۱۵-۲-۱-۱: طراح (معمار طراح) باید تعداد، ظرفیت و نوع (مسافربر، باربر و…) آسانسورهای ساختمان را در مراحل اولیه طراحی، تعیین و آنها را بر اساس اطلاعات به دست آمده و مقررات این مبحث جانمایی کند. پیش بینی تمهیدات لازم متناسب با شرایط اقلیمی به عهده طراح میباشد.
۱۵-۲-۱-۲: در ساختمانهای با طول مسیر قائم حرکت بیش از 7 متر از کف ورودی اصلی (معمولا بیش از سه طبقه)، تعبیه آسانسور الزامی میباشد (شکل 1 پیوست .(3
تبصره: در ساختمانهای غیرمسکونی طول مسیر قائم حرکت از کف پایین ترین طبقه تا کف بالاترین طبقه محاسبه میشود (شکل 2 پیوست 3)
۱۵-۲-۱-۳: در ساختمانهای 8 طبقه یا ساختمانهای با طول مسیر حرکت 28 متر و بیشتراز کف ورودی اصلی، باید حداقل دو دستگاه آسانسور پیش بینی گردد، حتی اگر از نظر محاسبات تعداد و ظرفیت، یک دستگاه آسانسور کفایت نماید.
۱۵-۲-۱-۴: در کلیه ساختمانهای با طول مسیر حرکت بیش از 21 متر از کف ورودی اصلی، لازم است حداقل یک دستگاه آسانسور مناسب حمل بیمار (برانکارد بر) تعبیه شود. این آسانسور باید با یک علامت مخصوص قابل رؤیت مشخص شده و به کلیه طبقات سرویس دهد.
۱۵-۲-۱-۵: در ساختمانهایی که وجود آسانسور الزامی میباشد، باید حداقل یکی از آسانسورها قابلیت حمل صندلی چرخدار را دارا باشد.
۱۵-۲-۱-۶: در ساختمان بیمارستانهای بیش از یک طبقه، وجود حداقل یک دستگاه آسانسور تخت بر اجباری است. در صورتیکه سطح شیبدار مناسب وجود داشته باشد این الزام وجود ندارد.
۱۵-۲-۱-۷: در ساختمانهای دسته چهارم و مکانهای نگهداری سالمندان و معلولان بیش از یک طبقه، تعبیه حداقل یک دستگاه آسانسور برانکارد بر الزامی است، مگر اینکه سطح شیبدار مناسبی وجود داشته باشد.
۱۵-۲-۱-۸: در ساختمانهای دسته سوم که مشمول مقررات بند (۱۵-۲-۱-۲) نمیباشند، وجود حداقل یک دستگاه آسانسور با قابلیت حمل صندلی چرخدار الزامی است. در صورتیکه سطح شیبدار مناسب برای تردد صندلی چرخدار در کلیه طبقات وجود داشته باشد، این الزام وجود ندارد.
۱۵-۲-۱-۹: آسانسورهایی که قابلیت حمل صندلی چرخدار را دارند باید دارای الزامات زیر باشند:
حداقل ابعاد کابین 1100 * 1400 میلیمتر باشد؛
– حداقل عرض بازشو درِ کابین، 800 میلیمتر باشد؛
– مجهز به سیستم تراز طبقه مجدد باشد؛ و
– مجهز به دکمه باز ماندن درِ کابین برای مدت طولانی تر از زمان عادی بسته شدن در باشد.
۱۵-۲-۱-۱۰: آسانسورهایی که قابلیت حمل بیمار (برانکارد بر) را دارند باید دارای الزامات زیر باشند:
– حداقل ابعاد کابین1100 * 2100 میلیمتر باشد.
– حداقل عرض بازشو درِ کابین 900 میلیمتر باشد.
– مجهز به سیستم تراز طبقه مجدد باشد.
– مجهز به دکمه باز ماندن درِ کابین برای مدت طولانی تر از زمان عادی بسته شدن در باشد.
۱۵-۲-۱-۱۱: آسانسورهایی که قابلیت حمل تخت بیمار (تخت بر) را دارند باید دارای الزامات زیر باشند:
– حداقل ابعاد کابین 1400 * 2400 میلیمتر باشد؛
– حداقل عرض و حداقل ارتفاع بازشو درِ کابین به ترتیب 1300 و 2100 میلیمتر باشد؛
– مجهز به سیستم کنترل سرعت ولتاژ و فرکانس متغیر باشد؛
– مجهز به سیستم تراز طبقه مجدد باشد؛
– مجهز به دکمه باز ماندن درِ کابین برای مدت طولانیتر از زمان عادی بسته شدن در باشد؛
– مجهز به کلید مخصوصی باشد که آسانسور را در اختیار کاربران آموزشدیده قرار دهد؛
– مجهز به سیستم برق اضطراری باشد به گونه ای که هنگام قطع برق، آسانسور را به نزدیکترین طبقه هدایت نماید.
۱۵-۲-۱-۱۲: در محاسبات ترافیک، علاوه بر کمیت، کیفیت سرویس نیز باید مد نظر قرار گیرد، به نحوی که حرکت آسانسور از طبقه ورودی اصلی به طور متوسط در هر 100 ثانیه، یکبار صورت گیرد.
