۲۱-۲-۲-۷-۱: در مسیرهای حرکتی از ایجاد سطوحی که حرکت بر روی آنها دشوار است (مانند سطوح شن و ماسه خشک و نرم یا سطوح گلی و چسبنده) اجتناب گردد.
۲۱-۲-۲-۷-۲: جنس مصالح جداره جانپناه ها باید مقاوم در برابر انفجار باشد. لبه های قائم بتنی حتی با ارتفاع کم که فقط امکان درازکش را فراهم می کنند از این جمله اند.
۲۱-۲-۲-۷-۳: مصالح کف شیب راه باید از جنس زبر، سخت و آجدار باشد.
