دسته‌بندی نشده · دی ۸, ۱۳۹۹ ۰

۹-۵-۳ تعیین نسبت های اختلاط بر اساس تجربه کارگاهی و مخلوط های آزمایشی

۹-۵-۳-۱ رده بندی بتن

رده بندی بتن بر اساس مقاومت فشاری مشخصه آن به ترتیب زیر است:

C50

C45

C40

C35

C30

C25

C20

C16

C12

C10

C8

C6

C120

C110

C100

C95

C90

C85

C80

C75

C70

C65

C60

C55

اعداد بعد از C بیانگر مقاومت فشاری مشخصه بتن بر حسب مگاپاسکال می باشند. در عمل، در شرایط اجرایی کارگاهی، در صورتی بتن منطبق بر مشخصات و قابل قبول تلقی می شود که با شرایط مندرج در فصل دهم مطابقت داشته باشد.

۹-۵-۳-۲ روش های تعیین نسبت های اختلاط

۹-۵-۳-۲-۱: برای بتن های پایین تر از رده C20 می توان نسبت های اختلاط را بر اساس تجارب قبلی و بدون مطالعه آزمایشگاهی تعیین کرد و یا به شرط آنکه مصالح مصرفی استاندارد باشند، »نسبت های اختلاط استاندارد« مطابق دفترچه مشخصات فنی عمومی را ملاک قرار داد.

۹-۵-۳-۲-۲: برای بتن های رده C20 و بالاتر، تعیین نسبت های بهینه اختلاط باید ازطریق مطالعات آزمایشگاهی و با در نظر گرفتن ضوابط طراحی بر اساس دوام صورت گیرد.

این مطالعات ممکن است قبل از شروع عملیات اجرایی توسط طراح انجام پذیرد و نتیجه به دست آمده به عنوان »نسبت های اختلاط مقرر« در دفترچه مشخصات فنی خصوصی درج شود، یا توسط مجری به انجام رسد و نتیجه به دست آمده به عنوان »نسبت های اختلاط تعیین شده« به کار رود.

۹-۵-۳-۳ مقاومت فشاری متوسط