چسبها، سیلرها و درزبندها باید از نظر شکل ظاهری، یکنواخت و عاری از آلودگی باشند و هیچ گونه آثار کهنگی و فساد در آنها دیده نشود. در مورد موادی که عمر شیمیایی آنها محدود است، نباید تاریخ مصرف مجاز منقضی شده باشد. مقاومت مواد مصرفی در کارها باید متناسب با محل مصرف آنها باشد و از آنچه در نقشه‌ها و دستورالعملها مشخص شده، کمتر نباشد. جذب آب، میزان حل شدن در آب، تخلخل، پایداری در برابر هوازدگی (اثر گازهای O₂ ، O₃ ، CO₂ ، CO ، SO₃ ، SO₂، بخار آب، وزش باد، پرتوهای خورشیدی و مانند اینها)، اسیدها، قلیاها، حلالهای شیمیایی، سوختها و روغنها و سایر مواد شیمیایی در مواردی که چسبها، سیلرها و درزبندها در معرض عوامل گوناگون قرار می‌گیرند، باید با استانداردهای مربوطه تطابق نماید. در کفهای پر آمد و شد و پله‌ها پایداری مواد درزبندی در برابر سایش و ضربه، باید با مورد مصرف آن متناسب باشد. مواد درزبندی درزهای قائم باید از نوع ناخمیده[1] و در کفها از نوع خود‌ترازشو[2] انتخاب شوند. چسبها، سیلرها و مواد مصرفی در این بخش، باید متناسب و نزدیک به موادی باشد که در مجاورت آنها قرار می‌گیرند، تا از جدا شدن آنها از یکدیگر جلوگیری شود.

ویژگیهای مواد درزبند با توجه به محل مصرف آنها شامل دور شیشه پنجره‌ها، نورگیرهای سقف، درزهای دیوارهای پرده‌ای[3]، بتن، مصالح بنایی، سنگ، موزائیک و نظایر آن، باید به شرح زیر باشد:

الف:  درزبند باید قابل چسبیدن به سطوح مورد تماس باشد.

ب:   در دامنه وسیعی از تغییرات درجه حرارت، دارای کارایی لازم باشد.

پ:   دور درزبندهای غیر جامد، پوسته کشسان محکمی تشکیل شود و مغز آن خم‌پذیر بماند.

ت:   تغییرات عرضی درز یعنی انقباض و اتساع آن را تحمل کند.

ث:   قابلیت ارتجاعی کافی داشته باشد.

ج:    نسبت به آب و مواد شیمیایی حساس نباشد.

چ:    قابلیت تبخیر مواد فرار آن کم باشد.

[1]. Nonsag

[2]. Self-Levelling

[3]. Curtain Wall