فولاد و سایر فلزات و آلیاژهای مصرفی در هر پروژه، باید از نظر فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی (مانند تاب کششی، فشاری، برشی، ازدیاد طول نسبی و غیره) با آنچه در نقشهها، دستور کارها یا مشخصات فنی خصوصی، و دیگر مدارک پیمان ذکر شده است، منطبق باشد. نمونه فولاد مصرفی اعم از نیمرخهای مورد نیاز در اسکلت فلزی، میلگردهای بتنآرمه و سایر مصالح فلزی باید قبلاً به تصویب دستگاه نظارت برسد. ویژگیهای فلزات و روش آزمایش آنها باید مطابق استانداردهای ایرانی تدوین شده تا تاریخ انعقاد پیمان یا استانداردهای ”سازمان بینالمللی استاندارد ISO “ یا یکی از استانداردهای معتبر بینالمللی باشد، تعیین استاندارد و قبول آن به عهده دستگاه نظارت میباشد. انواع فولاد و دیگر فلزات باید براساس استاندارد مشخص، تولید شده و دارای برگ شناسایی کارخانه سازنده باشد، به کار بردن فلزات مستعمل به طور کلی ممنوع است، مگر در موارد خاصی که در نقشهها و مشخصات اولیه، پیشبینی و بررسی شده باشد.