هدف از طراحی ساختمان، تعیین سیستم سازه ای و جزئیات و مشخصات آن به نحوی می باشد که شرایط مندرج در بندهای۹-۱۳-۲-۱ تا ۹-۱۳-۲-۵ تأمین گردد.
۹-۱۳-۲-۱ ایمنی
ایمنی، عملکرد و پایداری ساختمان در برابر خطرات به وجود آمده برای ساکنین و سایر افراد در محدوده ساختمان می باشد.
۹-۱۳-۲-۲ قابلیت خدمت رسانی
عملکردی از ساختمان که ساکنین را قادر به استفاده راحت از ساختمان می سازد یا از احساس عدم راحتی سایر افراد در محدوده ساختمان جلوگیری می نماید و در ضمن سایر کارکردهای مورد نیاز ساختمان را به صورت مناسب برآورده می سازد.
۹-۱۳-۲-۳ قابلیت استفاده مجدد
عملکردی که تجدید کارکرد و ادامه استفاده از ساختمان مورد اضمحلال را میسر می سازد.
۹-۱۳-۲-۴ مقاومت در برابر خرابی پیشرونده
خرابی پیش رونده به صورت انتشار خرابی موضعی اولیه از یک المان به المان دیگر تعریف می شود، که در نهایت منجر به خرابی کل ساختمان یا خرابی نامتناسب بخش بزرگی از آن می گردد. این خرابی می تواند ناشی از انفجار، آتش سوزی، تصادم وسایل نقلیه و زلزله باشد. مقاومت در برابر این خرابی با پیوستگی مناسب آرماتورها، رعایت الزامات آرماتورهای برشی و وصله های پوششی در ستون ها، اتلاف انرژی مناسب به علت شکل پذیری کافی ساختمان، افزایش درجه نامعینی ساختمان و مهیا نمودن مسیرهای مناسب جایگزین برای انتقال بار تأمین می گردد.
۹-۱۳-۲-۵ دوام
دوام، مقاومت ساختمان در برابر عملکرد تخریبی وابسته به زمان به علت اضمحلال مواد ساختمان ناشی از یک پدیده مورد انتظار می باشد.
