۱۲-۱۰-۲-۱: ساخت، برپایی و نصب سازه های فولادی باید با رعایت ضوابط و مقررات مبحث “طرح و اجرای ساختمان های فولادی (مبحث دهم مقررات ّملی ساختمان)” انجام شود. بعلاوه در برپایی و نصب سازه های فولادی به صورت صنعتی باید ضوابط و مقررات مبحث”اجرای صنعتی ساختمان ها (مبحث یازدهم مقررات ملی ساختمان)” رعایت شود.
۱۲-۱۰-۲-۲: در موقع نصب و برپایی اجزای فولادی سازه از قبیل ستون ها، تیرها یا خرپاها، باید قبل از جدا کردن نگهدارنده ها و رها کردن آنها، حداقل های تعیین شده در نقشه های نصب برای جوشکاری و یا بستن پیچ ها و مهره ها انجام گرفته باشد. همچنین قبل از نصب هر عضو سازه بر روی سازه دیگر، عضو زیرین سازه باید صددرصد پیچ و مهره یا جوشکاری شده باشد.
۱۲-۱۰-۲-۳: در موقع نصب ستون ها، برای جلوگیری از سقوط ستون های نصب شده، باید این ستون ها به وسیله تیرهای واسط با سایر ستون ها مهار شوند. چنانچه اتصال ستون ها به وسیله تیرهایواسط امکان پذیر نباشد، باید با نظر شخص ذیصلاح موقتاً با مهارهای جانبی پایدار گردند. در هر حال هیچ ستونی نباید قبل از ایجاد اتصال با ستون های مجاور و تأمین پایداری آن رها شود.
۱۲-۱۰-۲-۴: برای بالا بردن تیرآهن و سایر اجزای فولادی باید از کابل های فولادی و طناب های مخصوص محکم و مناسب با ضرایب اطمینان مندرج در “آئین نامه وسایل حمل و نقل و جابجا کردن مواد و اشیاء در کارگاه ها” مصوب شورای عالی حفاظت فنی استفاده شود. همچنین برای جلوگیری از صدمه دیدن کابل فولادی در اثر خمش بیش از حد، باید قطعات چوب و یا مواد مشابه بین تیرآهن و کابل قرار داده شود. استفاده از زنجیر برای بستن تیرآهن و سایر اجزای فولادی مجاز نمی باشد.
۱۲-۱۰-۲-۵: استفاده از دستگاه های جوشکاری و برشکاری برای ساخت، برپایی و نصب اجزای فولادی سازه باید با رعایت مفاد بند ۱۲-۲-۴-۶ صورت گیرد. وسایل بالابر و سایر وسایل و تجهیزاتی که در برپایی و نصب اجزای سازه های فولادی مورد استفاده قرار می گیرند باید مطابق با مفاد بخش ۱۲-۶-۲ باشند.
۱۲-۱۰-۲-۶: در شرایط نامساعد جوی از قبیل باد، طوفان و بارندگی و یا در صورت ناکافی بودن روشنایی و محدود بودن میدان دید، باید از ادامه کار بر روی اسکلت فولادی جلوگیری به عمل آید.
همچنین تیر و سایر قطعات فولادی نباید در هنگام نصب، آغشته به برف، یخ و یا سایر مواد لغزنده باشند.
۱۲-۱۰-۲-۷: در عملیات ساخت، برپا نمودن و نصب اجزای فولادی سازه باید وسایل و تجهیزات حفاظت فردی از قبیل کلاه ایمنی، کفش ایمنی، حمایل بند کامل بدن، طناب مهار، عینک و دستکش حفاظتی با رعایت مفاد فصل ۱۲-۴ مورد استفاده قرار گیرد. همچنین کارگرانی که سطح قطعات فولادی را با مواد شیمیایی و یا با روش ماسه پاشی تمیز می کنند، باید از ماسک های تنفسی استفاده نمایند.
۱۲-۱۰-۲-۸: در هنگام برپایی و نصب قطعات فولادی، محوطه زیر و اطراف کار باید محصور گردیده و از ورود افراد به داخل محوطه مذکور جلوگیری به عمل آید.
۱۲-۱۰-۲-۹: قبل از بالا کشیدن تیرآهن ها و سایر قطعات فولادی، اشیاء و قطعات واقع بر روی اسکلت که در معرض سقوط باشند، باید برداشته شوند.
۱۲-۱۰-۲-۱۰: در قسمت های مناسبی از قطعات و اجزای تشکیل دهنده اسکلت های فولادی باید نقاط اتصال مناسبی برای قلاب طناب نجات و مهار داربست های معلق پیش بینی شود.
۱۲-۱۰-۲-۱۱: قطعات فولادی مرکب که میبایست در ارتفاع زیاد نصب شوند، تا حد امکان باید روی زمین مونتاژ و متصل گردند. در غیر این صورت باید با توجه به مفاد “مبحث طرح و اجرای ساختمان های فولادی (مبحث دهم مقررات ملی ساختمان)” ابتدا در محل کارخانه یا پای کار پیش نصب شوند.
۱۲-۱۰-۲-۱۲: تخلیه آهن آلات از تریلر، کامیون و کامیونت باید با استفاده از وسایل بالابر و جرثقیل صورت گیرد. بالاکشیدن اجسام سنگین و حجیم از جمله تیرآهن و قطعات فولادی بصورت دستی با طناب، کابل و نظایر آن مجاز نبوده و باید از جرثقیل و یا سایر بالابرهای مکانیکی مناسب استفاده شود.
