دسته‌بندی نشده · آذر ۲۲, ۱۳۹۹ ۰

۱۴-۸-۶ بخاری گازی بدون دودکش

۱۴-۸-۶-۱: در واحد مسکونی، بخاری گازی بدون دودکش نباید تنها وسیله گرمایی موجود باشد.

۱۴-۸-۶-۲: بخاری گازی بدون دودکش باید طبق الزامات مقرر در استاندارد ملّی 7268 و تعیین معیار مصرف انرژی و دستورالعمل برچسب انرژی 7268-2، طراحی، ساخته و دارای علامت استاندارد باشد. همچنین مطابق استاندارد ANSI Z 21.11.2 مورد آزمون قرار گرفته باشد.

۱۴-۸-۶-۳: علاوه بر ممنوعیت های مقرر در ردیف (۱۴-۸-۱-۳)، نصب بخاری گازی بدون دودکش در فضاهای واحدهای مسکونی به شرح زیر ممنوع است:

۱) اتاق خواب؛

۲) حمام، توالت و دستشویی؛

۳) انباری.

۱۴-۸-۶-۴: ظرفیت گرمایی بخاری گازی بدون دودکش نباید بیشتر از 11.7 کیلووات باشد.

 همچنین، ظرفیت گرمایی نباید از 0.21 کیلووات بر مترمکعب حجم اتاقی که دستگاه در آن قرار می گیرد، بیشتر باشد. اگر اتاق از طریق درب یا بازشوی دایمی مستقیماً با فضای دیگر مرتبط باشد، برای محاسبه ظرفیت، می توان حجم این فضا را هم به حجم اتاق اضافه کرد.

۱۴-۸-۶-۵: بخاری گازی بدون دودکش باید به کنترل وجود حداقل مقدار اکسیژن مجهز باشد، تا در صورت کاهش نسبت اکسیژن در هوای محیط از میزان تعیین شده در کارخانه سازنده، جریان ورود گاز به دستگاه به طور خودکار قطع شود. این کنترل باید در کارخانه تنظیم گردد و امکان تغییر یا تنظیم مجدد توسط بهره بردار نداشته باشد. مقدار نسبت اکسیژن به هر حال نباید کمتر از 18 درصد باشد.

۱۴-۸-۶-۶: نصب، راه اندازی و بازدید ادواری بخاری گازی بدون دودکش باید توسط کارشناس فنی شرکت سازنده صورت گیرد.