۱–۲۰–۱–۳ : درکاربریهای تجمعی، آموزشی، تجاری، درمانی مراقبتی، ساختمان های بلند، ترکیبی و نظایر آن مقام قانونی مسئول باتوجه به شرایط طراحی، ترکیب وتعداد و نوع متصرفین و بار خطر و دسترسی نیروهای آتش نشانی می تواند طراحی و ایجاد فضای امن در طبقات مختلف ساختمان را با استناد به استانداردهای معتبر بین المللی تعیین نماید.
۲–۲۰–۱–۳ : در ساختمان های بلند باید با رعایت اصول علمی و با استفاده از استانداردهای معتبر بین المللی با تائید مقام قانونی مسئول، فضای امن در طبقات مختلف در فواصل منظم، که می تواند بین ۲۵ الی۴۰ متر باشد، در نظر گرفته شود.
۳–۲۰–۱–۳ : پیش بینی آسانسورهایی با شرایط بخش ۲۴ -۱-۳ که مستقیماً به فضای امن ارتباط داشته باشند، الزامی است.
۴–۲۰–۱–۳ : ظرفیت بار تصرف فضای امن باید معادل بار تصرف طبقات متناظر با آن باشد.
۵–۲۰–۱–۳ : فضای امن باید دارای ارتباط دو سویه تائید شده با مرکز کنترل ساختمان باشد.
۶–۲۰–۱–۳ : فضای امن باید توسط شبکه بارنده تائید شده محافظت گردد.
۷–۲۰–۱–۳ : فضای امن باید توسط شبکه تهویه تائید شده تحت پوشش قرارگیرد. به گونه ای که تحت تاثیر دود و آتش و گازهای ناشی از حریق در ساختمان قرار نگیرد. جریان برق فضای امن باید مستقل از برق ساختمان بوده و کابل کشی آن از مسیرهای امن عبور کرده باشد.
