۱۲-۷-۴-۱: در زمان احداث ساختمان برای حمل مصالح، رفت و آمد کارگران و دسترسی به زیر زمین و طبقات، باید حداقل یک راه پله موقت نصب شود و در تمام مدتی که عملیات ساختمانی ادامه دارد، به دقت از آن محافظت و نگهداری شود.
۱۲-۷-۴-۲: پله های راه پله موقت باید با رعایت ضوابط و مقررات مبحث “الزامات عمومی ساختمان (مبحث چهارم مقررات ملی ساختمان)” و رعایت موارد زیر نصب شود:
الف: پله های موقت باید دارای ابعاد یکسان بوده و عرض آنها حداقل 1 متر، پهنای کف آنها حداقل 280 میلی متر، ارتفاع آنها حداقل 140 میلی متر و حداکثر 220 میلی متر باشد.
ب : از چوب، فلز، بتن و نظایر آن طوری ساخته شود که ضمن جلوگیری از لغزش و سقوط افراد، دارای استحکام و مقاومت کافی بوده و ضریب ایمنی بارگذاری آن حداقل 2.5 نسبت به حداکثر بارهای وارده باشد.
پ : پس از اجرای رمپ و پاگرد پله های دائمی و تا زمان اجرای این پله ها استفاده موقت از شیب راه و پاگرد آنها، با رعایت مفاد بندهای فوق الزامی می باشد.
ت : اطراف باز راه پله های موقت باید بلافاصله بعد از برپایی و نصب، با حفاظ مناسب مطابق مفاد بخش ۱۲-۵-۲ محافظت شود.
