سنگهای مصرفی در هر پروژه باید از نظر ویژگیهای فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی، اندازه، ضخامت، رنگ و دیگر مشخصه‌های ظاهری با آنچه در نقشه‌ها، دستور کارها، مشخصات فنی خصوصی و سایر مدارک پیمان ذکر شده است، منطبق باشد. نمونه سنگهای بنایی و نما باید قبلاً به تصویب دستگاه نظارت برسد.

ویژگیهای فیزیکی، شیمیایی و مکانیکی سنگها و روشهای آزمایش آنها باید مطابق استانداردهای ایرانی زیر باشد:

ـ استاندارد شماره 449 : ”روش آزمایش مقاومت مصالح سنگی در مقابل عوامل جوی“

ـ استاندارد شماره 578 : ”روشهای تعیین میزان جذب آب و تاب مصالح سنگی در برابر یخبندان“

ـ استاندارد شماره 617 : ”روشهای تعیین تاب گسیختگی فشاری و خمشی مصالح سنگی“

ـ استاندارد شماره 618 : ”بلوکهای سنگهای طبیعی برای برش به منظور استفاده در نما، کف و تزئینات“

ـ استاندارد شماره 619 : ”روشهای آزمون تاب سایشی سنگ که روی آن رفت و آمد می‌شود“.

ـ استاندارد شماره 665 : ”روش تعیین تاب فشاری مصالح سنگی“

ـ هر استاندارد ایرانی دیگری که تا زمان انعقاد پیمان در باره سنگ تدوین یا تجدید نظر شود.

تا زمانی که استاندارد ایرانی در پاره‌ای موارد تدوین نشده باشد در درجه اول استانداردهای”سازمان بین‌المللی استاندارد ISO “ معتبر خواهد بود و در صورت نبودن استاندارد بین‌المللی به ترتیب استانداردهای اتحاد شوروی سابق GOST ، آلمانی DIN ، بریتانیایی BS و آمریکایی ASTM ملاک عمل قرار خواهد گرفت.