نزدیکی محل های حفاری شده و یا دیوارهای حائل
۳)در نزدیکی رودخانه ها، کانال ها، دریاچه ها، مخازن آب و یا سواحل دریاها
۴) در نزدیکی معادن در حال بهره برداری و یا سازه های مدفون
الف-۲ گسیختگی خاک ناشی از کمبود ظرفیت باربری (مقاومت)
برای آنکه یک پی ایمنی کافی در برابر گسیختگی ناشی از کمبود ظرفیت باربری داشته باشد، بایـد نامساوی زیر در همه حالات حدی نهایی و برای کلیه ترکیبات بارگذاری برقرار شود.
که در آن:
:F بار سازه و وزن پی و خاک روی آن می باشد.
:R باربری نهایی خاک زیر پی می باشد.
الف-۳ گسیختگی خاک ناشی از لغزش پی
در پی هایی که زیر اثر بارهای مورب یا افقی قرار دارند باید گسیختگی ناشی از لغزش بررسی شود.
در این پی ها برای تامین ایمنی باید نامساوی زیر برقرار باشد:
که در آن:
:H مولفه افقی بارهای طراحی وارد بر پی است که در آن نیروی رانش محرک خاک نیز لحاظ شـده است.
:S نیروی برشی مقاوم موجود بین سطح زیرین پی و خاک است.
: نیروی رانشی مقاوم خاک جلوی پی است که در اثر حرکت نسبی پی و زمین می توانـد بسـیج شود.
الف-۴ گسیختگی توام زمین و سازه پی الف-5 گسیختگی سازه ای ناشی از تغییرمکان پی (طراحی سازه ای پی ها بر اساس الزامات مبحـث
نهم این مقررات انجام می شود)
ب- مواردی که باید در دو حالت (I) کنترل نشست در روش تنش مجاز و (II) حالت حـدی نهـایی کنترل شود.
ب-۱ نشست یکنواخت پی
ابعاد پی باید به نحوی تعیین شود که رابطه زیر برقرار باشد:
که در این رابطه:
: نشست مجاز می باشد که با توجه به جنس خاک، نوع پی و سازه و مطالـب ارائـه شـده در بنـد
۷-۴-۴ محاسبه می شود.
