بسته به نوع استفاده و عملکرد، خاکریزی به دو بخش خاکریز باربر و خاکریز پرکننده تقسیم میشود.
۱-۳-۳-۳خاکریزهای باربر[1]
خاکریز باربر به خاکریزی اطلاق میشود که بارهای استاتیکی وارده از شالوده و کف ساختمان و نیز بارهای دینامیکی حاصل از ماشینآلات و تأسیسات را تحمل نماید. این خاکریزها باید در دوران بهرهبرداری از ساختمان بارهای وارده را به بستر خود منتقل نمایند. مصالح به کار گرفته شده در خاکریزی و نحوه کوبیدن، باید مطابق مشخصات مندرج در این فصل باشد تا قابلیت تراکم[2] بعدی خاک به حداقل ممکن رسیده و خاکریز به نحو احسن عمل نماید. نکات مهمی که باید در اجرای خاکریزهای باربر رعایت شوند، به شرح زیر است:
ـ مصالح مناسب با توجه به دستورالعملهای مندرج در بند (۳-۳-۱) انتخاب شود.
ـ ضمن توجه به نوع خاک و انتخاب ماشینآلات مناسب، تراکم خاک به نحو مطلوب انجام شود.
ـ بستر آماده شده خاکریزی باید دارای ظرفیت باربری کافی[3] برای تحمل بارهای وارده باشد.
ـ خاکریز بدون نشست و یا حتیالامکان نشست آن در حد مجاز باشد.
ـ اجرای خاکریزی بر روی بسترهایی که دارای خاکهای قابل انقباض[4] هستند، مجاز نیست و باید این خاکها با مصالح مناسب جایگزین شوند.
ـ به کار بردن رسهایی با خاصیت خمیری و قابلیت تورم زیاد[5] در خاکریزی مجاز نیست.
ـ کنترل بستر خاکریزی با رعایت مندرجات مشخصات فنی خصوصی و مندرجات بند (۳-۴-۲) این فصل قبل از اجرای عملیات خاکریزی ضروری است.
۲-۳-۳-۳ خاکریزهای پر کننده[6]
برای پر کردن اطراف پی ساختمانها، دیوارهای حایل، ترانشه لولهها و مشابه آن از خاکریزهای پر کننده استفاده میشود. کیفیت مصالح در این خاکریزها باید با مندرجات بند (۳-۳-۱) این فصل مطابقت نماید. خاکهای حاصل از گودبرداری و عملیات خاکی، باید در صورت مناسب بودن به مصرف برسند. در غیر این صورت باید با نظر و تأیید دستگاه نظارت از خاک قرضه مناسب برای خاکریزی استفاده شود. در صورت عدم دسترسی به خاک مناسب با تأیید قبلی دستگاه نظارت میتوان از مصالحی نظیر بتن سبک و شفته آهکی استفاده نمود.
رعایت نکات فنی مندرج در این فصل برای تسطیح و کوبیدن این خاکها توسط پیمانکار الزامی است.
[1]. Embankment Foundation
[2]. Compressability
[3]. Bearing Capacity
[4]. Shrinkable Soil
[5]. High Plastic Swelling Clay
[6]. Back Fill