رنگهای ساختمانی مورد مصرف در هر پروژه، باید از نقطهنظر ویژگیهای فیزیکی، شیمیایی، مکانیکی، رنگ و دیگر مشخصههای ظاهری با آنچه در نقشهها، دستور کارها، مشخصات فنی خصوصی و سایر مدارک پیمان ذکر شده است، منطبق باشد. نمونه رنگهای مصرفی چه از نقطهنظر تعیین کارخانه سازنده مواد و چه به لحاظ رنگبندی باید قبلاً به تصویب دستگاه نظارت برسد. ویژگیهای فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی فرآوردههای رنگی و روشهای آزمایش آنها باید مطابق استانداردهای ایرانی زیر باشد:
255 – 289 – 293 – 307 – 339 –441 – 526 – 914- 1135 – 1171 – 1176 – 1333 – 1334 – 1335 – 1493 – 1518 – 1554 – 1697 – 1698 – 1699 – 1700 – 1823 -1824- 2045 – 2047 – 2177 – 2225 – 2227 – 2228 – 2229- 2238 – 2248 – 2919 – 2920 – 2921 – 2959
ـ هر استاندارد ایرانی دیگری که تا زمان انعقاد پیمان در باره مواد و فرآوردههای رنگی، تدوین یا تجدیدنظر شود.
تا زمانی که استاندارد ایرانی در پارهای از موارد تدوین نشده باشد، در درجه اول استانداردهای ”سازمان بینالمللی استاندارد ISO “ معتبر خواهد بود و در صورت نبودن استاندارد بینالمللی به ترتیب استانداردهای آلمانی DIN ، بریتانیایی BS و آمریکایی ASTM ملاک عمل قرار خواهد گرفت.