۴-۵-۶-۱: الزامات کلی

۴-۵-۶-۱-۱: در تمام تصرفها بسته به نوع و بار تصرف، باید فضاهای بهداشتی به تعداد کافی تامین شود. در ساختمان های مورد استفاده عموم و همچنین ساختمان های با گروه تصرف م-۱ و م-۳، تعبیه فضاهای بهداشتی مناسب برای افراد معلول مطابق ضوابط مصوب شورایعالی شهرسازی و معماری الزامیست.

۴-۵-۶-۱-۲: سطوح زیربنا، ابعاد و ارتفاع داخلی، نورگیری و تهویه در فضاهای بهداشتی نباید از مقادیر مشخص شده در این مقررات کمتر باشد. حداقل اندازه های سطح کف و ابعاد این فضاها باید خارج از کمدهای دیواری توکار، تاقچه ها و آستانه درها و پنجره ها اندازه گیری و کنترل شود، مگر آنکه در مواردی به گونه ای دیگر بیان شده باشد.

۴-۵-۶-۱-۳: دسترسی به فضای بهداشتی در واحدهای تصرف که حداکثر دارای دو فضای مستقل اقامت یا اشتغال هستند میتواند از یکی از آن فضاها تامین شود، مشروط بر آنکه دسترسی به فضای مورد نظر برای همه فراهم و تهویه لازم و مستقل برای فضای بهداشتی مطابق این مقررات برقرار باشد، مگر آنکه در مقررات اختصاصی تصرفی به نحو دیگری تعیین شده باشد.

۴-۵-۶-۱-۴: تعبیه فضاهای بهداشتی (مستراح) در هر شرایطی نباید در راستای جهت قبله صورت گیرد.

۴-۵-۶-۱-۵: نوع، حریمها و شرایط نصب کلید و پریز و سایر تجهیزات الکتریکی در فضاهای بهداشتی، باید با رعایت مقررات مبحث سیزدهم به گونه ای باشد که ایمنی استفاده کنندگان از فضاهای بهداشتی را فراهم آورد.

۴-۵-۶-۲ اندازه های فضاهای بهداشتی

۴-۵-۶-۲-۱: اندازه افقی تمام شده برای ضلع کوچکتر هر فضای بهداشتی در هیچ شرایطی نباید از1.10 مترکمتر باشد مگر آنکه در مقررات اختصاصی تصرفی به گونه ای دیگر تعیین شده باشد. درصورتیکه محدودهای به عنوان پیش ورودی در داخل فضای دوش مستقل پیش بینی شود یکی از ابعاد فضای دوش باید 1.50 تا 1.60 متر باشد.

۴-۵-۶-۲-۲: حداقل اندازه فضای بهداشتی برای استفاده افراد معلول، 1.50×1.70 متر است.

 ۴-۵-۶-۲-۳: ارتفاع فضاهای بهداشتی درهر قسمت که فرد به طور معمول به صورت ایستاده است نباید از 210 سانتیمتر کمتر باشد مگر آنکه در مقررات اختصاصی تصرفی به گونه ای دیگر تعیین شده باشد.

ارتفاع پایین ترین نقطه چراغ سقفی را با رعایت سایر مقررات و معیارهای تعیین شده، در صورت نداشتن لبه تیز و برجستگی موضعی خطرناک، میتوان حداقل 2.00 متر در نظر گرفت. این ارتفاع برای چراغ نصب شده در دیوار به شرط آنکه کمتر از 0.10 متر از دیوار پیش آمدگی داشته باشد و یا در بالای کاسه روشویی نصب شود، حداقل 1.80 متر است.

 در صورت ایستادن در وان، زیردوشی و یا بر روی سکو، لازم است ارتفاع مجاز از روی کف آن وسیله رعایت شود.

۴-۵-۶-۳ نورگیری و تهویه

سطح بازشوی الزامی درصورت تعویض هوای طبیعی در فضاهای بهداشتی طبق جدول۴-۶-۱ و حداقل 0.18 مترمربع است. نورگیری و تعویض هوای طبیعی برای فضاهای بهداشتی الزامی نیست و میتوان آنها را بصورت مصنوعی تامین نمود.

۴-۵-۶-۳-۱: سطح بازشوی الزامی درصورت تعویض هوای طبیعی در فضاهای بهداشتی طبق جدول۴-۶-۱ و حداقل 0.18 مترمربع است. نورگیری و تعویض هوای طبیعی برای فضاهای بهداشتی الزامی نیست و میتوان آنها را بصورت مصنوعی تامین نمود.

۴-۵-۶-۳-۲: سیستم های تخلیه هوای فضاهای بهداشتی در ساختمان های گروه های ۶، ۷ و ۸ باید یا به صورت مرکزی و یا با هواکشهایی مستقل که توسط کلیدهای روشنایی برق یا کلیدهای جداگانه به کار افتند، عمل کنند. درصورتی که هوای چند فضای بهداشتی توسط یک هواکش تخلیه شود، این هواکش باید توسط کلیدهای مجزایی که در هر یک از آنها قرار میگیرد به کار افتد و در انطباق با مبحث سیزدهم مقررات ملّی ساختمان، متصل به سیستم برق اضطراری باشد.

۴-۵-۶-۴ الزامات فضاهای بهداشتی با نورگیری از سقف

برای تأمین نور و تهویه الزامی فضاهای بهداشتی که باید تأمین نور آنها بصورت طبیعی صورت گیرد، در صورت عدم امکان تعبیه پنجره دیواری، استفاده از نورگیرهای سقفی مطابق شرایط قسمت ۴-۹-۵ الزامی است.

۴-۵-۶-۵ کفسازی و پوشش دیوار

در تمام ساختمانها، دیوارهای دستشویی و توالت باید تا ارتفاع حداقل 1.20 متر و در حمام حداقل 2.00 متر از کف، با کاشی یا مصالح مشابه پوشیده شود. کف این فضاها باید به نحو مناسب عایقکاری رطوبتی شده و با کاشی یا دیگر مصالح قابل شستشو پوشیده شوند.