۱-۱۰-۱-۱ کلیات
هدف این مبحث تعیین حداقل ضوابط و مقرراتی است که در تحلیل، طراحی و اجرای ساختمان های فولادی جهت تامین ایمنی و بهره برداری مناسب، مورد استفاده قرار می گیرد. این مبحث شامل الزامات عمومی، الزامات طراحی، الزامات طراحی لرزه ای و نیز الزامات ساخت، نصب و کنترل می باشد. در این مبحث مبنای طراحی سازه ها، بررسی و کنترل آنها در حالت های حدی مقاومت و بهره برداری برای حصول ایمنی و قابلیت بهره برداری است.
در این مبحث روش طراحی مورد استفاده برای تامین الزامات حالت های حدی مقاومت، روش ضرایب بار و مقاومت (LRFD) می باشد که بر پایه جنبه احتمالاتی بار و مقاومت، کالیبراسیون با روش تنش مجاز و تجربیات مهندسی استوار می باشد و از طریق دو سری ضرایب ایمنی شامل تشدید ضرایب بارها و اعمال ضرایب کاهش مقاومت در تحلیل و طراحی منظور می گردد. البته در این مبحث طراحی بر اساس روش مقاومت مجاز (ASD) نیز مجاز دانسته شده است و مقررات و ضوابط مربوط به این روش در پیوست (۱) این مبحث ارائه گردیده است.
بر اساس این مبحث در طراحی بر اساس حالت های حدی بهره برداری، مجموعه سازه شامل اعضا و اتصالات آن نیز باید از نظر قابلیت بهره برداری مناسب مورد کنترل و طراحی قرار گیرند.
