با توجه به مقاومت موجود در زمین، می توان پناهگاه های زیرزمینی مقاومی در برابر انفجار احداث نمود. سازه های مدفون و نیمه مدفون باید به گونه ای طراحی گردند که برای انسان و تأسیسات مناسب باشند.
سازه های مدفون در برابر انفجارهایی غیر از انفجارهای در داخل زمین، بسیار مقاوم و قابل اطمینان می باشند. قسمت های باربر سازه های مدفون (سقف، دیوارها و کف) باید از بتن مسلح درجا ساخته شوند. استفاده از سازه های پیش تنیده، همچنین سازه هایی با مصالح آجری و سایر مصالحی که قابلیت تغییرپذیری و شکل پذیری کمتری دارند، برای ساخت پناهگاه ممنوع است.
این نوع سازه ها را می توان به صورت نیمه مدفون نیز استفاده نمود. مثلاً بخشی از سازه بالای سطح زمین و بخشی دیگر مدفون می باشد و یا نیمی از عرض یا ارتفاع آن در داخل زمین قرار می گیرد ولی در کل با افزایش عمق دفن این سازه ها، مقاومت آنها در برابر انفجار افزایش می یابد.
پناهگاه های عمومی و اختصاصی باید به ترتیب قابلیت تحمل بارهای ناشی از انفجارهای قوی و ضعیف را داشته باشند.
