۱۴-۶-۱-۱ دامنه کاربرد
الف) کانال های انتقال هوا، به منظورهای زیر، باید طبق الزامات مندرج در این فصل« “۱۴-۶”
کانال کشی« طراحی، ساخته، نصب و بازرسی شود.
۱) هدایت هوای رفت، برگشت و تخلیه در تأسیسات تعویض هوا؛
۲) هدایت هوای رفت، برگشت و تخلیه در تأسیسات تهویه مطبوع؛
۳) دریافت هوا از بیرون در سیستم های تعویض هوا و تهویه مطبوع؛
۴) دریافت هوا از بیرون به منظور تأمین هوای لازم برای احتراق؛
۵) تخلیه هوای آلوده، مانند ذرات گرد و غبار، دود، گازها، بخار، بو و هر آلاینده زیان آور دیگر، از فضاهای ساختمان؛
۶) هدایت هوای خنک کننده تبخیری، مانند کولر آبی.
ب) الزامات این فصل ناظر به کانال کشی حداکثر تا کلاس فشار ± 500 پاسکال (±2اینچ ستون آب) است.
۱) الزامات کانال کشی با فشار خارج از محدوده ± 500 پاسکال (± 2 اینچ ستون آب)، خارج از این فصل از مقررات است.
۱۴-۶-۱-۲ الزامات عمومی
الف) برای تخلیه هوای آلوده به گازها و غبارهای قابل اشتعال، گازهای خورنده یا سمی، دود و هرگونه آلاینده زیان آور دیگر، باید از کانال کشی جداگانه و مستقل استفاده شود.
۱) کانال کشی مخصوص هوای آلوده به گازهای قابل اشتعال و خطرزا نباید جزئی از سیستم کانال کشی دیگری باشد که به سایر فضاهای ساختمان راه دارد.
ب) پله ها و راههای فرار و راهروهای دسترسی به آنها را نباید به مثابه کانال یا پلنوم برای هوای رفت، برگشت، تخلیه و گرفتن هوای بیرون به کار برد، مگر در موارد زیر:
۱) راهرو دسترسی به خروجی های فرار می تواند برای ورود هوای بیرون و رساندن آن به فضاهایی مانند توالت، حمام، رختکن، گونی شوی، که به این راهرو مستقیماً باز می شوند، در نظر گرفته شود، به شرطی که هوای ورودی راهرو بیش از هوای مورد نیاز این فضاها باشد.
۲) راهرو داخلی یک واحد آپارتمان مسکونی می تواند به جای پلنوم هوای برگشت به کار رود.
پ) فضای داخل سقف یا کف کاذب راهرو می تواند کاربردی مانند پلنوم برگشت هوا داشته باشد، به شرط آنکه راهرو منطقه ای با مقاومت معین در برابر آتش نباشد؛ یا آنکه راهرو با مصالحی با همان درجه مقاوم در برابر آتش، از پلنوم سقف یا کف کاذب جدا شده باشد.
ت) کانال تخلیه هوای آلوده با فشار مثبت و دودکش، نباید از فضاهایی از ساختمان که برای پلنوم هوا مشخص شده اند، عبور کند.
