۱–۲–۱۲–۵ تعریف
هدف از جوشکاری ایجاد پیوند بین دو قطعه فلز به کمک حرارت حاصل از قوس الکتریکی بوده و روش صحیح آن مستلزم شناخت و انتخاب صحیح مصالح جوشکاری میباشد.
۲–۲–۱۲–۵ دسته بندی
مصالح جوشکاری انواع مختلفی دارد:
۱–۲–۲–۱۲–۵ الکترود جوشکاری
الکترود به فلز پرکننده درز جوش گفته میشود که به شکل مفتول یا میلگرد نازک بدون روکش و یا روکشدار عرضه میشود. روکش الکترود ترکیب شیمیایی خواص فیزیکی فلز جوش را کنترل و تنظیم میکند. روکشها ممکن است اکسیدکننده، اسیدی، سلولزی و یا قلیایی باشند. هنگام جوشکاری با الکترود، جریان قوس الکتریکی بین انبرک جوش کاری و قطعه کار برقرار میشود. نوع الکترود باید با مشخصات مکانیکی و شیمیایی فلز و نیز با خصوصیات جوش مورد نظر سازگار باشد، تا درز جوش به نحو مطلوب پر و مقاومت لازم اتصال به دست آید. قطر الکترود تابع عواملی مانند نوع و وضعیت جوش، نوع درز، ضخامت ورقهای اتصال مهارت جوشکار است. الکترودها دارای انواع مختلفی است:
الف) الکترودهای جوشکاری فولادهای ساختمانی
ب) الکترودهای جوشکاری فولادهای کم آلیاژ
پ) الکترودهای جوشکاری فولادهای مخصوص، نظیر فولادهای مقاوم در برابر حرارت و فولادهای پرمقاومت.
۲–۲–۲–۱۲–۵ سیم جوشکاری
سیمهای جوشکاری در جوشکاری با گاز و در محیط مناسب استفاده میشود. سیم جوشکاری باید تمیز و به دور از هرگونه آلودگی و ناخالصی و سطح آن عاری از زنگزدگی و روغن و مانند اینها باشد.
۳–۲–۲–۱۲–۵ پودر گدازآور جوشکاری
از این پودرها در جوش قوس الکتریکی، با الکترود فولادی بدون روکش، استفاده میشود و جوشکاری با سیم، برای برقراری قوس الکتریکی بکار میرود.
پودر جوشکاری باید خاصیت قلیایی داشته و با شرایط مکانیکی و فشار وارد بر آن انطباق داشته باشد. رطوبت پودر پیش از مصرف نباید از ۰.۱ درصد تجاوز کند.
۳–۲–۱۲–۵ استانداردها
۱–۳–۲–۱۲–۵ ویژگیها
ویژگیهای الکترودهای روپوشدار جوشکاری با قوس الکتریکی باید با استاندارد ملی ایران شماره ۸۷۱ مطابق باشد.
۲–۳–۲–۱۲–۵ آزمایشهای استاندارد
آزمایش الکترودهای روپوش دار باید مطابق با استاندارد ملی ایران شماره ۸۷۱ آزمایش شود. این آزمایشها عبارت است از: مقاومت کشش جنس جوش و مقاومت در برابر ضربه. استانداردهای مرجع این فصل در پیوست دوم ارائه شده اند.
۴–۲–۱۲–۵ ایمنی و بهداشت و ملاحظات زیست محیطی
به دلیل احتمال وجود برخی مواد مضر در روپوش و یا وجود آزبست، کارگران از تماس مستقیم پوست دست و بدن خود با پوشش روی الکترودها خودداری کنند.
۵–۲–۱۲–۵ بسته بندی و حمل و نقل و نگهداری
۱–۵–۲–۱۲–۵ : الکترودهای روپوشدار باید در بسته بندی مناسب مانند لفافه نایلونی، عرضه گردد.
نایلون یا پوشش ضد رطوبت باید در حدی باشد که به آسانی سوراخ یا پاره نشود.
۲–۵–۲–۱۲–۵ : پوشش باید کاملاً اطراف الکترودها را بگیرد و به آنها چسبیده باشد، تا هوای پوشش را به کمترین حد ممکن برساند و از حرکت الکترودها جلوگیری کند. البته اگر بتوان هوای داخل پوشش را تخلیه کرد، بهتر خواهد بود.
۳–۵–۲–۱۲–۵ : دسته ها، بسته ها، جعبه ها، حلقه ها، قرقره های الکترود باید دارای اطلاعات طبقه بندی الکترود، نام سازنده یا علامت تجاری، طول و قطر استاندارد و مدت زمان تضمین باشد.
۴–۵–۲–۱۲–۵ : معمولاً چند بسته در یک کارتن یا هر بسته لفافه دار جداگانه درون یک کارتن قرار داده میشود.
۵–۵–۲–۱۲–۵ : الکترودها باید در انبارهای مسقف و خشک و به دور از رطوبت نگهداری شوند.
۶–۵–۲–۱۲–۵ : در هنگام بارگیری نباید به بسته ها یا کارتنها ضربه شدید وارد شود و از پرتاب کردن آنها باید خودداری کرد. در هر حال، به پوشش روی الکترود نباید آسیبی برسد.
