۱-۶-۱۱-۱۴ کلیات

الف) دودکش قائم با مصالح بنائی باید بر روی پایه ای از مصالح غیرسوختنی، با مقاومت دست کم 3 ساعت در برابر آتش، قرارگیرد. این پایه باید جدا از اجزای ساختمان باشد و بار وزن دودکش را به زمین منتقل کند.

۱) به جز وزن دودکش، هیچ بار دیگری نباید بر پایه دودکش وارد شود، مگر آنکه در طراحی دودکش برای آن بار اضافی، پیش بینی های لازم به عمل آمده باشد.

۲) دودکش باید در تراز سقف طبقه ای که دستگاه در آن قرار دارد و در عبور از طبقات دیگر ساختمان و بام آن، با بسته ای افقی به اسکلت ساختمان متصل و ثابت شود.

ب) در فاصله 150 میلی متر بالاتر و 150 میلی متر پایین تر از محل عبور دودکش از کف، سقف و بام، که از مصالح سوختنی باشد، شکل و اندازه دودکش نباید تغییرکند.

 پ) در انتهای پایین دودکش باید دریچه بازدید تعبیه شود. دریچه باید دست کم 300 میلی متر پایین تر از اتصال پایین ترین لوله رابط دودکش به آن، نصب گردد.

۱) دریچه بازدید دودکش باید گازبند باشد.

 ت) اگر دودکش از کف یا سقف طبقات عبور می کند، فاصله میان دودکش و اجزای ساختمان باید با مواد و مصالح غیرسوختنی پرشود.

۲-۶-۱۱-۱۴ دودکش با مصالح بنائی با دمای پایین

 الف) ساخت دودکش

 ۱) ضخامت دیوارهای دودکش دست کم باید برابر مقادیر زیر باشد:

-200 میلی متر، برای دودکش آجری یا بتنی با پوشش داخلی از مصالح نسوز به ضخامت دست کم 16 میلی متر؛

300- میلی متر، برای دودکش سنگی با پوشش داخلی از مصالح نسوز به ضخامت دست کم 16 میلی متر.

 ب) معبر قائم دود

 ۱) چنانچه دودکش با مصالح بنائی با چند معبر دود جداگانه و برای تخلیه دود دستگاه های متعدد ساخته شود، به پوشش داخلی نسوز نیاز نیست. معبر دود باید لوله ای باشد که از مواد و مصالح غیرسوختنی مناسب برای دمای دودکش مانند سیمان، آزبست سیمان، سفال و مصالح مشابه، به ضخامت دست کم 16 میلی متر ساخته شده و در داخل دودکش با مصالح بنائی قرارگیرد.

۲) معبر دود باید در برابر خوردگی، ساییده شدن و ترک برداشتن ناشی از تماس گازهای حاصل از احتراق، تا دمای 538 درجه سلسیوس، مقاوم باشد.

۳) معبر دود باید هم زمان با ساخت دودکش با مصالح بنائی، در داخل آن قرارگیرد و هر قطعه آن با دقت بر روی قطعه زیرین سوار شود و درزهای بین قطعات با مواد نسوز پرگردد.

 ۴) فاصله میان سطح خارجی معبر دود و سطح داخلی دودکش با مصالح بنائی نباید پرشود. این فاصله دست کم باید 100 میلی متر در نظر گرفته شود. برای اتصال قطعات معبر دود، باید ملات به اندازه ای که برای درزبندی و پرکردن سوراخها لازم است، به کار رود.

 ۵) اگر در داخل دودکش قائم با مصالح بنائی، دو معبر دود جداگانه برای دو دستگاه مختلف نصب می شود، فاصله سطح خارجی این دو معبر از هم باید دست کم 150 میلی متر باشد.

۶) اگر در داخل دودکش قائم با مصالح بنائی، بیش از دو معبر دود جداگانه نصب می شود، باید میان هر گروه دوتایی از معبرها، تیغه جداکنندهای از مصالح ساختمانی به ضخامت دست کم 100 میلی متر، قرارگیرد.

۷) معبر دود باید از 200 میلی متر پایین تر از پایین ترین اتصال لوله رابط به دودکش قائم تا بالاترین ارتفاع دودکش با مصالح بنائی، ادامه یابد.

پ) دهانه خروجی دود

 ۱) در مورد دهانه خروج دود از دودکش قائم با مصالح بنائی، فاصله های قائم و افقی آن از بام ساختمان، ساختمان های مجاور، تراز پیاده رو زمین مجاور و دهانه های مکش مکانیکی هوای ساختمان، باید احکام مقرر در « (۱۴-۱۱-۵-۲) “الف”« رعایت شود.

 ۲) انتهای بالای دودکش قائم با مصالح بنائی باید با کلاهکی مناسب برای جلوگیری از ورود باران و برف، حفاظت شود.

 ت) فاصله سطح خارجی دودکش قائم با مصالح بنائی و مواد سوختنی

 ۱) میان سطح خارجی دودکش قائم با مصالح بنائی و مواد و مصالح سوختنی اجزای ساختمان، باید دست کم 100 میلی متر فاصله باشد.

۲) در عبور از طبقات ساختمان، میان سطح خارجی دودکش قائم با مصالح بنائی و مواد و مصالح سوختنی، باید فاصله وجود داشته باشد. این فاصله باید با مواد و مصالح غیرسوختنی پرشود.