۱۷-۱۱-۱-۱ لوله ها

الف- لوله های فولادی

لوله های فولادی مورد استفاده درلوله کشی گاز میتواند از نوع بدون درز و یا درزدار باشد. این لوله ها از نظر ساخت، مواد، ابعاد، وزن، آزمایشها و رواداریها باید با آخرین ویرایش یکی از استانداردها ISIRL3360، IGS-M-PL-001 (2)،EN10255  و یا APL 5L مطابقت داشته باشد (طبق جدول شماره پ-۲-۱).

ب- لوله های پلی اتیلن

کاربرد لوله های پلی اتیلن فقط به صورت مدفون برای استفاده در شبکه های گازرسانی شهرکها و محوطه مجتمعهای مسکونی و صنعتی مجاز می باشد.

 لوله های پلی اتیلن باید مخصوص استفاده در شبکه گازرسانی ساخته شده و با استاندارد IGS-M-PL-014-1(2) مطابقت داشته باشند. شبکه های پلی اتیلن میبایست بر اساس این مبحث و ضوابط و دستورالعمل شرکت ملی گاز به شمارهIGS-C-DN-001(0) 6 اجرا شوند.

 تبصره ۱: استفاده از لوله های پلی اتیلن در سیستم گازرسانی داخل ساختمانها مجاز نمی باشد.

تبصره ۲: استفاده از لوله های پلی اتیلن به صورت روکار مجاز نمی باشد.

تبصره۳: اتصال لوله های پلی اتیلن به لوله های فولادی فقط با استفاده از اتصال رابط1 لوله فولادی به لوله پلی اتیلن و مطابق استاندارد IGS-M-PL-014-3(1) مجاز می باشد.

تبصره۴: اتصالات مورد استفاده در سیستم لوله کشی گاز پلی اتیلن باید از نوع الکتروفیوژن بوده و با استاندارد IGS-M-PL-014-2 مطابقت داشته باشند.

 تبصره ۵: در نقاطی که رعایت عمق (قطر لوله 100+ سانتیمتر) برای دفن لوله های پلی اتیلن ممکن نباشد، باید مشابه بند ۱۷-۱۲-۵-۳-۱-۴ عمل شود.

پ- لوله های مسی

 الف: استفاده از لوله های مسی که با مشخصات بند ۱۷-۴-۴-۱ ردیف «ب» مطابقت داشته باشند، فقط برای اتصال لوازم گازسوز با فشار حداکثر یک چهارم پوند بر اینچ مربع ( 1724 پاسکال) و حداکثر طول 1.5 متر مجاز می باشد.

 ب : استفاده از لوله های مسی به عنوان بخشی از سیستم لوله کشی اعم از روکار و یا توکار مجاز نمی باشد.

ت- لوله های قابل انعطاف (شیلنگ) برای اتصال دستگاه های گازسوز

 ۱- از این لوله ها فقط برای اتصال دستگاه های گازسوز به سیستم لوله کشی گاز استفاده میشود و کاربرد آن برای اتصال و یا بخشهائی از سیستم لوله کشی غیر از مورد یاد شده ممنوع می باشد.

 ۲- مشخصات و حداکثر طول مجاز استفاده از لوله های قابل انعطاف مطابق با شرایط مندرج در بند «ب» ماده ۱۷-۴-۴-۱ بخش اول این مقررات می باشد.