حالاتی که پی های سطحی معمولاً برای آنها طراحی یا کنترل می شوند به شرح زیر تقسیم می شوند:
الف- مواردی که باید در دو حالت (I) روش تنش مجاز و (II) حالت حدی نهایی کنترل شود.
الف-۱ از دست رفتن پایداری کلی پی
گسیختگی ناشی از فقدان پایداری کلی در کلیه پی ها و اجزای آنها باید کنترل شود.
پی های واقع در محل های زیر باید مورد توجه ویژه قرار داده شود:
۱) در نزدیکی و یا روی ساختگاه شیب دار، چه به صورت طبیعی و چه به صورت خاکریزی شده
۲) در نزدیکی محل های حفاری شده و یا دیوارهای حائل
۳)در نزدیکی رودخانه ها، کانال ها، دریاچه ها، مخازن آب و یا سواحل دریاها
۴) در نزدیکی معادن در حال بهره برداری و یا سازه های مدفون
الف-۲ گسیختگی خاک ناشی از کمبود ظرفیت باربری (مقاومت)
برای آنکه یک پی ایمنی کافی در برابر گسیختگی ناشی از کمبود ظرفیت باربری داشته باشد، بایـد نامساوی زیر در همه حالات حدی نهایی و برای کلیه ترکیبات بارگذاری برقرار شود.
![\[F\leq R\]](http://benamekhoda.org/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-1bedc9fce9f0c07b65482c7a379e34c7_l3.png "Rendered by QuickLaTeX.com")
(۷-۴-۱)
که در آن:
F :بار سازه و وزن پی و خاک روی آن می باشد.
R :باربری نهایی خاک زیر پی می باشد.
الف-۳ گسیختگی خاک ناشی از لغزش پی
در پی هایی که زیر اثر بارهای مورب یا افقی قرار دارند باید گسیختگی ناشی از لغزش بررسی شود.
در این پی ها برای تامین ایمنی باید نامساوی زیر برقرار باشد:
![\[H\leq S+P_{P}\]](http://benamekhoda.org/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-8a269f089d5d74b162740b12c502b85d_l3.png "Rendered by QuickLaTeX.com")
(۷-۴-۲)
که در آن:
H: مولفه افقی بارهای طراحی وارد بر پی است که در آن نیروی رانش محرک خاک نیز لحاظ شـده است.
S: نیروی برشی مقاوم موجود بین سطح زیرین پی و خاک است.
PP: نیروی رانشی مقاوم خاک جلوی پی است که در اثر حرکت نسبی پی و زمین می توانـد بسـیج شود.
الف-۴ گسیختگی توام زمین و سازه پی الف-5 گسیختگی سازه ای ناشی از تغییرمکان پی (طراحی سازه ای پی ها بر اساس الزامات مبحـث
نهم این مقررات انجام می شود)
ب- مواردی که باید در دو حالت (I) کنترل نشست در روش تنش مجاز و (II) حالت حـدی نهـایی کنترل شود.
ب-۱ نشست یکنواخت پی
ابعاد پی باید به نحوی تعیین شود که رابطه زیر برقرار باشد:
![\[S\leq S_{a}\]](http://benamekhoda.org/wp-content/ql-cache/quicklatex.com-e1cc447b12491bbfb1be73a9ac00f888_l3.png "Rendered by QuickLaTeX.com")
(۷-۴-۳)
که در این رابطه:
Sa: نشست مجاز می باشد که با توجه به جنس خاک، نوع پی و سازه و مطالـب ارائـه شـده در بنـد۷-۴-۴ محاسبه می شود.
S :نشست تحت بارهای سرویس، که شامل نشست های کوتاه مدت و تحکیمی بلند مـدت (تحکـیم و خزش) می باشد.
ب-۲ نشست غیر یکنواخت پی ب-۲-۱ نشست های غیر یکنواخت و دوران های نسبی پی ها باید با در نظر گرفتن توام توزیع نیروهـای متفاوت وارده و تغییرات احتمالی مشخصات خاک زیر پی های مختلف، محاسبه شوند.
ب-۲-۲محاسبه نشست غیر یکنواخت بدون منظور کردن سختی سازه ممکن است به پیش بینـی مقادیر غیر واقعی بیانجامد. برای ساختمان های با اهمیت بالا، اندرکنش سـازه و خـاک را باید در تحلیل ها منظور کرد.
ب-۲-۳ مقادیر اولیه نشست غیر یکنواخت مجاز بر حسب نوع پی، نوع خاک و نـوع سـازه (جهـت تامین پایداری سازه) و حفظ شرایط بهره برداری انتخاب می شـود. توضـیحات لازم بـرای نشست های مجاز در بند ۷-۴-۴ آورده شده است.
ب-۳سایر شرایط: سایر شرایطی که در بهره برداری پی تاثیر میگـذارد از قبیـل ارتعاشـات پـی و خاک، آماس خاک، آب شستگی زیر پی و رطوبت باید در نظر گرفته شود.
