خاکهای فرسوده و یا نباتی سطحی به خاکهایی اطلاق می‌شود که برای تحمل بارهای وارده از طرف سازه مناسب نباشند. لایه‌های خاک حاوی مواد آلی شامل ریشه‌های پوسیده گیاهان و درختان و نظایر آن جزو خاکهای نباتی محسوب می‌شوند. خاکهای فرسوده و یا نباتی برای خاکریزها، غیر قابل مصرف بوده و باید از تمام قسمتهای عملیات خاکبرداری، گودبرداری و محل قرضه‌ها، جمع‌آوری و در محلهای تعیین شده توسط دستگاه نظارت ریخته شوند. خاکهای نباتی معمولاً در نقاطی نظیر پایین‌دست شیبها، روی سطوح شیبدار به منظور رویش گیاهان و تثبیت آنها یا در محلهای دیگر به منظور ایجاد فضای سبز، حمل و ریخته می‌شوند. خاکهای نباتی اضافی و بدون مصرف، باید زیر نظر گروه نظارت به محلهای تعیین شده، حمل، تخلیه و فرم داده شوند.
در زمینهای چمنی با پوشش نازک علفی برداشت تا 15 سانتیمتر خاک نباتی توصیه می‌شود، ولی در زمینهای جنگلی عملیات تا برداشت کامل ریشه و کنده درختان و رسیدن به بستر مناسب ادامه می‌یابد. در هر حالت میزان برداشت خاک نباتی، باید در محل توسط دستگاه نظارت، تعیین و برداشت آن قبل و بعد از شروع عملیات صورتمجلس گردد.
[1]. Top Soil
