دسته‌بندی نشده · دی ۱, ۱۳۹۹ ۰

۱۴-۱۳-۷ لوله کشی سیستم تبرید

۱۴-۱۳-۷-۱ کلیات

الف) لوله کشی های سیستم تبرید باید طبق الزامات این قسمت از مقررات انتخاب، نصب، آزمایش و راه اندازی شود.

 ۱۴-۱۳-۷-۲ لوله های فولادی

 الف) لوله های خطوط مایع مبرّدهای نوع A2، A3، B2 و B3، در قطرهای اسمی 40 میلی متر (1 1/2 اینچ) و کوچکتر، باید از جنس فولاد کربنی و رده 80 باشند.

 ب) لوله های خطوط مایع مبرّدهای نوع A1 و B1، در قطرهای اسمی 150 میلی متر 6) اینچ) و کوچکتر، باید از جنس فولاد کربنی و رده 40 باشند.

 پ) لوله های خطوط مایع مبرّدهای نوع A2، A3، B2 و B3، در قطرهای اسمی 50 میلی متر (2 اینچ) تا 150 میلی متر (6 اینچ) و لوله های مکش و تخلیه، در قطرهای اسمی 150 میلی متر (6 اینچ) و کوچکتر، باید از جنس فولاد کربنی و رده 40 باشند.

 ۱۴-۱۳-۷-۳ لوله های مسی و برنجی

الف) لوله های مسی و برنجی با اندازه های استاندارد، که مقدار مس آنها در آلیاژ کمتر از 80 درصد نباشد، باید مطابق استاندارد ASTM B42 و ASTM B43 باشند.

ب) لوله های مسی که در سیستم تبرید به کار می روند باید از نوع بیدرز، رده K، L یا M، کشیده شده یا به آرامی خنک شده و مطابق استاندارد ASTM B88 باشند.

پ) نوع اتصال لوله های مسی در لوله کشی سیستم تبرید با مبرّدهای A2، A3، B2 و B3، باید لحیمی موئینگی سخت باشد.

۱) در این لوله کشی ها، اتصال لحیمی موئینگی نرم مجاز نیست.

۲) اتصال مکانیکی در لوله کشی مسی در قطرهای خارجی بزرگتر از 22 میلیمتر (7/8 اینچ)، مجاز نیست.

۱۴-۱۳-۷-۴ اجرای لوله کشی

 الف) لوله های مسی که در سیستم های تبرید با مبرّدهای غیر از A1 و B1 به کار می روند باید از نوع نرم، که در موقع ساخت به آرامی خنک شده باشند، انتخاب شوند. لوله کشی باید در داخل لوله یا کانال سخت و یا قابل انعطاف قرارگیرد.

 ۱) قطعاتی از لوله کشی بین واحد تقطیر و نزدیکترین رایزرها، به شرطی که طول کلی آن بیش از 1800 میلی متر نباشد، لازم نیست در داخل لوله یا کانال حفاظت شود.

 ب) لوله کشی سیستم تبرید که دمای سطوح خارجی آن در شرایط کار عادی، کمتر از نقطه شبنم هوای مجاور است و در نقاطی نصب می شود که چگالش بخار آب موجود در هوا موجب خطر و آسیب رساندن به افراد یا دستگاه های برقی یا هر تجهیزاتِ دیگر است، باید با روش های مورد تأیید حفاظت شوند تا از زیانهای آن جلوگیری شود.

 پ) لوله کشی سیستم تبرید باید در مسیری انجام شود که اتصالات آن همواره امکان بازدید و دسترسی داشته باشد.

۱۴-۱۳-۷-۵ شیرهای قطع کامل

الف) در سیستم های با کمپرسور ضربه ای که مقدار مبرّد سیستم بیش از 3 کیلوگرم است، در نقاط زیر باید شیر قطع کامل نصب شود:

۱) در ورود به هر کمپرسور و هر واحد تقطیر؛

۲) در خروج از هر کمپرسور، هر واحد تقطیر و هر دریافت کننده مایع.

ب) در سیستم های زیر نصب شیر قطع کامل لازم نیست:

– سیستم هایی که تخلیه مبرّد دارند و می توانند تمام مبرّد را در یک دریافت کننده یا مبدل گرمایی، ذخیره کنند؛

– سیستم هایی که دارای ملحقات دایمی یا قابل حمل تخلیه مبرّد باشند؛

 – سیستم تبرید یکپارچه.

 پ) در سیستم های با کمپرسور پیستونی ضربه ای که مقدار مبرّد سیستم بیش از 45 کیلوگرم است، علاوه بر نقاطی که در ردیف “الف” (۱) آمده، در ورودی هر دریافت کننده مایع نیز باید شیر قطع کامل نصب شود. نصب این شیر بر روی لوله ورودی به دریافت کننده یک واحد تقطیر، یا در ورودی دریافتکنندهای که جزئی از کندانسور است، الزامی نیست.

 ت) شیر قطع کامل، بر روی لوله کشی مسی سیستم تبریدِ از نوع نرم و قابل انعطاف و با قطر خارجی کمتر از 22 میلی متر (7/8 اینچ)، باید مجهز به بست و تکیه گاه نگهدار جداگانه و مستقل از لوله ها باشد.

ث) در نقاطی از لوله کشی که مشخصه و کارکرد شیر قطع کامل به روشنی معلوم نیست، عملکرد مورد نظر شیر باید با نصب پلاک بر روی آن مشخص گردد. این موضوع نباید با شماره گذاری به صورت چسباندن برچسب بر روی بدنه آن صورت گیرد، مگر آنکه توضیحات و راهنمای شماره گذاری در محلی نزدیک به شیر نصب گردد.