۱۷-۸-۱-۱: به منظور تخلیه کامل محصولات احتراق دستگاه های گازسوز و به عنوان بنیان تأمین ایمنی و حفظ جان ساکنین ساختمانها، طراحی، اجرا و کنترل دودکشهای دستگاه های گازسوز بر اساس اصول مهندسی الزامی است.
۱۷-۸-۱-۲: مهندس ناظر موظف است در زمان تأیید لوله کشی گاز ساختمان، از مناسب بودن نحوه خروج محصولات احتراق (دودکش) برای هر شیر مصرف و همچنین تأمین هوای لازم برای وسیله گازسوز اطمینان حاصل نماید.
۱۷-۸-۱-۳: طراحی و اجرای دودکش مشترک برای چند دستگاه گازسوز که در طبقات متوالی قرار دارند (حداکثر ۵ طبقه) به شرطی مجاز است که هوای مورد نیاز احتراق مستقیماً از فضای آزاد تأمین گردد.
در صورتیکه تأمین هوای احتراق از فضای مسکونی باشد، اجرای دودکش مشترک مجاز نیست.
۱۷-۸-۱-۴: گازهای حاصل از احتراق دستگاه های گازسوز باید مطابق این مقررات و با رعایت دستورالعمل سازنده دستگاه، مستقیماً و بدون برخورد با مانع، به هوای آزاد هدایت شود.
۱۷-۸-۱-۵: محل اتصال دودکش به کوره هایی که با گاز طبیعی در شرایط اتسمفریک کار میکنند، باید در بالاترین قسمت کوره قرار گرفته باشد.
۱۷-۸-۱-۶: در کوره هایی که دهانه خروجی دود از کوره (محل اتصال کوره به دودکش) در قسمت پایین کوره قرار دارد، باید از بالاترین نقطه محفظه کوره به وسیله لوله ای با قطر حداقل یک اینچ به قسمت عمودی لوله دودکش متصل نمود تا گاز از این معبر خارج شده و در بالای کوره جمع نشود و هنگام روشن کردن مشعل، انفجار ایجاد نگردد.
