۹-۶-۸-۱: پوشش بتنی روی میلگردها برابر است با حداقل فاصله بین رویه میلگردها، اعم از طولی یا عرضی، تا نزدیکترین سطح آزاد بتن.
۹-۶-۸-۲: مراعات ضخامت پوشش بتنی مطابق بند ۹-۶-۸-۳، در مورد انتهای میلگردهای مستقیم در کف ها و سقف هایی که در معرض شرایط جوی یا تعریق نباشند، الزامی نیست.
۹-۶-۸-۳ : ضخامت پوشش بتنی میلگردها متناسب با شرایط محیطی و نوع قطعه مورد نظر نباید از مقادیر داده شده در جدول۹-۶-۶ و موارد (الف) و (ب) کمتر باشد:
الف – قطر میلگردها (درمورد قطر مؤثر گروه های میلگردها به بند ۹-۱۴-۱۱-۲رجوع شود).
ب – چهار سوم بزرگترین اندازه اسمی سنگدانه ها
۹-۶-۸-۴ : در صورتی که بتن در جوار دیواره خاکی مقاوم ریخته شود و بطور دائم با آن در تماس باشد، ضخامت پوشش نباید کمتر از 75 میلی متر اختیار گردد.
۹-۶-۸-۵ : در صورتیکه بتن دارای سطح فرورفته و برجسته (نقشدار یا دارای شکستگی) باشد، ضخامت پوشش باید در عمق فرورفتگی ها اندازه گیری شود.
۹-۶-۸-۶ : میلگردها و تمامی قطعات و صفحه های فولادی پیش بینی شده برای توسعه آتی ساختمان باید به نحوی مناسب در مقابل خوردگی محافظت شوند.
۹-۶-۸-۷ : در صورتیکه لازم باشد عضوی دارای درجه آتشپادی معینی باشد، حداقل ضخامت پوشش بتن محافظ میلگردها در برابر حریق باید ضوابط مندرج در فصل بیست و دوم را تأمین نماید.
جدول۹-۶-۶ مقادیر حداقل ضخامت پوشش بتن روی میلگردها (میلی متر) در شرایط محیطی بند ۹-۶-۴
نوع قطعه |
نوع شرایط محیطی |
|||
متوسط |
شدید |
خیلی شدید |
فوق العاده شدید |
|
تیرها و ستون ها |
45 |
50 |
75 |
75 |
دال ها و تیرچه ها |
30 |
30 |
60 |
60 |
دیوار ها وپوسته ها |
25 |
30 |
55 |
55 |
شالوده ها |
50 |
60 |
90 |
90 |
- در صورتیکه حفاظت های سطحی اعمال شود، مقادیر پوشش بتنی را می توان تا 20 میلی متر کاهش داد.
- اگر رده بتن به اندازه 5 مگاپاسکال بالاتر از حداقل رده باشد، می توان 5 میلی متر از مقدار پوشش کاهش داد، مشروط بر اینکه اندازه پوشش میلگرد از 25 میلی متر در محیط متوسط، 35 میلی متر در محیط شدید و 50 میلی متر در محیط فوق العاده شدید کمتر نشود.
- برای میلگرد با قطر بیش از 36 میلی متر، مقادیر پوشش باید 10 میلی متر اضافه شود.
- در صورت مصرف حباب زا، می توان حداقل رده بتن را 5 مگاپاسکال کاهش داد.