دسته‌بندی نشده · آبان ۲۵, ۱۳۹۹ ۰

۷-۴-۵ : روش های طراحی پی سطحی

این مقررات دو روش طراحی شامل روش تنش مجاز و روش حالات حدی را برای طراحی پیشنهاد می کند. طراح می تواند هر یک از این روش ها را انتخاب کند.

۷-۴-۵-۱ روش تنش مجاز

۷-۴-۵-۱-۱: ترکیب بار مورد استفاده در این روش ترکیبـات مطـرح شـده در بخـش تـنش مجـاز مبحث ششم مقررات ملی ساختمان می باشد. ضرایب بار در این روش عمدتاً یک می باشد.

۷-۴-۵-۱-۲: در خاک های چسبنده فقط %۵۰ بار زنده در محاسبات نشست دراز مدت اعمال می شود.

۷-۴-۵-۱-۳: در صورتی که بار زلزله یا باد از ۰.۲۵ مجموع بار زنده و مرده کمتر باشد از آن صرف نظرمی شود.

۷-۴-۵-۱-۴ : در صورتی که بار زلزله یا باد از ۰.۲۵ مجموع بار زنده و مرده بیشـتر باشـد بایـد بـار زلزله یا باد در نظر گرفته شود. در این شرایط ظرفیت باربری مجـاز خـاک افـزایش می یابد، زیـرا ضریب اطمینان در شرایط زلزله کمتر از شرایط استاتیکی انتخاب می شود.

۷-۴-۵-۱-۵ : ضریب اطمینان با توجه به نوع گسیختگی باید به صورت مناسب تعریف و مقدار آن نباید از مقادیر جدول۷-۴-۴ کمتر باشد.

جدول ۷-۴-۴ حداقل ضرایب اطمینان به روش تنش مجاز در شرایط استاتیکی (پی منفرد-نواری)

 

نوع گسیختگی

برشی

تراوش

لغزش

ظرفیت باربری

واژگونی

پایداری کلی

رگاب

فشار رو به بالا

ضریب اطمینان

1.5

3

2

1.5

4

1.5

۷-۴-۵-۱-۶ : کنترل نشست در روش تنش مجاز ضروری است. باید توجه داشت که مقـدار نشسـت در حالت بهره برداری محاسبه شده نباید از مقدار نشست مجاز بیشتر شود.

۷-۴-۵-۱-۷ : در این روش جهت کنترل تنش زیر پی لازم است جدول ۷-۴-۵ مدنظر قرار گیرد.

جدول ۷-۴-۵ وضعیت تنش محاسبه شده زیر پی در مقایسه با ظرفیت باربری

نوع خاک

 

 

نوع پی

دانه ای

صرفاً چسبنده

صلب

ظرفیت باربری مجاز < تنش متوسط

ظرفیت باربری مجاز < تنش حداکثر

انعطاف پذیر

ظرفیت باربری مجاز < تنش متوسط

ظرفیت باربری مجاز < تنش متوسط

۷-۴-۵-۱-۸ : در کنترل تنش های زیر پی باید توجه داشت که هـیچ نقطـه ای از پـی نبایـد دچـار کشش شود (حداقل تنش (0= مگر آنکه آن بخش از کشش توسط المان هایی مثل شمع، ریزشـمع یا مهارها تحمل شود.

۷-۴-۵-۱-۹ : در پی های انعطاف پذیر چنانچه ظرفیت باربری مجاز از معیار نشست به دسـت آمـده باشد نیازی به کنترل نقطه به نقطه تنش نیست و طراحی را می توان بر اساس تنش مـوثر متوسـط کمتر از ظرفیت باربری مجاز انجام داد.

۷-۴-۵-۲ روش حالات حدی

۷-۴-۵-۲-۱: ضرایب مورد استفاده برای افزایش بارها در حالت حدی نهایی، باید منطبق با مباحث ششم، نهم و دهم مقررات ملّی ساختمان (بر حسب مورد) باشد

۷-۴-۵-۲-۲ : برای کاهش مقاومت مصالح در حالت حدی نهایی، ضرایب مربوطه در جدول ۷-۴-۶ برای کنترل شرایط مختلف در حالت حدی نهایی داده شده است.

۷-۴-۵-۲-۳ : در حالت حدی بهره برداری، ضرایب بار و مقاومت برابر یک می باشد و مقدار نشست محاسبه شده باید از نشست مجاز کمتر باشد.

۷-۴-۵-۲-۴ : برای کنترل تنش زیر پی در حالت حدی نهایی مشابه جدول۷-۴-۶  عمل می شود ولی لازم است به جای ظرفیت باربری مجاز از ظرفیت باربری کاهش یافته استفاده شود.

جدول ۷-۴-۶ ضرایب کاهش مقاومت

فشار مقاوم خاک

فشار مقاوم خاک

فشار مقاوم خاک

فشار مقاوم خاک

فشار مقاوم خاک

فشار مقاوم خاک

فشار مقاوم خاک

فشار مقاوم خاک

فشار مقاوم خاک

فشار مقاوم خاک

فشار مقاوم خاک

فشار مقاوم خاک

۷-۴-۵-۳ : ملاحظات لرزهای در طراحی پی های سطحی

۷-۴-۵-۳-۱ : برای کنترل ظرفیت باربری خاک زیر پی های سطحی در شرایط زلزله باید نکات ذیل مورد توجه باشد:

الف- در نظر گرفتن کاهش ظرفیت باربری بر اثر نیروی افقی و لنگر خمشی ناشی از زلزله

ب- تغییر ضریب اطمینان ظرفیت باربری و ضرایب بار و مقاومت طبق جداول ۷-۴-۷ و ۷-۴-۸ در شرایط زلزله

پ- کنترل کاهش مقاومت برشی برخی از خاک ها در اثر بارهای دینامیکی (مثل روان گرایی خاک، زوال مشخصات دینامیکی خاک در اثر کرنش دینامیکی)

جدول ۷-۴-۷ حداقل ضرایب اطمینان به روش تنش مجاز در شرایط لرزهای

نوع گسیختگی

لغزش

ظرفیت باربری

واژگونی

پایداری کلی

ضریب اطمینان

1.2

2

1.5

1.2

۷-۴-۵-۳-۲: برای کنترل ظرفیت باربری در شرایط زلزله می توان از روابط نظری استاتیکی (به شرح مندرج در بند ۷-۴-۳-۲ استفاده کرد. البته در خاک های رسی و ضریب لرزهای بزرگتر از ۰.۱و ساختمان های با اهمیت توصیه می شود از روابط نظری ظرفیت باربری با در نظر گرفتن اینرسی(مثل روش سارما) استفاده شود.

جدول ۷-۴-۸ ضرایب بار و مقاومت در شرایط لرزهای برای روش ضرایب بار و مقاومت

 

نوع گسیختگی

ضریب

ضرایب کاهش مقاومت

پایداری کلی

0.75

فشار مقاوم

0.6

ظرفیت باربری

0.6

واژگونی

0.65

لغزش

0.9

ضرایب بار

طبق مباحث ششم، نهم ودهم مقررات ملی

ساختمان