دسته‌بندی نشده · آذر ۱۷, ۱۳۹۹ ۰

۱-۵-۱۴ کلیات

۱۴-۵-۱-۱ دامنه کاربرد

الف) سیستم های تخلیه مکانیکی هوا برای فضاهای ساختمان، باید با رعایت الزامات مندرج در این فصل از مقررات «”۱۴-۵” تخلیه هوا» طراحی، ساخته و نصب شود.

۱) این فصل از مقررات، به تأسیسات تخلیه هوا در فضاهای ویژه ساختمان های بهداشتی و درمانی نمی پردازد، ولی اجرای الزامات آن در فضاهای دیگر این ساختمان ها ضروری است.

۲) این فصل از مقررات مربوط به تأسیسات تخلیه هوا در فضاهای ویژه تولید در ساختمان های صنعتی نمی شود، ولی اجرای الزامات آن در فضاهای دیگر این ساختمان ها ضروری است.

 ب) الزامات مندرج در فصل «(۱۴-۴) تعویض هوا» تا آنجا که ناظر به طراحی، ساخت و نصب سیستم های تخلیه هوا است، باید رعایت شود.

پ) الزامات مندرج در فصل «(۱۴-۶) کانال کشی» تا آنجا که ناظر به طراحی، ساخت و نصب سیستم های تخلیه هوا است، باید رعایت شود.

ت) الزامات طراحی، ساخت و نصب تأسیسات تخلیه دود ناشی از آتش سوزی، خارج از حدود این فصل از مقررات است.

۱۴-۵-۱-۲ لزوم تخلیه مکانیکی هوا

الف) در فضاهای در تصرف و اشغال انسان که هوای آلوده و زیان آور در آنها وجود داشته باشد، لازم است هوا به صورت مکانیکی به خارج ساختمان تخلیه شود. این فضاها عبارتند از:

۱) فضاهای دارای منابع تولید و انتشار بو، دود، گاز، ذرات گرد و غبار، بخار آب و گرما؛ در حدی که برای انسان زیان آور باشد؛

۲) فضاهای پخت و پز.

۱۴-۵-۱-۳ دهانه های تخلیه هوا

الف) هوا در نقاطی باید به بیرون ساختمان تخلیه شود که ایجاد مزاحمت عمومی نکند و از راه بازشوها و دهانه های ورودی هوا، بر اثر باد و عوامل دیگر، به داخل ساختمان باز نگردد.

 ۱) دهانه خروج هوا از سیستم تخلیه مکانیکی هوا، که حاوی بخارات قابل انفجار یا قابل اشتعال است، باید دست کم 9 متر از محدوده ملک و 9 متر از مصالح سوختنی و بازشوهای ساختمان هایی که در امتداد جریان هوای تخلیه شده قرار دارند، فاصله داشته باشد. این دهانه باید دست کم 3 متر از دیگر دریچه ها و بازشوهایی که امکان ورود هوا از آن ها به داخل ساختمان وجود دارد و 3 متر از دیوارهای خارجی و بام ساختمان فاصله داشته باشد. این دهانه باید دست کم 3 متر از تراز زمین محوطه مجاور، بالاتر باشد.

 ۲) دهانه خروج هوا از سیستم تخلیه مکانیکی هوا، که حاوی بخارات قابل انفجار یا قابل اشتعال نیست، باید دست کم 3 متر از محدوده ملک، 3 متر از دیوارهای خارجی و 3 متر از بازشوهای ساختمان فاصله افقی داشته باشد. این دهانه باید دست کم 3 متر از تراز زمین محوطه مجاور، بالاتر باشد.

 ۳) دهانه خروج هوا از سیستم تخلیه مکانیکی هوای آشپزخانه واحد مسکونی، حمام و ماشین رخت خشک کن خانگی باید دست کم 1 متر از محدوده ملک، 1 متر از دریچه ها و بازشوهای ساختمان که امکان ورود هوا از آنها وجود دارد و 3 متر از دهانه های ورود مکانیکی هوا، فاصله داشته باشد.

 ۴) دهانه خروج هوا از دیگر سیستم های تخلیه مکانیکی هوا، جز مواردی که در این مقررات شرایط خاص برای آنها بیان شده است، باید دست کم 3 متر از محدوده ملک، 3 متر از بازشوهایی که از آنها امکان ورود هوا به ساختمان وجود دارد و 1 متر از دیوارهای مجاور و بام فاصله داشته باشد. این دهانه باید دست کم 3 متر از تراز زمین محوطه مجاور بالاتر باشد.

۵) در صورتی که دهانه تخلیه هوا به سوی خیابان یا دیگر معابر عمومی است، باید دست کم 3 متر از خط وسط خیابان یا دیگر معابر عمومی، فاصله افقی داشته باشد.

ب) فاصله های مقرر در این بخش کمترین مقادیری است که رعایت آنها الزامی است.

پ) دهانه تخلیه هوا نباید در شفت، راهروی آدم رو، خزیده رو و فضاهای مانند آنها قرارگیرد.

 ت) این دهانه نباید در فضای زیر شیروانی قرارگیرد.

 ث) در خارج ساختمان، این دهانه باید با توری سیمی، دریچه یا شبکه مقاوم در برابر شرایط هوای محل نصب، خوردگی و زنگ زدگی حفاظت شود.

ج) اندازه روزنه های توری حفاظ دهانه تخلیه هوا باید حداقل 6/5 میلی متر و حداکثر 13 میلی متر باشد.