انفجار: واکنشی است که در آن نرخ سوختن مواد با سرعتی به مراتب بیشتر از سرعت صوت انجام می شود که در نتیجه آن گرادیان دما و فشار بسیار بالا ایجاد و موج شوک بلافاصله تولید و با سرعت بسیار بالا منتشر می شود.
انفجار شیمیایی: انفجار ناشی از اکسیداسیون سریع عناصر سوختی موجود در ترکیب ماده منفجره که به همراه آزادسازی مقادیر قابل ملاحظه ای انرژی گرمایی با حجم زیادی از محصولات داغ گازی می باشد.
انفجار در هوا: انفجار در هوای آزاد و در فاصله قابل توجهی از بالای سازه، که امواج حاصل از آن به صورت کروی و بدون هیچگونه برخورد و انعکاس به سازه اثر می کند.
انفجار در سطح زمین: انفجار در هوا و در فاصله نزدیک به سطح زمین که امواج حاصل از آن به صورت نیمکره با زمین برخورد کرده و امواج حاصل از بازتاب با موج اولیه ترکیب می شود که معمولاً آن را موج ماخ یا جبهه ماخ می گویند.
موج انفجار: انرژی زیادی که در اثر انفجار در یک محیط گازی آزاد می شود، باعث افزایش ناگهانی فشار در محیط می شود که به این فشار نامنظم موج انفجار می گویند. موج انفجار به صورت شعاعی و با سرعت کاهشی که همیشه از سرعت صوت در محیط بیشتر است، از محیط انفجار انتشار می یابد.
بازشوهای خارجی: بخشهایی از ساختمان هستند که سازه را به فضای خارج مرتبط می سازند.
پدافند غیرعامل: مجموعه اقدامات غیرمسلحانه ای که به کارگیری آنها موجب افزایش بازدارندگی، کاهش آسیب پذیری، ارتقاء پایداری ملی، تداوم فعالیت های ضروری و تسهیل مدیریت بحران در برابر تهدیدات و اقدامات نظامی دشمن می گردد.
پناهگاه: مکانی است که بخاطر طراحی تخصصی و کاربری خاص در مقابل انواع تهدیدات، نسبت به ساختمان های متعارف از درجه حفاظت به مراتب بالاتری برخوردار باشد و امنیت جانی و روانی بیشتری را برای افراد فراهم نماید.
فضای امن: فضای امن به فضائی اطلاق می گردد که در مقابل اثرات بارهای ناشی از انفجار کمتر در معرض خطر قرار گرفته و نسبت به سایر فضاهای ساختمان از ایمنی و مقاومت بیشتری برخوردار باشد. فضای امن حتی المقدور می بایستی به صورت دو یا چند منظوره مورد بهره برداری قرار گیرد.
پراکندگی: گسترش، باز و پخش نمودن و تمرکز زدایی ساختمان ها، تجهیزات، تاسیسات یا فعالیت های خودی به منظور تقلیل آسیب پذیری آنها در مقابل عملیات دشمن به طوری که مجموعه ای از آنها هدف واحدی را تشکیل ندهند.
هدف: موجودیتی مشخص، اعم از جاندار یا بیجان که در نظر است با توسل به عملیات نظامی، سیاسی، اقتصادی یا روانی به آن صدمه زده شود، منهدم گردد، تسخیر شود یا تحت کنترل در آید.
مجتمع های مسکونی: مجموعه های مسکونی با تعداد بلوک های ساختمانی ۴ طبقه به بالا و بیش از ۲ تا ۹ بلوک مجتمع مسکونی نامیده می شود.
تاسیسات ساختمان: به سیستم ها، تجهیزات و اجزایی اطلاق می شود که انتظارات موردنیاز از تاسیسات مکانیکی، برقی و آسانسور را برآورده سازد.
تاسیسات مکانیکی ساختمان: به سیستم ها، تجهیزات و اجزایی اطلاق می شود که انتظارات موردنیاز از تاسیسات گرمایی، تعویض هوا و تهویه مطبوع، تاسیسات بهداشتی، لوله کشی گاز طبیعی ساختمان و تاسیسات اطفاء حریق را برآورده می سازد.
تاسیسات گرمایی، تعویض هوا و تهویه مطبوع: به سیستم ها، تجهیزات و اجزایی اطلاق می شود که در مبحث ۱۴ مقررات ّملی ساختمان به آنها پرداخته شده است.
تاسیسات بهداشتی: به سیستم ها، تجهیزات و اجزایی اطلاق می شود که در مبحث ۱۶ مقررات ملی ساختمان به آنها پرداخته شده است و شامل تاسیسات آبرسانی سرد و گرم و سیستم دفع فاضلاب می شود.
لوله کشی گاز طبیعی ساختمان: به سیستم ها، تجهیزات و اجزایی اطلاق می شود که در مبحث ۱۷ مقررات ّملی ساختمان به آنها پرداخته شده است و شامل لوله کشی گاز طبیعی ساختمان، نصب وسایل گازسوز و نصب دودکش های ساختمانی می شود.
تاسیسات اطفاء حریق :به سیستم ها، تجهیزات و اجزایی اطلاق می شود که با عمل این تاسیسات، آتش در محل آتش سوزی خاموش می شود و در مبحث 3 مقررات ّملی به آن پرداخته شده است.
تاسیسات برقی ساختمان: به سیستم ها، تجهیزات و اجزایی اطلاق می شود که در مبحث ۱۳ مقررات ّملی ساختمان به آنها پرداخته شده است.
آسانسور و پله برقی: به سیستم ها، تجهیزات و اجزایی اطلاق می شود که در مبحث ۱۵ مقررات ملی ساختمان به آنها پرداخته شده است.
موازی سازی: تعدد و چندگانه سازی در تجهیزات تاسیساتی.
مکانیابی: نصب تجهیزات تاسیساتی در مکان های مناسب و امن.
پراکندگی: قراردادن تاسیسات مختلف و یا موازی سازی شده در مکان هایی دور از یکدیگر.
تاسیسات کم خطر: خرابی و از کار افتادگی یک جزء تاسیساتی منجر به از بین رفتن کارایی همان عضو می شود ولاغیر.
تاسیسات خطر آفرین: خرابی و از کار افتادگی یک جزء تاسیساتی که منجر به ایجاد خطرات دیگر شامل نشت گازهای سمی، انفجارهای متعدد و عوارض دیگر می گردد.
معایب موقت: معایبی که اغلب به آن اختلال یا عیب فنی می گویند و با وقفه در عملکرد جاری وسیله همراه است.
معایب دایمی: معایبی که با از کار افتادن وسیله مشخص می شوند، شدت آسیب در حدی است که توانایی وسیله در انجام عملکرد مطلوب برای همیشه از بین می رود.
حد شکنندگی: معیاری برای ظرفیت تحمل یک وسیله در مقابل ضربه و ارتعاش و عبارت است از مقدار شتابی که وسیله می تواند تحمل کند و همچنان قابل استفاده باقی بماند.
دریچه پادری یا بازشو با خم اضافی: دریچه ای که برای تهویه مولد در حال کار بگونه ای تعبیه می شود که اثرات انفجار روی مولد اضطراری را کاهش دهد.
مرکز کنترل حریق: مرکزی برای کنترل عملکرد سیستم های تخلیه دود، ارتباط ساکنین، هشداردهنده ها، کنترل آتش سوزی و تخلیه افراد می باشد.
